Haec pagina emendata et bis lecta est
“Heia!” inquit Sextus. “Quam vellem ego quoque ānulum similem invenīre possem!”
“Quid tum facerēs,” inquit Cornēlia, “sī habērēs?”
At ille: “Modo in dēversōriō servōs audīvī,” inquit, “cum inter sē loquerentur[1] dē latrōnibus, quī dīcuntur omnibus in partibus Etrūriae vagārī. Ānulum tālem sī habērem, nihil inde[2] timendum esset; nam sīcubi[3] illī scelestī subitō in nōs impetum facerent, mediōs in eōs cum gladiō inruerem, ubi, nūllō cernente, strāgem[4] ēderem maximam.”
“Prūdentiam[5] tuam laudō,” inquit Pūblius rīdēns. “Sed iam Stasimum appropinquantem videō, et cēnae tempus crēdō adesse. Eāmus.” Quō audītō, līberī libenter secūtī sunt.
oppidum ā vesuviō obrutum
