Pagina:Ariosto, Ludovico – Lirica, 1924 – BEIC 1740033.djvu/227

Haec pagina nondum emendata est
221
vii - lirica latina


[romani]

      115 Dure Hymen, Hymenaee piis invise latinis,
qui potes e lacrimis miserorum auferre parentum,
ardentique viro trepidam donare puellam,
et procul a patria longinquas ducere ad oras;
dure Hymen, Hymenaee piis invise latinis!

[ferrarienses]

      120 Blande Hymen, iucunde Hymen, ades, o Hymenaee.
Qui cupido iuveni cupidam sociare puellam
tendis, qui tacitos quaestus miseraris amantum;
qui nympham haud pateris viduo tabescere lecto,
longinquasque urbes geniali foedere iungis.
 125Blande Hymen, iucunde Hymen, ades, o Hymenaee.

[romani]

     O quondam gratae pulchro candore puellae,
quae phaethontei colitis vada conscia casus,
quid latiae nuptae iucundo occurritis ore?
Nec sensistis uti potioris luminis ortu
 130vester hebet, languetque decor spectabilis olim,
arctos ut eoo veniente Hyperionis axe?
Dure Hymen, Hymenaee piis invise latinis!

[ferrarienses]

     O longum incultae, tenui jue in honore puellae,
pinguia quae colitis testantia (’ulta labores
 135herculeos, ubi multiplicem Dux inclitus hydram
contudit ignavis foedantem flexibus agros,
virginis adventu romanae exporgite frontem.
Narri puledra ut rerum facies celatur opaca
in nocte et picea sordens caligine nullos
 140oblectat, torpetque alienae obnoxia culpae,
quae inox cum thalamo Tithonia surgit ab Indo,
apparet, meritasque audit clarissima laudes;