Novum Testamentum (Codex Amiatinus)/Epistula Petri I.

There are no reviewed versions of this page, so it may not have been checked for adherence to standards.

Codex Amiatinus - Novum Testamentum Latine

Hieronymus Latine vertit, c. saeculo V AD

saec. I AD

editio: Codex Amiatinus - Novum Testamentum Latine, Lipsiae, Avenarius et Mendelssohn, 1854; Constantinus Tischendorf recensuit
fons: librum vide

Capitula Petri	Epistula Petri II.

I | II | III | IV | V

INCIPIT EPISTULA PETRI APOSTOLI PONTIFICIS

I.

¹Petrus apostolus Iesu Christi electis advenis dispersionis Ponti Galatiae Cappadociae Asiae et Bythiniae, ²secundum praescientiam dei patris, in sanctificationem spiritus, in oboedientiam et aspersionem sanguinis Iesu Christi. Gratia vobis et pax multiplicetur. ³ ⁽¹⁾Benedictus deus et pater domini nostri Iesu Christi, qui secundum magnam misericordiam suam regeneravit nos in spem vivam per resurrectionem Iesu Christi ex mortuis, ⁴in hereditatem incorruptibilem et incontaminatam et inmarcescibilem, conservatam in caelis vobis ⁵qui in virtute dei custodimini per fidem in salutem paratam revelari in tempore novissimo. ⁶In quo exultatis, modicum nunc si oportet contristari in variis temptationibus, ⁷ut probatio vestrae fidei multo praetiosior sit auro quod per ignem probatur, ⁽²⁾inveniatur in laudem et gloriam et honorem in revelationem Iesu Christi; ⁸quem cum non videritis diligitis, in quem nunc quoque non videntes creditis; quem cum videritis, exultabitis laetitia inenarrabili et glorificata, ⁹reportantes finem fidei vestrae, salutem animarum vestrarum ¹⁰De qua salute exquisierunt atque scrutati sunt prophetae qui de futura in vobis gratia prophetaverunt, ¹¹scrutantes in quod vel quale tempus significaret in eis spiritus Christi praenuntians eas quae in Christo sunt passiones et posteriores glorias; ¹²quibus revelatum est quia non sibi ipsis, vobis autem, ministrabant ea quae nunc adnuntiata sunt vobis per eos qui evangelizaverunt vobis spiritu sancto misso de caelo, in quem desiderant angeli prospicere. ¹³ ⁽³⁾Propter quod succincti lumbos mentis vestrae, sobrii, perfecte sperate in eam quae offertur vobis gratiam in revelatione Iesu Christi. ¹⁴Quasi filii oboedientiae, non configurati prioribus ignorantiae vestrae desideriis, ¹⁵sed secundum eum qui vocavit vos sanctum et ipsi sancti in omni conversatione sitis ¹⁶quoniam scriptum est Sancti estote, quia et ego sanctus sum.¹⁷Et si patrem invocatis eum qui sine acceptione personarum iudicat secundum uniuscuiusque opus, in timore incolatus vestri tempore conversamini, ¹⁸scientes quod non corruptibilibus, auro vel argento, redempti estis de vana vestra conversatione paternae traditionis, ¹⁹sed praetioso sanguine quasi agni inmaculati et incontaminati Iesu Christi, ²⁰praecogniti quidem ante constitutionem mundi, ⁽⁴⁾manifestati autem novissimis temporibus propter vos, ²¹qui per ipsum fideles estis in deo qui suscitavit eum a mortuis et dedit ei gloriam, ut fides vestra et spes esset in deo. ²²Animas vestras castificantes in oboedientiam caritatis, in fraternitatis amore simplici, ex corde invicem diligite attentius, ²³renati non ex semine corruptibili sed incorruptibili, per verbum dei vivi et permanentis in aeternum. ²⁴Quia omnis caro ut faenum, et omnis gloria eius tamquam flos faeni: exaruit faenum, et flos decidit: ²⁵verbum autem domini manet in aeternum. ⁽⁵⁾Hoc est autem verbum quod evangelizatum est in vobis.

II.

