Oratio 2 Octobbris 1935 recensere
Nigra subucula induti vos novi rerum ordinis auctores! Italiae universae cives utriusque sexus Itali per terrarum orbem trans montes trans aria dispersi! Audite.
Hora insignis adventat et in patriae nostrae annalibus memoranda.
Civium ducenties centena millia in urbium Italicarum areis hoc ipso temporis puncto conferti convenerunt. Nunquam antea in humani generis actis maius aliquod spectaculum relatum est vel magnificentius. Hominum ducenties centena millia; mens una, unum propositum, unum consilium. Horum conventus probare cupit probatque omnibus Italiam et Fascismum adeo coaluisse ut unum idemque sint neque scindi neque seiungi possint.
Aliter sentiant nescio quorum vanissimi erroris nebulis circumfusae mentes aut si quibus torporem attulit ingens de Italiae viris et rebus inscitia; huius dico Italiae anni MCMXXXV, a restitutis Fascibus XIII.
Complures iam menses Fatorum rota sereno a nobis impulsa consilio fertur ad metam; his horis eius motus fit velocior neque iam poterit contineri.
Non exercitus tantum hic est, ad propositum tendens finem; natio integra est, capitum quadringenties quadragies centena millia, populus ingens in quem turpissimam iniuriam nonnulli conantur inferre, scilicet ut solis lumine pariter ac ceteris gentibus frui nobis non liceat.
Cum ante hos XX annos in summum discrimen obtulit se Italia, suamque fortunam cum sociorum fortuna commiscuit, quam multas audivimus nostrae virtutis laudes, quam multas pollicitationes! Sed post communem victoriam, quae non nisi Italorum mortuorum sexcentis septuaginta millibus, mulitatorum quadraginta millibus, vulneratorum decies centenis millibus parta est, circa mensam pacis iniquae, de pingui coloniarum prada frustula tantum Italiae oblata sunt. Annos iam XIII patienter duravimus, quibus alienae avaritiae circulus quidam vires nostras comprimens magis magisque adstrictus est. Adversus Aethiopiam annos quadraginta duravimus! Iam satis est!
Nationum Societas, nedum iuris nostri rationem habeat, santciones minatur.
Galliae populum genuinum ac magnanimum sanctionibus Italiae irrogndis consentire posse equidem nisi re probata credere recuso. Commoveantur alioqui sub humo qua obruta sunt corpora sex millia virorum qui ad urbem Bligny strenue pugnantes tanto impetu ut ipsi hostium duci admirationem extorserint, ceciderunt.
Similiter credere recuso genuinum Magnae Britanniae populum, cui nulla antea cum Italia contentio fuit, discrimini eiusmodi paratum esse, quo totam Europam in ruinam deiciat, dummodo regio Africana orbi terrarum infamis, velut omni humanitate carens, defendatur.
Sanctionibus ad aerarium pertinentibus nostram disciplinam, nostram sobrietatem, nostros denique animos utilitatis propriae immemores opponemus.
Sanctiones militares militaribus consiliis rependemus.
Bellicis actionibus bellicas actiones compensabimus.
Posse nos flecti sine certamine asperrimo nemo arbitretur!
En verba, en habitus quo populus famae suae sollicitus utatur oportet!
Sed iterum atque iterum dicatur illud de quo ego sacramento coram vobis me obstringo: nos summa ope annixuros ne bellum nostrum colonicum sive genere sive magnitudine in Europaeum bellum convertatur. Fuerit istud in eorum votis qui novum bellum velut opportunam causam prospiciunt qua deiecta iam templa ulciscantur, minime in nostris!
Oratio 9 Maii 1936 recensere
Oratio 9 Maii 1936 recensere
Duces gregariique qui in Africa Italiaque rem publicam nostram diversissimis defenditis armis, socii militesque qui fasces restituistis, Itali omnes cum coniugibus ac liberis, et patrias domos et ceteras orbis regiones incolentes, mox decreta quaedam audietis a summo factionis nostrae concilio plausibus et acclamatione comprobata, quibus decretis gravissimus diuque mansurus nobis surgit eventus; hodie enim, a. d. VII Id. Mai., anno a restitutis fascibus quarto decimo, quae Aethiopiae fortuna sit futura est constitutum. Namque cum plurimi illi obstantium apparatuum nodi inexorabili ensium nostrorum acie resecti sint, victoria illa in Africa parta in patriae annalibus integra eminet ac pura, ut eam legionum milites omnes, et qui ceciderunt et qui supersunt, mentis sibi desiderio finxerunt rerumque paraverunt audacia.
Est enim tandem magnum ac nobile Italis imperium, quod ab eisdem illis viris repetit originem, a quibus fasces sunt restituti. Quid? Nonne in eo vestigia insunt expressa ac manifesta, quae romanorum fascium grave robur aciemque perlucidam produnt? Nonne per quattuordecim annos novae validaeque iuvenum nostrorum multitudines fiducia ardentes disciplinaque severissima formatae ad hunc terminum propulsae sunt? Hoc autem imperium pace florere volumus; Itali enim universi et sibi et ceteris pacem exoptant bellumque tum demum parant cum necessariis invictisque vitae legibus adducti parare coguntur. At cultus novaque humanitas cunctis Aethiopiae incolis ab hoc imperio manabunt, quod a maioribus nostris, qui romanas creaverunt opes atque potentiam, id nobis est traditum ut victores victas gentes communibus nobiscum fatis iungeremus.
His autem condicionibus bellum compositum est, ut regiones gentesque omnes quibus Aethiopiae imperium contineatur in absolutam Italici1 Regni dicionem cedant, itemque Aethiopici Caearis titulum sibi suisque successoribus Italicus Rex vindicet: quae leges nova tempora ab antiquis diversissima proferentes ingentem quasi aditum in omnes futurarum aetatum fortunas recludunt.
Duces gregariique qui in Africa Italiaque rem publicam nostram diversissimis defenditis armis, socii militesque qui fasces restituistis, Itali omnes cum coniugibus vestris ac liberis, quod Imperium nostri sanguine 2 et vulneribus creaverunt, id industria iidem provehent atque augebunt, id armis contra quoslibet inimicos defendent ac tuebuntur. Hoc firmissima fiducia amplectentes, legionum mearum fortissimi milites, erigite signa, arma animosque erigite, ut sexto decimo tandem saeculo amplitudinem Imperii consalutetis in huius urbis collibus fato nobilitatis iterum adsurgentem.
Quod autem his plausibus clamoribusque professi estis, vos tantis rebus non indignos esse futuros, hoc sanctissimum mihi videtur sacramentum quod vos, dis hominibusque testibus, in omnes fatorum eventus et vivos tenebit et mortuos.
Nunc autem, legionum mearum socii militesque fortissimi, Regiae Maiestatis nomen faventissima salutatione prosequimini.