Māne, cum raedae adductae essent, omnēs alacrēs cōnscendērunt. Sextus autem diū maestus sēcum sedēbat; nam ā patre vehementer castīgātus erat, eumque suae imprūdentiae[1] maximē paenitēbat; nisi enim prīdiē Onēsimus et Stasimus praestō fuissent, Cornēlia fortasse in flūctibus periisset.
Postrēmō hilariōre vultū sē circumspicere coepit; cum autem locō idōneō viātōrēs cōnstitissent, ut cibus dēprōmerētur, in umbrā adhūc quiētus sedēbat, neque ōrāvit ut sibi licēret per agrōs vagārī. Ē contrāriō[2] ā mātre petiit ut sibi aliquid nārrāret.
Drūsilla, prīmō recūsāre cōnāta: “Hīs diēbus,” inquit, “pauca legō. Sed fortasse nōn audīvistī dē itinere Orpheī, quī ad īnferōs dēscendit, ut inde uxōrem Eurydicēn[3] redūceret.
“Haec nārrā, sīs, māter,” inquit Cornēlia. “Ego quoque audīre volō.”
“Memoriae trāditum est,” inquit Drūsilla, “Eurydicēn, dum in herbā vagātur sēcūra, dentem serpentis in pedem recēpisse; quō vulnere celeriter exanimāta est.
“Quam cum Orpheus diū dēplōrāsset, cōnstituit ipse dēscendere ad umbrās,[4] sī forte cantū suō dīs īnferīs persuādēre posset, ut Eurydicēn ad superōs[5] redūcī paterentur.
“Quārē sine morā profectus, per ‘templa[6] alta Orcī pallida lētō,[7] nūbila[8] tenebrīs loca’[9] iter fēcit, ipsamque Prōserpinam impavidus et rēgem īnferōrum adiit.
- ↑ imprūdentia, -ae, f., thoughtlessness.
- ↑ Ē contrāriō, On the contrary.
- ↑ Eurydicēn: acc. sing., Greek decl.
- ↑ umbrās: i.e., the (realm of the) dead.
- ↑ superōs, the world above (vs. īnferōs).
- ↑ templa, expanses.
- ↑ lētum, -ī, n., destruction.
- ↑ nūbilus, -a, -um, adj., clouded, dark.
- ↑ loca: in app. with templa, line 21.
