dubitat, an superāre velit, et Hippomenam ā certāmine dēterrēre cōnātur. Ille autem in sententiā persevērat; ac rēx et populus cursum solitum poscunt.
“Tum Hippomenēs clam invocat[1] Venerem, quae forte aderat manū ferēns tria māla[2] aurea, quae modo in agrō sibi dēdicātō ex arbore flāvā dēcerpserat. Haec māla, nūllō[3] cernente, dea iuvenī dedit, docuitque quī[4] ūsus esset in illīs.
“Simulac signum tubā datum est, virgō et iuvenis ventō celerius per harēnam[5] prōvolant.[6] Illa facile superior erat; sed Hippomenēs, ā tergō relictus, subitō dē tribus mālīs ūnum prōiēcit. Virgō cōnstitit ac cupidē sustulit aurum. Interim iuvenis praeterit, et resonant spectācula plausū.
“Atalanta tamen celeriter moram corrēxit,[7] et iuvenem iterum post tergum relīquit. Mālō alterō prōiectō, virgō rūrsus cōnstitit, atque iterum cōnsecūta est. Tum Hippomenēs summā vī mālum tertium longē ā cursū prōiēcit; puella dubitat, tum aurum petīvit. Sīc virgō, morā et mālōrum pondere impedīta, praeterita est, atque Hippomenēs victor praemium cēpit.”
“Euax!” inquit, Cornēlia. . “Tālia mē dēlectant.’’
Mox omnia ad proficīscendum parāta erant; et tantō alacrius equī iam prōgressī sunt, ut hōrā octāvā[8] ad oppidum Sinuessam pervenīrētur;[9] ubi viātōrēs libenter ē raedīs dēscendērunt.
Drūsilla cum servīs statim sē recēpit in dēversōrium; cēterī autem per oppidum paulisper ambulāre mālēbant. Sed sub cēnae tempus omnēs ad tēcta rediērunt.
- ↑ invocō, -āre, -āvī, -ātus, tr., invoke.
- ↑ māla: note the ā.
- ↑ nūllō: cf. XX, 7.
- ↑ quī, what (adj.).
- ↑ harēnam: i.e., of the course.
- ↑ prōvolō, -āre, -āvī, intr., fly forward.
- ↑ corrigō, -rigere, -rēxi, -rēctus, tr., make up for.
- ↑ octāvus, -a -um, num. adj., eighth.
- ↑ pervenīrētur: impers.