¹Deponentes igitur omnem malitiam et omnem dolum et simulationes et invidias et omnes detractiones, ²sicut modo geniti infantes, rationabile et sine dolo lac concupiscite, ut in eo crescatis in salutem, ³si tamen gustatis quoniam dulcis est dominus. ⁴Ad quem accedentes, lapidem vivum, ab hominibus quidem reprobatum, a deo autem electum et honorificatum, ⁵ ⁽⁶⁾et ipsi tamquam lapides vivi superaedificamini, domus spiritales, sacerdotium sanctum, offerre spiritales hostias acceptabiles deo per Iesum Christum, ⁶propter quod continet scriptura Ecce pono in Sion lapidem summum angularem electum praetiosum, et omnis qui crediderit in eo non confunditur. ⁷Vobis igitur honor credentibus: non credentibus autem lapis quem reprobaverunt aedificantes, hic factus est in caput anguli et lapis offensionis et petra scandali ⁸his qui offendunt verbo nec credunt, in quo et positi sunt. ⁹ ⁽⁷⁾Vos autem genus electum, regale sacerdotium, gens sancta, populus adquisitionis, ut virtutes adnuntietis eius qui de tenebris vos vocavit in admirabile lumen suum; ¹⁰qui aliquando non populus, nunc autem populus dei; qui non consecuti misericordiam, nunc autem misericordiam consecuti. ¹¹ ⁽⁸⁾Carissimi, obsecro tamquam advenas et peregrinos abstinere vos a carnalibus desideriis, quae militant adversus animam, ¹²conversationem vestram inter gentes habentes bonam, ut in eo quod detrahunt de vobis tamquam de malefactoribus, ex bonis operibus vos considerantes glorificent deum in die visitationis. ¹³ ⁽⁹⁾ Subiecti estote omni humanae creaturae propter deum, sive regi quasi praecellenti, sive ducibus tamquam ab eo missis ad vindictam malorum, laudem vero bonorum; ¹⁵quia sic est voluntas dei, ut benefacientes obmutescere faciatis inprudentium hominum ignorantiam, ¹⁶quasi liberi, et non quasi velamen habentes malitiae libertatem, sed sicut servi dei. ¹⁷Omnes honorate, fraternitatem diligite, deum timete, regem honorificate. ¹⁸Servi, subditi in omni timore dominis, non tantum bonis et modestis, sed etiam discolis. ¹⁹Haec est enim gratia, si propter conscientiam dei sustinet quis tristitias patiens iniuste. ²⁰Quae enim gloria est, si peccantes et colaphizati suffertis? Sed si bene facientes et patientes sustinetis, haec est gratia apud deum. ²¹In hoc enim vocati estis, quia et Christus passus est pro vobis, relinquens vobis exemplum ut sequamini vestigia eius, ²²qui peccatum non fecit, nec dolus inventus est in ore eius, ²³qui cum malediceretur non maledicebat, cum pateretur non comminabatur, tradebat autem se iudicanti iniuste, ²⁴qui peccata nostra ipse pertulit in corpore suo per lignum, ut peccatis mortui iustitiae viveremus, cuius livore sanati estis: ²⁵eratis enim sicut oves errantes, sed conversi estis nunc ad pastorem et episcopum animarum vestrarum.

III.

¹ ⁽¹⁰⁾Similiter et mulieres subditae sint suis viris, ut et si qui non credunt verbo, per mulierum conversationem sine verbo lucrifiant ²considerantes in timore castam conversationem vestram. ³Quarum sit non extrinsecus capillatura aut circumdatio auri aut indumenti vestimentorum cultus, ⁴sed qui absconditus cordis est homo in incorruptibilitate quieti et modesti spiritus, quod est in conspectu dei locuplex. ⁵Sic enim aliquando et sanctae mulieres sperantes in domino ornabant se, subiectae propriis viris, ⁶sicut Sarra oboediebat Abrahae, dominum eum vocans, cuius estis filiae bene facientes et non timentes ullam perturbationem. ⁷ ⁽¹¹⁾Viri similiter, cohabitantes secundum scientiam quasi infirmiori vaso muliebri, inpertientes honorem tamquam et coheredibus gratiae vitae, ut ne impediantur orationes vetrae. ⁸In fide autem omnes unanimes, conpatientes, fraternitatis amatores, misericordes, humiles, ⁹non reddentes malum pro malo vel maledictum pro maledicto, sed e contrario benedicentes, quia in hoc vocati estis ut benedictionem hereditate possideatis. ¹⁰Qui enim vult vitam diligere et videre dies bonos, coherceat linguam suam a malo et labia eius ne loquantur dolum, ¹¹declinet a malo et faciat bonum, inquirat pacem et sequatur eam, ¹²quia oculi domini super iustos et aures eius in praeces eorum, vultus autem domini super facientes mala. ¹³Et quis est qui vobis noceat, si boni aemulatores fueritis? ¹⁴Sed et si quid patimini propler iustitiam, beati. Timorem autem eorum ne timueritis, et non conturbemini, ¹⁵dominum autem Christum sanctificate in cordibus vestris, parati semper ad satisfactionem omni poscenti vos rationem de ea quae in vobis est spe, sed cum modestia et timore, ¹⁶conscientiam habentes bonam, ut in eo quod detrahunt de vobis confundantur qui calumniantur vestram bonam in Christo conversationem. ¹⁷ ⁽¹²⁾Melius est enim bene facientes, si velit voluntas dei, pati quam male facientes. ¹⁸Quia et Christus semel pro peccatis mortuus est, iustus pro iniustis, ut nos offerret deo, mortificatos carne, vivificatos autem spiritu: ¹⁹in quo et his qui in carcere erant spiritibus veniens praedicavit, ²⁰qui increduli fuerant aliquando, quando expectabat dei clementia in diebus Noe, cum fabricaretur arca, in qua pauci, id est octo animae salvae factae sunt per aquam. ²¹ ⁽¹³⁾Quod et vos nunc similis formae salvos fecit baptisma, non carnis depositio sordium, sed conscientiae bonae interrogatio in deum, per resurrectionem Iesu Christi, ²²qui est in dextera dei, deglutiens mortem ut vitae aeternae heredes efficeremur, profectus in caelum, subiectis sibi angelis et potestatibus et virtutibus.

