“Posteā, locīs pūrgātīs,[1] aedificia exstrūcta sunt nōn (ut post Gallicum incendium) passim et prōmiscuē, sed dīmēnsīs vīcīs[2] et viīs lātissimīs. Haec est urbs splendida, quam tū tantopere admīrāris.”
Dum haec dīcuntur, equī lēniter prōgrediēbantur; ac Lūcius, aurā tepidā[3] languidus, iam cōnsōpītus erat. Quem cum vīdisset somnō lēnī quiēscentem, Pūblius ex memoriā prōnūntiāre coepit:
“Hī versūs mihi maximē placent,” inquit Drūsilla, “nec meminī mē eōs ante audīre. Unde sunt, obsecrō?”
At Pūblius: “Hōs et multōs aliōs aequē bonōs invēnī apud poētam Ovidium, quem adsiduē legō. Nam paucī sunt, quī tam facile et ēleganter[10] scrībere possint.”
Interim diēs abībat; ac sub vesperum viātōrēs ad domum Drūsillae avunculī pervēnērunt, ubi libenter ā Cornēliō receptī sunt.
- ↑ pūrgō, -āre, -āvī, -ātus, tr., clear.
- ↑ vīcīs, wards.
- ↑ tepidus, -a, -um, adj., warm.
- ↑ placidissime: voc.; governing partit. gen. deōrum.
- ↑ fūgit, has left.
- ↑ ministerium, -ī, n., labor.
- ↑ mulceō, mulcēre, mulsī, mulsus, tr., soothe.
- ↑ reparō, -āre, -āvī, -ātus, tr., restore.
- ↑ labōrī, service; dat. of purp.
- ↑ ēleganter, adv., beautifully.