Pagina:Abelard Heloise Cousin - Lettres I.djvu/102

Haec pagina nondum emendata est

inopiae minus quain possem et deberem consulerem, et facile id nostra sal- tem pradicationc valerem, orpi saepius ad eas revcrti, ut eis quoquomodo subvenirem. In quo nec invidiac mihi murmur de/uit, et quod me facerc sincera charitas corapellebat, solita derogantium pravilas impudentissime accusabat, dicens me adhuc quadam carnalis concupiscenlise oblcctatioue teneri, quasi prislinae dilcctae sustinere absentiam vix aut nunquam patercr. Qui frequenter illam beati Hieronymi querimoniam mecum volvens, qui ad Asellam de fictis amicis scribens, ait1 : « Nihil mihi objicitur nisi sexus meus, et hoc nunquam objicetur, nisi quum Hierosolymam Paula proficisci- tur. » Et iterum : « Antequam, inquit, dom6m sanctae Paulae nossem, to- tius in me urbis studia consonabaut, omnium pene judicio dignus summo sacerdotio decernebar. Sed scio per bonam et malam hmam devenire ad regna ccelorum. v Quura hanc, iuquam, iu tantum virum detractionis inju- riam ad mentem reJucercm, non modicam hinc consolationem carpebam, inquiens : 0 si tantam suspicionis causam acmuli mei iii me reperirent, quanla me dctrectatione opprimerent ! Nunc vero mihi divina miscricordia ab hac suspicione liberato, quomodo hujus pcrpctrandae turpitudinis facul- tale ablata, suspicio remanet ? Quaeetiam tam impudens ha ?c crimiuatio no- vissima ? Adeo namque resista omnem hujusturpiludinis suspicionem apud omnes removet, ut quicunque mulieres observarc diligeutius student, eis eunuchos adhibeant : sicut de Esther cl cacteris regis Assueri puellis sacra narrat historia. Legimus et potentcm illum reginae Candacis cunuchum universis ejus gazis pncesse ; ad quem convertendum et baptistandum Phi- Hppus apostolus ab angelo dircctus cst. Tales quippe semper apud verecun- das et honestas fcminas tauto amplius diguitatis et familiaritatis adepli sunt, quanto longius ab hac absistebant suspicione. Ad quam quidem pe- nitus removendam, maximum illum christianorum philosophum, Orige- nem, quum mulierum quoque sancts doctrina ; intenderet, sibi ipsi manus intulisse Ecclesiasticce historicc liber VI continct. Putabam tamen in hoc mihi magis quam illi divinam misericordiam propitiam fuisse, ut quod ille minus provide creditur egisse, atque inde non modicum crimen incurrisse, id aliena culpa in me ageret, ut ad simile opus me liberum pracparet, ac tanto minore pcena, quanto breviore ac subita, ut oppressus somno, quum mihi manus injicerent, nihil pocnae fere sentireni. Sed quod tunc forlc mi- nus pertuli ex vulnere, nunc cx dctraclione diutius plector, et plus cx de- trimento fama ? quara ex corporis crucior diminutionc. Sicut enim scriptum esl1 : « Melius est nomen bouum quam divitiac multa ?. » Et, ut beatus ne- minil Augustinus in sermoue quodam de Vita et Moribus Clericum5 : « Qui

1 Epit., 23. — * Prov., xmi, 1. —» Sormon. 345.