 LXII. - Ad Fuscum |
LXIV. - Ad Alphunsum Ferrariae ducem III  |
LXIII
[De Raphaele Urbinate
In morte di Raffaello d’ Urbino.
Huc oculos — non longa mora est —, huc verte; meretur
te, quainvis properes, sistere qui iacet hic;
cuius picta manu te plurima forsan imago
iocunda valuit sistere saepe mora.
5Hoc, Urbine, tuum decus; hoc tua, Roma, voluptas;
hoc, Pictura, tuus marmore splendor inest.
Marmor habet iuvenem exanimun, qui marmora quique
illita parietibus vivere signa facit.
Os, oculosque movere, pedes proferre, manusque
io tendere; tantum non posse deditque loqui;
quod dum qui faciat meditatur, opusque perenne
reddat, monstra deae talia morte vetant.
Hospes, abi monitus mediocria quaerere, quando
stare diu summis invida fata negant.
| LXII. - Ad Fuscum |
LXIV. - Ad Alphunsum Ferrariae ducem III |