Wikisource

Pagina:Albii Tibulli quae supersunt opera omnia.djvu/144

Haec pagina nondum emendata est

ELEGIARUM LIB. L ELEG. IIL 33


 Abstineas, Mors atra, precor : non hic mihi mater,
   Quae legat in moestos ossa perusta sinus[1];
Non soror, Assyrios cineri quae dedat[2] odores,
   Et fleat effusis ante sepulcra[3] comis;
Delia non usquam est; quae me quam[4] mitteret urbe,
    Dicitur ante omnes consuluisse deos.
Illa sacras[5] pueri sortes ter sustulit : illi

    ἧσιν ό πάντων Ἁρπακτὴρ Ἀΐδης οὐκ ἐπὶ χεῖρα βαλεῖ. Ovidius, qui Callimachum iniitatus est, Am. lib. III, Eleg. IX , vers. 19: « Scilicet omne sacrum Mors importuna profanat; Omnibus obscuras injicit illa manus.» Huschk.

  1. ↑ Non hic mihi mater, etc. Ossa legere proximorum officium erat, et carissimorum. Ita se patris sui ossa in tenera pueritia legisse Propertius noster conqueritur, lib. IV, E1. 1, vers. 127 ; sua autem vult legi ab amata Cynthia. lib. I , Eleg. XVII, vers. 12 et 22. Brouckh.
  2. ↑ Dedat. Consentiunt omnes libri in dedat, quod horridule dici visum Brouckhusio; ipse mutat in fundat, Heynius in reddat, vel didat Vossius in condat. Hic, eo maxime fretus , quod Plinius idem vocabulum de malo Assyrio usurpaverit, more consueto emendationem suam textui obtrusit; sed nihil est in dedat; quod sensum impedire possit, ut bene notavit Muretus ad Catullum : «Dedimus ea, quae volumus accipienti propria ac perpetua fieri.» — De autem augendi vim habet, et significat totum et omnino dare. Vetus interpres Terentii : « Dare est, quod repetas; dedere est ad perpetuum. » Vulpio et H.Vossio sepulcris et dppis unguenta adspersa fuisse negantibus, testimonia veterum obloquuntur :vide Aen. lib. VI» 218; Ovid. Heroid. X, vs. 122 ; alia apud Kirchmannum, lib. III, cap. 5; Lucian. de Luctu, vs. 11.
  3. ↑ Sepulcra. Sepulcra cum Wunderlichio proprie hoc loco accipi puto; Heynius rogum subintelligit.
  4. ↑ Quam. Douza est qui primus quam pro quum scripsit, et est probanda emendatio ; videtur enim quum e scripturae compendio qm ortum esse. H. Voss. ait, Douzae conjecturam firmari auctoritate librorum quorundam, quos citat : particula quam prepositionem praecedit. Martialis, lib. IX, Ep. xxxvi, 6 : « Victricem laurum, quam venit, ante vides. »
  5. ↑ Illa sacras etc. De trina sortitione fusius egit Esechiel Spanhem. ad Callimachi Hymnum in Apollinem. Brouckh. contra librorum fidem τὸ triviis mutavit in trinis, doctorum virorum conjectura fretus. « Τὸ puer enim, ait, τῷ pueri respondet, ita ut pariter vocabulum ter sibi trinis expostulet : neque satis apparet quare puer quispiam de triviis potius sortes sustulerit, quam Camillus aliquis de templo Fortunae. » Pergit Brouckh. nummumque inducit, quem quo pertineat non intelligo. Heynius, qui Τὸ trinis vix rejecerat , Brouckhusio postea consensit. Ex antiquis interpretibus Muretus, Auratus, Canterus , Livineius , Salmasius uterque, Dousa , e recentio-
Receptum de "https://la.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:Albii_Tibulli_quae_supersunt_opera_omnia.djvu/144&oldid=111441"