Lirica (Ariosto)/Lirica latina/III. - Ad Pandulphum

III. - Ad Pandulphum
Saeculum XVI

editio: Lirica, Laterza, Bari 1924
fons: librum vide
 II bis. - Ode de vita quieta ad Philiroëm IV. - Epitaphium Fulci Areosti 

III

Ad Pandulphum

Spensierato, si gode la ridente campagna e i giocondi amori, accanto a Filli o a Filiroe; ma un pensiero turba la sua gioia, quello della minaccia gallica su l’Italia.

     Dum tu prompte animatus ut
si res cumque feret principe sub tuo,
     Pandulphe, omnia perpeti
quaeris, qui dominae crinibus aureis
            5fortunae iniicias manus;
nos grati nemoris rauca sonantium
     lympharum strepitus prope
umbrosas vacui quaerimus ilices,
     canna non sine dispari,
       10quae flavae Glyceres reddat amoribus

     cantatis suaves modos,
queis Panum invideat capripedum genus.
     Nos longum genio diem
sacramus, penitus quid face posterá
            15mater Memnonis afferat,
securi roseis humida curribus;
     qui certantia purpurae
duni vina in tenero gramine ducimus,
     vincti tempora pampino,
       20aut serto ex hedera sanguinea aut rosa,
     quod vel candida nexuit
Phillis vel nivea Philiroè manu.
     Tum praedivitis haud movent
me vel regna Asiae, vel ferus Adria
            25quicquid puppe vehit gravi,
quare saepe minas aequoris horream,
     ut me fictilia in quibus
ulnis Philiroè candidulis, mihi
     lac formosa coégerit,
       30delectant potius, quam siculi dapes
     regis, quas teneat nitens
aurum; sede licet collocer aurea.
     quem circum pueri integri
adsint, ut veteris pocula massici
            35propinent. docilis tulit
fontis quae rigui lympha bibentibus
     Inter laeta rosaria
tristis cura magis tempora assyrio
     unguento madida insilit,
       40et saevit penitus, si furor, Alpibus
     saevo fíaminis impetu
iam spretis, quatiat celticus Ausones.
     Hic est qui super impiam
cervicem gladius pendulus imminet.

 II bis. - Ode de vita quieta ad Philiroëm IV. - Epitaphium Fulci Areosti