Pagina:Ariosto, Ludovico – Lirica, 1924 – BEIC 1740033.djvu/194

Haec pagina nondum emendata est
188
vii - lirica latina

     occurris tacito. Do, pater, ultimum
munus, quod, stygios si qua lacus volai
ad vos fama, reor gratius affore,
 20quain si quicquid opum ferant,
     vel messes Arabum, vel Cilicum, tuo
ussissem tumulo. Iam genitor, vale,
aeternumque vale. Has molliter imprimat
tellus relliquias precor.

XI

Nicolai Areosti epitaphium

Epitafio in morte del padre, che non si sa in qual chiesa o luogo
venisse collocato.

Nicolaus Areostus, insignis comes,
hanc, pridie quam abiret, urnam emit,
ubi secuturos brevi haeredes manet.

XII

Ad Albertum Pium

Si conduole con Alberto Pio della morte della madre, della quale
rievoca le rare virtú e l’operosa vita iniquamente troncata.

Fama tuae matris crudeli funere raptae
dudum terrifico nostras, Pie, perculit aures
murmure; sed me adeo stravit dolor improbus, inquarti,
me, me, Alberte, tuae motus quoscumque sequentem
 5fortunae, ut subito correptus frigore membra
torpuerim, ut gelido titubans vox haeserit ore,
ut stupor insolitus mentem defixerit aegram;
deprensus veluti sub querno tegmine pastor,
cuius glandiferos populatur fulmine ramos