Pagina:Ariosto, Ludovico – Lirica, 1924 – BEIC 1740033.djvu/221

Haec pagina nondum emendata est
215
vii - lirica latina


XLVII

[Labullae epitaphium]

Bella era e ricca e nobile; ma soprattutto virtuosa.

     Huc oculos, huc verte, bonae quicunque Parentis
tempia subis, sibi et haec quid velit urna vide.
     Flaminis hic uxor Turrini funere acerbo
dulcis ab amplcxu rapta Labulla viri est;
     quae forma et censu innumeras et honore parentum,
at virtute omnes vicerat una nurus.
     I nunc, et votis coelum, miseri omne fatiga,
quando bona haec quanti sint facienda vides.

XLVIII

Eiusdem

Viva, pensò prudentemente alla sua sepoltura.

     Haec vivens, nec certa satis natisque viroque,
si sua curae esset muta futura cinis;
     ílla, virum quamvis et natos semper amarit,
uxor quam magis et mater amare potest;
     esset opes quamvis natis lictura, viroque;
blanda licet natis, blanda viro fuerit;
     haec, inquam, coniux Turrini saxa paravit,
functa quibus voluit luce Labulla tegi.

XLIX

[Manfredii epitaphium]

Fu ucciso a tradimento per avere follemente amato.

Quis tegitur tumulo? — Manfredius ille, viator,
     Ranaldus, qui sub pace dolo occubuit. —