Wikisource

Pagina:Albii Tibulli quae supersunt opera omnia.djvu/143

Haec pagina nondum emendata est

32 ALBII TIBULLI

At mihi parce, Venus; semper tibi dedita servit
   Mens mea : quid messes uris acerba tuas ?

proponit : « Despuit et molles in sibi quisque sinus. » Videlicet aTertendi ominis gratia. Ita hunc senecionem pueri ac juvenes, tanquam porten' tum y exsecrabantur. 99. Dedita, Apud Brouckh. non- nulii cum Guelf. debiia. Scaliger et Brouckh. edidere serviit. Heyn. — Dedita. Valde data ; sic Lucretius , lib. III , vs. 647 : « In ptignc studio dedita mens ; » et lib. VI , ys. ia53 : « Jacebant corpora , paupertate ei morbo dedita morti. » 100. Qttid messes uris. VirgiliiiSy ^neid. lib. V, vs. 672 , vesiras spes uriiis. Eodem fere sensu Horatius , Epist lib. II , I) aio , « Ut Tineta egomet ccdam mea. »

ELEGIA III.
_______

Ibitis[1] Aegeas sine me, Messala, per undas,
   O utinam memores ipse[2] cohorsque mei;
Me tenet ignotis aegrum Phaeacia terris[3].
   Abstineas[4] avidas, Mors, precor, atra manus!

  1. ↑ Ibitis etc. Tibullus, quum Messalam in Asiam profectum sequeretur, Corcyrae, morbo implicitus, substiterat; id nunc conqueritur hac Elegia : erat enim Tibullus in Messalae cohorte, seu comitatu, qui seu cum imperio extraordinario, seu legatus Cesaris, in Asiam profectus est anno forte ineunte 725. Heyn.
  2. ↑ Ipse. Unus Passeratii liber tuque exhibet, quam scripturam H. Voss. in textum admisit, ubi nunc ipsa.
  3. ↑ Terris. Argutatur Brouckhusius, quum tectis mavult : in hospitium enim alicujus viri Corcyraei eum devertisse videri. Illud maxime urebat Tibullum, quod ignota terra mori, adeoque contumulari timebat. Hoc enim grave et infaustum: vide Ovid. Trist. III , III, 29, ubi inter alia : « Tam procul ignotis igitur moriemur in oris , Et fient ipso tristia fata loco. » Idem , Am. lib. III , Eleg. IX , vs. 47 » hunc ipsum locum expressit : « Sed tamen hoc melius, quam si Phaeacia tellus Ignotum vili supposuisset humo. » Heyn.
  4. ↑ Abstineas etc. Multiplex est hujus loci scriptura : « Mors modo nigra ; Mors precor atra ; Mors violenta , etc. » Hic locus notabilis est propter manus Mortis, quas nescio an debeat Tibullus, ut totam locationem , Homero ; Nam in Il. XXI, vers. 548, Apollo, Agenori adstat, ὅπως Θανάτοιο βαρείας χεῖρας ἀλάλκοι; Callimachus quoque , Ep. II , vs. 5 , scripsit : Αί δὲ τεαὶ ζώουσιν ἀηδόνες
Receptum de "https://la.wikisource.org/w/index.php?title=Pagina:Albii_Tibulli_quae_supersunt_opera_omnia.djvu/143&oldid=111440"