Dilectis Filiis Nostris S- R- E- Cardinalìbus, ac Venerabilibus Fratribus Archiepiscopis et Episcopis universae Imperialis ac Regiae Austriacae ditionis
PIVS PAPA IX
Dilecti Filii Nostri, ac Venerabile» Fratres, salutem et Apostolicam Benedictionem.
Optime noscitis, Dilecti Filii Nostri, et Venerabiles Fratres, Carissimum in Christo Filium Nostrum Franciscum losephum Austriae Imperatorem et Regem Apostolicum de Nobis , et hac Sancta Sede tot sane nominibus praeclare meritum pro avita sua religione et pietate , atque eximio rei catholicae studio vel ab ipso sui imperii exordio iustissimis Nostris desideriis quam libentissime obsequutum nihil antiquius habuisse, quam suas curas cogitationesque ad catholicae Ecclesiae libertatem in amplissimis suis ditionibus asserendam conferre, Eumque tam salu tari operi manum admovisse, ubi decretum die 18 Aprilis Anno 1850 edidit cum summa sui nominis gloria , et maxima bonorum omnium congratulatione ac laetitia.
Hinc idem religiosissimus Imperator et Rex Nostris postulationibus magis in dies filiali prorsus pietate obsecundans , ac probe cognoscens quantopere catholica Ecclesia, eiusque salutaris doctrina ad veram populoruin felicitatem , tranquillitatemque procurandam conducat, a Nobis enixe efflagitavit, ut Conventionem cum Ipso inire vellemus , qua ecclesiasticis totius Imperii sui , et omnium, quibus illud constituitur, ditionum negotiis Auctoritate Nostra Apostolica occurrere, et consulerc possemus. Itaque non mediocri certe animi Nostri voluptate pientissimis ipsius Principis desideriis perlibenter annuentes Conventionem cum Ipso ineundam existimavimus , ac mira quadam conso latione affecti fuimus , quandoquidem eadem Cotiventione, Deo bene iuvante, et catholicae Ecclesiae libertatem, eiusque veneranda iura maiorem in modum tueri et vindicare, ac nulla sane et gravissima ecclesiastica negotia in vastissimis universi illius Imperii ditionibus compouere potuimus. Quocirca dum eidem Carissimo in Christo Filio Nostro ve! maxime ex animo gratulanmi" , ac meritas amplissimasque defcrimus laudes, quod tanto studio sanctissimam nostram religionem profiteri et colere, ac pari Nos,. fit hanc l'etri, Cathedram observantia et veneratione prosequi glorietur, has Vobis, Dilecti Filii Nostri^ ac \enerabiles Fratres, scribimus Litteras, quibus egregiam, ac perspectam vestram re ligionem, et pastoralcm sollicitudincm etiam atquc etiam excitamus, ut omnem percipientes utilitatem ex maiori illa libertate , qua in omnibus istjs Austriacao dominationis regionibus catholiea Ecclesia ex inita Conventione frui ac potiri plane debet , summa cura , industria et studio omnes ministerii vostri partes ad ipsius Ecclesiae incrementum, decus et prosperitatem, atque ad, animarum salute»» diligentissimc implere velitis. Nane enim vestrum erit , Dilecti Filii Nostri , ac Venerabiles Fratres , collatis in ter Vos consiliis studiosissime advigilare, Ut vestris Dioecesibus sanctissimae catholicae fidei depositum integrimi inviolatumque magis in dies custodiatur, et alacriori usque zelo ac vigilantia rectae clericorum institutioni prospicere, et Cleri discipliuam sartam teotamque tueri, et ubi prolapsa est instaurare, et parochorum munus , aliaque ec clesiastica beneficia dignis dumtaxat, idoneis et spectatis ecclesiasticis viris conferre, et salutari iuven<- tutis educationi consulere, et gregem curae vestra commissum divini verbi praeconio , ac salutaribus monitis, opportunisque scriptis pascere, ac nutrire, et cum Provinciales, tum Dioecesanas Synodos libere , ut maiori vestrorum tidelium bono quotidio magis providere possitis- Iam vero nonnulla Vohis, Dilecti. Filii Nostri et Venerabiles Fratres , signifi cando esse ducimus , quae aliquos ipsius Conventionis articulos praecipue respiciunt, quaeque a Vobis perfici , et executioni mandari exoptamus , ut gratissima illa inter catholicum istud lmperium et Ecclesian) , et hanc Apostolicam Scdem magis ac magis foveatur concordia, ex qua in christianam et civi1em rempublicam maxima semper bona redundant. Atque in primis vos monemus, ut eodem tempore, quo pastorales vestras Litteras, et alia Ada in lucem emissuri eritis , illorum exemplar Caesareae et Apostolicae Maiestati Gubernio , notitiac dumtaxat causa, mittere velitis, atque ctiam eidem Gubernio significetis quando Synodos critts habituri , atque eadem de causa ad ipsum Synodalium Actorum , cum ea publici iuris fiant , esemplar perferendum curetis, vix dum Acta ipsa evulgentur. Et quod attinet ad Dioecesanas Synodos , cum noverimus, nonnullos ex episcopali vestro ordine vehementer cupere , ea se facultate muniri , quae a Nobis Leodiensi Episcopo per Rescriptum die 4 maii anno 1851 editum fuit concessa, in animo Nobis est illorum desideriis obsecundare, qui id a Nobis postulaverint, ac