fectus, cum prīmum[1] in cōrum cönspectum vēnit summō assēnsū omnium[2] dux factus est. Quī[3] igitur, quamquam sciēbat lēgātum posteā īrātum[4] sē fortasse[5] interfectūrum[6], in fīnīs tamen Indōrum cōpiās[7] dūxit, hostēsque in fugam undique dedit. Quod[8] ubi est audītum, lēgātus ex oppidō celeriter profectus est, ut Bēcōnem caperet suppliciumque[9] dē[10] eō sūmeret, quod iniussū suō bellum cum Indīs gereret.
Brevī autem ad caput prōvinciae lēgātus celeriter redīre est coāctus; nūntiātum enim est oppidānōs, quōs domī relīquerat quīque iuvenī[11] ducī amīcissimī erant, rēs novās[12] ibi agitāre[13]. Quibuscum[14] lēgātus tum pācem fēcit; postquam vērō Bēcō dēmum ē bellō longinquō domum rediit, colōnī, lēgātum adhūc esse īrātum arbitrātī[15], noctēs diēsque[16] ducis cārī aedēs custōdiēbant; eumque, cum paulō post decuriō[17] factus esset, multī comitēs armātī ad oppidum secūti sunt. Ibi tamen lēgātus, quī quoque cōpiās coēgerat[18], Bēcōnem statim rapuit, mox autem ab oppidānīs īrātīs dīmittere coāctus est. Sed iuvenis, paucīs post diēbus certior factus
- ↑ cum primum: i.e. as soon as.
- ↑ omnium: as (masc.) noun, modifying assēnsū.
- ↑ quī: cf. p. 5, l. 3.
- ↑ īrātum: in (his) anger.
- ↑ fortasse: adv., perhaps.
- ↑ interfectūrum: sc. esse.
- ↑ cōpiās: (his) troops.
- ↑ quod: this (noun).
- ↑ supplicium: supplicium, -i, n., punishment.
- ↑ dē: lit. from. supplicium sūmere is the converse of poenās dare.
- ↑ iuvenī: here as adjective.
- ↑ rēs novās: revolution; lit. what?
- ↑ agitāre: agitō, 1, plan.
- ↑ quibuscum: cf. sēcum, p. 8, l. 14.
- ↑ arbitrātī: cf. the use of veritī, p. 2, l. 17.
- ↑ noctēs diēsque: night and day.
- ↑ decuriō (-ōnis, m.): member of the legislature.
- ↑ coēgerat: had called together.
