que ſub utraque contineatur; verbo, quod totus & integer Chriſtus ſub Panis ſpecie & ſub quavis iſtius ſpeciei parte, & totus etiam ſub Vini ſpecie & hujus partibus exiſtat; quod ideo binæ ſpecies ſeparentur, ac Panis detur Laicis, & Vinum ſit Clericis. Quod miſcenda ſit aqua vino in calice. Quod Laici accipient a Clericis communionem, & quod Clerici ſeipſos communicent. Quod ſit verum Corpus & verus Sanguis Chriſti poſt conſecrationem in hoſtiis in particulis conſecratis; & quod ideo hoſtia adoranda ſit cum monſtratur & circumfertur. Quod mirabilis & ſingularis illa converſio totius ſubſtantiæ Panis in Corpus & totius ſubſtantiæ Vini in Sanguinem dicatur Transſubſtantiatio. Quod communicatio ſub utraque ſpecie concedi queat ſub certis conditionibus a Pontifice. Vocatur Panis ſuperſubſtantialis, & Panis Angelorum, quem hi edunt abſque velaminibus; vocatur etiam ſpiritualis cibus; tum antidotum quo liberantur a peccatis.
,, III. De Missis. Dicitur Sacrificium Miſſæ, quoniam ſacrificium, quo Chriſtus ſe obtulit Deo Patri, repræſentatur in hoc ſub ſpecie Panis & Vini; quod inde ſit Sacrificium vere propitiatorium, purum, & non niſi ſanctum in eo. Quod ſi populus non ſacramentaliter communicat, ſed ſolus Miniſter, tunc populus ſpiritualiter communicet, quia Miniſtri non pro ſe tantum, ſed pro omnibus fidelibus, qui ad Corpus Chriſti pertinent, id obeunt. Quod Miſſæ non fieri debeant lingua vulgari, quia magnam continent populi fidelis eruditionem, ſed ut Miniſtri aliquid declarent diebus dominicis: quod inſtitutum ſit, ut quædam, quæ myſtica ſunt, voce ſubmiſſa, & quædam elatiore, pronuntientur; & quod, ut ſit majeſtas tanti ſacrificii quod offertur Deo, ſint Lumina, Thymiamata, Veſtes, & id genus alia. Quod offerendum ſit pro Vivorum peccatis, pænis, ſatisfactionibus, & quibuſvis neceſſitatibus; & pro Defunctis. Quod Miſſæ in honorem Sanctorum ſint gratiarum actiones propter quod intercedant dum implorantur.
,, IV. De Pænitentia. Quod præter Baptiſmum ſit Sacramentum Pænitentiæ, quo lapſis poſt Baptiſmum beneficium mortis & meriti Chriſti applicatur, quare vocatur laborioſus quidam Baptiſmus. Quod partes Pænitentiæ ſint Contritio, Confeſſio, & Satisfactio; Quod Contritio ſit donum Dei, & impulſus Spiritus Sancti non adhuc inhabitantis, ſed tantum moventis, ita quod ſit diſpoſitio. Quod Confessio debeat eſſe omnium mortalium peccatorum, etiam occultiſſimorum, ac intentionum: quod peccata, quæ retinentur non remittantur, at quod illa, quæ poſt ſcrutationem non occurrunt, incluſa ſint Confeſſioni: quod fieri debeat minimum ſemel in anno: quod peccata abſolvenda ſint a clavium Miniſtris, & quod remittantur cum dicunt, Ego absolvo; quod Abſolutio ſit ſicut actus judicis, cum ſententia pronuntiatur: quod graviora peccata abſolvenda ſint ab Epiſcopis, & adhuc graviora a Pontifice. Satisfactio, quod fiat per pænas ſatisfactorias a Miniſtro ex arbitrio pro menſura delicti imponendas: quod cum Pæna æterna etiam Pæna temporalis remittatur. Quod Indulgentiarum
