furta ad que totis animis contendunt potiri negligant, si sapis, non tu illi peccandi potestatem et licentiam dederis, sed penitus ademeris. Namque plures, que negent, mulieres offendes, dum sue libidini obtemperare nequeunt, quam si queant. Etenim si, que asservantur, id elaborant ut animum ex sententia compleant, quarum id erit arbitrii, ut queque collibuerint possint, an non loco ille ut licebit volent?»
20. Itaque huiusmodi in rebus comparandis Acrinnus pleraque accuratissime bellissimeque disseruit, que prolixum esset hoc loco enumerare. Postremo, ut reliqua omittam, ab his senibus qui arbitri considebant cepit exposcere ut memorie repeterent que illa ipsa fuerint patri ornamenta in virtutis premium a patria dedita; quodsi virtutem a labore, a sudore, a vigiliis nunquam fuisse seiunctam intelligerent, a re ipsa coniecturam caperent atque diiudicarent cuinam provincia laboriosior fuerit, remissone huic et cessanti, an potius sibi qui maxima vigilantia incredibilique diligentia sese custodem in ea re assiduum prestiterit, pro qua servanda tuendaque, qui rem, operas, sanguinem vitamque exposuerit, opinione consensuque omnium merito collaudetur.
21. Que cum dixisset, Trissophus natu inter fratres iunior, acri ferocique ingenio adolescens, subridens patres cepit orare ne istiusmodi comptam et ornatam ad se eloquentiam expectarent, qua magis ut gesta honestarent sua, quam ut victoriam agerent, fratres sibi prolixos fuisse viderentur. Sed non se illos multos conatus et quod optarint dicendo parum assecutos laudare. Qui enim estu fluctuum exagitati maris incommoda perstrenue et animo infracto pertulisse glorientur, non hi quidem animi virtutem suam magis laudant quam consilii stultitiam vituperant, qua equoris perfidie et undarum instabilitati crediderint. Pari ratione qui dixerit «coniugis cum qua mihi vivendum esset insolentiam lenis tacitusque tuli», non is quidem suam demonstrat probitatem potius quam imprudentiam deploret qua gravem istanc sponte sua subierit sortem.
22. Itaque aiebat Trissophus gratum idcirco sibi iam pridem suum fuisse consilium, quod quidem fratres dicendo effecerint ut