simul peculiaria propriae cuiusque Dioeceseos adiuncta sedulo exposueriut, ut ea ineamus consilia , quae cuique Dioecesi magis opportuna fore existimaverimus. Cum autem pro certo habeamus , nihil catholico isti Gubernio potius unquam futurum, quam et religionem, et pietatem, omni studio magis in dies excitare, ac fovere, tum si Gubernium idem sibi aliquid in votis esse significaverit quoad formam et methodum, qua libri ad religionem pertinentes sunt scripti in scholarum usum, eiusmodi votorum ratio Vobis erit habenda, salvo tamen semper incolumique Teatro iudicio, ac iure circa doctrinam , quae iisdem libris continetur. Omnem vero curam impendite , ut in primordiorum, seu elementariis scholis ii ad catechesin) tradendam adhibeantur libri, quibus Juven tus unam eamdemque catholica Ecclesiae addiscat doctrinam, atque ut nulla unquam quoad libros ipsoa fiat immutatio, nisi gravis adsit causa , et collatis semper inter Vos consiliis. Et quoniam compertum exploratumque Vobis est quam vehementer rei cum sacrae tum publicae intersit, adolescentes praeserti m Glcricos ve! a teneris annis ad pietatem , omnemque virtutem, et ecclesiasticum spiritual mature conformari , ac litteris , et disciplinis potissimum sacris ab omni prorsus cuiusque erroris periculo alienis sedulo imbui, et erudiri, iccirco collatis in ter vos consiliis omni studio prospicite , ut in vestris Seminariis accurata sit ecclesiasticae educationis ratio , et ea optimorum studiorum vigeat methodus, quae rerum, temporum, ac locorum perpensis adiunctis et maiorem Ecclesiae utilitatem parere possi t, ac simul efficiat , ut Clerus salutari solidaque scientia , ac doctrina praefulgeat. In seligendis autem professoribus, seu magistris, ungula rem diligentiam et vigilantiam adhibete, et gravissimum docendi munus nolite unquam committere, nisi viris, qui religione , piotate, vitae integritate , morum gravitate, ac sanae doctrinae laude omnino praestent. Cum autem ob tristissimas, omnibusque notissimas rerum vicissitudines aliquis forsitan inter ecclesiasticos viros possit rcperiri , qui Caesareae , et Apostolicae Maiestati Suae baud sit probatus , iccirco ad omnem difficultatem penitus amovendam , tum in parochiis, tum in aliis ecclesiasticis beneficiis conferendis curae Vobis erit , ut ad ili a minime ii eligantur ecclesiastici viri, qui Caesareae et Apostolicae Maiestati Suae minus sint accepti. Atque id noscere poteritis sive ex ipsa ecclesiasticorum indole et conditione, sive ex praecédentibus Gubernii factis , sive aliis idoneis adhibitis modis. Insuper ob eamdem causam antequam eligatis Seminarii professores et magistros, opus est, ut diligentissime inquiratis et certi sitis, num Ipsa Caesarea et Apostolica Maiestas aliquid con tra illos babeat circa res politicas. Denique Vobis summoperc cordi sit continenter advigilare , ut in ecclesiasticis fnnctionibus, ao potissimum in sacrosancto Missac Sacrificio, et Sacramentorum administratione Ecclesiae formulac in lingua cuiusque ritus ab hac Apostolica Sode iam probati sedulo pie religioseque usurpentur- Neque desinatis studiosissime curare , ne Praelati Episcopis inferiores sacra pontificali rito in posterum agant , nisi ciusmodi speciale privilegium ab cadem Sancta Sede obtinuerint, et ea conditione, ut qui privilegium idem fuerint consecuti , diligentissime observare debeant quae tuoi in Decreto ree. mem. Alexandri VII Praedecessoris Nostri die 27 septembris anno 1659 edito , tum in Apostolicis Litteris felicis recordationis Pii VII Decessoris pari ter Nostri incipientibus « Decet Uomanos Pontifices » et IV nonas Iulii anno 1823 datis sunt praescripta. Habetis, Dilecti Filii Nostri, ac Venerabiles Fratres, quae Vobis in praesentia signifìcanda esse censuimus, ac piane non dubitamus, quin pro egregia vestra pietate ac singulari et perspecta erga Nos :et hanc Sanctam Sedem observantia pronis auribus haec Nostra excipiatis monita, et en omnia, de quibus loquuti sumus, quam diligentissime percipienda et exsequenda curetis. Interim baud omittimus a Deo Optimo Maximo humiliter enixeque exposcere, ut ubèrrima quacque suae bonitatis dona super Vos propitius semper effundat , vestrisque pastoralibus curis, consiliis, et laboribus benedicat , quo sanctissima nostra religio , eiusque doctrina in vestris Dioecesibus maiora in dies incrementa suscipiat, ac prospere feliciterque ubique vigeat, et fio rea t- Atque caelestium omnium munerum auspicem , et flagrantissimae Nostrae in Vos caritatis testem Apostolicam Benedictionem ex intimo corde profectam Vobis singulis, Dilecti Filii Nostri, ac Venerabiles Fratres, omnibusque istarum Ecclesiarum Clericis, Laicisque fidelibus curae vestrae commissis peramanter impertimur.
Datum Romae apud Sanctum Petrum die 5 Novembris anno 1855. Pontificatus Nostri Anno Decimo.