IV.

¹ ⁽¹⁴⁾Christo igitur passo in carne et vos eadem cogitatione armamini, quia qui passus est carne desit a peccatis, ²ut iam non hominum desideriis sed voluntati dei quod reliquum est in carne vivat temporis. ³Sufficit enim praeteritum tempus ad voluntatem gentium consummandam, qui ambulaverunt in luxuriis, in desideriis, vinolentiis, comesationibus, potationibus et inlicitis idolorum cultibus; ⁴in quo ammirantur non concurrentibus vobis in eandem luxuriae confusionem, blasphemantes; ⁵qui reddent rationem ei qui paratus est iudicare vivos et mortuos. ⁶ ⁽¹⁵⁾Propter hoc enim et mortuis evangelizatum est, ut iudicentur quidem secundum homines in carne, vivant autem secundum deum in spiritu. ⁷Omnium autem finis adpropinquabit. ⁽¹⁶⁾Estote itaque prudentes et vigilate in orationibus, ⁸ante omnia mutuam in vosmet ipsos caritatem habentes continuam, quia caritas cooperit multitudinem peccatorum, ⁹hospitales invicem sine murmuratione, ¹⁰unusquisque sicut accipit gratiam, in alterutrum illam administrantes sicut boni dispensatores multiformis gratiae dei; ¹¹si quis loquitur, quasi sermones dei, si quis ministrat, tamquam ex virtute quam administrat deus, ut in omnibus honorificetur deus per Iesum Christum, cui est gloria et imperium in saecula, amen. ¹² ⁽¹⁷⁾Carissimi, nolite peregrinari in fervore qui ad temtationem vobis fit, quasi novi aliquid vobis contingat,¹³sed communicantes Christi passionibus gaudete, ut et in revelationem gloriae eius gaudeatis exultantes. ¹⁴Si exprobramini in nomine Christi, beati eritis, quoniam gloriae dei spiritus in vobis requiescit ab aliis blasphematus, a vobis autem honorificatus. ¹⁵ ⁽¹⁸⁾Nemo enim vestrum patiatur quasi homicida aut fur aut maledicus aut alienorum appetitor: ¹⁶si autem ut Christianus, non erubescat, glorificet autem deum in isto nomine. ¹⁷Quoniam tempus ut incipiat iudicium de domu dei: si autem primum a nobis, qui finis eorum quinon credunt dei evangelio? ¹⁸Et si iustus vix salvabitur, impius et peccator ubi parebunt? ¹⁹Itaque et hii qui patiuntur secundum voluntatem dei, fideli creatori commendant animas suas in benefactis.

V.

¹ ⁽¹⁹⁾Seniores ergo qui in vobis sunt obsecro consenior et testis Christi passionum, qui et eius quae in futuro revelanda est gloriae communicator. ²Pascite qui est in vobis gregem dei, providentes non coactos sed spontaneae secundum deum, neque turpis lucri gratia sed voluntarie, ³neque ut dominantes in cleris, sed forme facti gregi ex animo: ⁴et cum apparuerit princeps pastorum, percipietis inmarcescibilem gloriae coronam. ⁵ ⁽²⁰⁾Similiter adulescentes subditi estote senioribus, omnes autem invicem humilitatem insinuate, quia deus superbis resistit, humilibus autem dat gratiam. ⁶Humiliamini igitur sub potenti manu dei, ut vos exaltet in tempore visitationis, ⁷omnem sollicitudinem vestram proicientes in eum, quoniam ipsi cura est de vobis. ⁸Sobrii estote, vigilate, quia adversarius vester diabolus tamquam leo rugiens circuit, quaerens quem devoret; ⁹cui resistite fortes fide, scientes eandem passionem ei quae in mundo est vestrae fraternitatis fieri. ¹⁰ ⁽²¹⁾Deus autem omnis gratiae, qui vocavit nos in aeternam suam gloriam in Christo Iesu, modicum passos ipse perficiet confirmavit solidabitque. ¹¹Ipsi imperium in saecula saeculorum, amen. ¹²Per Silvanum vobis fidelem fratrem, ut arbitror, breviter scripsi, obsecrans et contestans hanc esse veram gratiam dei, in qua et state. ¹³Salutat vos ecclesia quae est in Babylone conelecta et Marcus filius meus. ¹⁴Salutate invicem in osculo sancto. Gratia vobis omnibus qui estis in Christo Iesu.

EXPLICIT EPISTULA PETRI APOSTOLI PRIMA.

Capitula Petri	Epistula Petri II.