Pagina:Ariosto, Ludovico – Lirica, 1924 – BEIC 1740033.djvu/188

Haec pagina nondum emendata est
182
vii - lirica latina


     magis. Tyranno nam mala principi
inest cupido ut bona liberis
 20relieta parvis in profanos
diripiat male gratus usus,
     oblitus olim quae tulerit pater
facturus ense in perniciem suam
potentiorem herum superbum.
 25Sint miseri, ut libet esse; non mihi
     haec sit libido. Philiroë, meum
si mutuum optas, ut mihi saepius
dixisti, araorem, fac corolla
purpureo variata flore
      30mero uda amantis tempora vinciat,
quam tu nitenti nexueris manu,
mecumque cespite hoc recumbens
ad citharam cane multicordem.

III

Ad Pandulphum

Spensierato, si gode la ridente campagna e i giocondi amori, accanto a Filli o a Filiroe; ma un pensiero turba la sua gioia, quello della minaccia gallica su l’Italia.

     Dum tu prompte animatus ut
si res cumque feret principe sub tuo,
     Pandulphe, omnia perpeti
quaeris, qui dominae crinibus aureis
      5fortunae iniicias manus;
nos grati nemoris rauca sonantium
     lympharum strepitus prope
umbrosas vacui quaerimus ilices,
     canna non sine dispari,
 10quae flavae Glyceres reddat amoribus