25quam vidisse mala tempestate (improba sedi
conditio!) dades et Latii interitum,
nuper ab ocdduis illatum gentibus, olim
pressa quibus nostro colla fuere iugo.
Quid nostra an gallo regi an servire latino,
30si sit idem hinc atque hinc non leve servitium?
Barbaricone esse est peius sub nomine, quam sub
moribus? At ducibus, di, date digna malis.
Quorum quam imperium gliscente tyrannide tellus
Saturni Gallos pertulit ante truces;
35et servate diu doctumque, piumque Marullum;
redditeque actutum sospitem eum sociis;
qui poterit dulci eloquio, monitisque severis,
quos musarum haustu plurimo ab anme tulit,
liberam, et immunem (vincto etsi corpore) mentem
40reddere, et omne animo tollere servitium.
Sit satis abreptum nuper flevisse parentem:
Ah! grave tot me uno tempore damna pati!
Tarchoniota aura aetheria vescatur; et inde
caetera sint animo damna ferenda bono.
45Scin veruni, quaeso? scin tu, Strozza? eia age, fare;
maior quam populi, Strozza, fides tua sit.
At iuvat hoc potius sperare, quod opto; Marullum
iam videor laeta fronte videre meum.
An quid obest sperare homini dum grata sinit res?
50Heu lacrimis semper sat mora longa datur.
XIV
[Cosmici epitaphium]
Epitafio in morte del poeta Niccolò Cosmico (1500).
Hospes, siste parumper, hocque munus
habe, et parva brevis morae repende
damna, quod patris elegantiarum,
