proposito, in sese muliebris suscitat iram
155flagrantem ingenii, quod amor furiavit iniquus
et male suada Venus. Quid non vesana libido
mersa cupidinibus mortalia pectora cogit?
XIII
Ad Herculem Strozzam
Grido di dolore all’annunzio della tragica morte di Michele Marullo.
Audivi et timeo ne veri nuncia fama
sit quae multorum pervolat ora frequens.
Scin veruni, quaeso? scin tu, Strozza? eia age, fare;
maior quam populi, Strozza, fides tua sit.
5An noster fluvio misere...? (Heu timeo omnia! at illa
dí prohibete, et eant irrita verba mea;
et redeat sociis hilari ore, suasque Marullus
ante obitum ridens audiat inferias).
Fama tamen vatem, sinuoso vortice raptum,
10dulciloquam fluvio flasse refert animam.
Scin veruni, quaeso? scin tu, Strozza? eia age, fare;
maior quam populi, Strozza, fides tua sit.
Ut timeo! nani vana solet plerumque referre
fama bonum; at nisi non vera referre malum.
15Quamque magis referat saevum, crudele, nefandum,
proli superi! est illi tam mage habenda fides.
Quod potuit gravius deferri hoc tempore nobis,
qui sumus in Phoebi Pieridumque fide,
quam mors divini (si vera est fama) Marulli?
20Iuppiter! ut populi murmura vana fiuant.
Scin verum, quaeso? scin tu, Strozza? eia age, fare;
maior quam populi, Strozza, fides tua sit.
Nani foret liaec gravior iactura tnihique tibique,
et quemcumque sacrae Phocidos antra iuvent,
