Pagina:Ad Alpes.djvu/156

CAPUT XXIV

Parentēs Drūsillae scīlicet summō gaudiō fīliam ac nepōtēs ad sē recēpērunt, et maximē Lūcium, quem adhūc numquam vīderant. Cēterī līberī, longō itinere fessī, in agrīs vagantēs lūdendō satiārī^[1] nōn poterant; ac Sextus animum mātris magnō in terrōre saepe dētinēbat,^[2] cum aut arborēs ēscenderet, ut avium nīdōs īnspiceret, aut piscēs in rīvō capere cōnārētur.

Cum hōc modō diēs complūrēs actī essent, ex urbe advēnit Pūblius, quī nūntiāvit patrem adhūc mandātum imperātōris exspectāre.

Dum omnēs propter ārdōrem sōlis sub arboribus sedent, ille: “Quam amoenum est rūs!” inquit. “Cum collēs procul videō, admoneor dē versibus lepidīs poētae Horātī Flaccī, quī hinc haud longē vīllam ōlim habēbat:

“‘Vidēs ut^[3] altā stet nive candidum

Sōracte, nec iam sustineant onus^[4]

Silvae labōrantēs gelūque

Flūmina cōnstiterint^[5] acūtō?’”

Tum Sextus: “Hī versūs profectō pulchrī sunt. Sed nūper dē imperātōre Vespasiānō loquēbāmur, et dē eō plūra cognōscere velim. Nōnne pater dīxit eius mīlitēs Vitellium occīdisse?”

At Pūblius: “Hoc erat illud biennium^[6] mīrābile,” inquit, “quō quattuor imperātōrēs populī Rōmānī factī sunt; quōrum^[7] Galba

1. satiō, -āre, -āvī, -ātus, tr.; pass., get (one’s) fill of.
2. detineō, -tinēre, -tinuī, -tentus, tr., keep.
3. ut, how.
4. onus, weight (of snow).
5. cōnstiterint, etc.: i.e., are turned to ice.
6. biennium, -ī, n., two years.
7. quōrum: partit. gen.