Pagina:Ariosto, Ludovico – Lirica, 1924 – BEIC 1740033.djvu/205

199

vii - lirica latina

     tandem audit, precibus vieta diutinis,
et finem tepidis luctibus imperat,
durae corda puellae
 20divino insiliens pede,
     non oblita facis quam Cinareius
excivit iuvenis, quam Phrygius prope
idaeum Simoenta,
quam Mars bellipotens pater.
      25Illi fert gremio pieno Amatuntia,
lusus, illecebras, delitias, iocos,
risus, quicquid et almo est
regno dulce Cupidinum.
     En me, quem lacrimis, quem miseris modis
 30mersum ludibrio longum habuit puer,
spretor divum, hominumque,
en hac luce beat Venus.
     O signanda dies non modo candida
nota de veteri more Cydonio,
 35sed sacro celebranda
nobis iugiter annuo !
     Lux, qua piena meis amplaque gaudia,
commuto lacrimis, quoque laboribus
munus grande reporto,
 40o solatia suavia !
     Fallor ne? an placida somnus imagine
ludit me, ut miseris questibus obviet?
An haec vera Megilla
cuius detineor sinu?
      45Haec, haec vera mea est, nil modo fallimur,
mi anceps anime; en sume cupita iam
mellita oscula, sume
expectata diu bona.