 Carmen LX |
Carmen LXII  |
Collis o Heliconii
cultor, Uraniae genus,
qui rapis teneram ad virum
virginem, o Hymenaee Hymen,
o Hymen Hymenaee, 5
cinge tempora floribus
suave olentis amaraci,
flammeum cape, laetus huc
huc veni niveo gerens
luteum pede soccum, 10
excitusque hilari die,
nuptialia concinens
voce carmina tinnula,
pelle humum pedibus, manu
pineam quate taedam. 15
namque Vinia Manlio,
qualis Idalium colens
venit ad Phrygium Venus
iudicem, bona cum bona
nubet alite virgo, 20
floridis velut enitens
myrtus Asia ramulis,
quos Hamadryades deae
ludicrum sibi rosido
nutriunt umore. 25
quare age huc aditum ferens
perge linquere Thespiae
rupis Aonios specus,
nympha quos super irrigat
frigerans Aganippe, 30
ac domum dominam voca
coniugis cupidam novi,
mentem amore revinciens,
ut tenax edera huc et huc
arborem implicat errans. 35
vosque item simul, integrae
virgines, quibus advenit
par dies, agite in modum
dicite ‘o Hymenaee Hymen,
o Hymen Hymenaee.’ 40
ut lubentius, audiens
se citarier ad suum
munus, huc aditum ferat
dux bonae Veneris, boni
coniugator amoris. 45
quis deus magis est †ama-
tis petendus amantibus?
quem colent homines magis
caelitum? o Hymenaee Hymen,
o Hymen Hymenaee. 50
te suis tremulus parens
invocat, tibi virgines
zonula soluunt sinus,
te timens cupida novus
captat aure maritus. 55
tu fero iuveni in manus
floridam ipse puellulam
dedis a gremio suae
matris, o Hymenaee Hymen,
o Hymen Hymenaee. 60
nil potest sine te Venus,
fama quod bona comprobet,
commodi capere: at potest
te volente. quis huic deo
compararier ausit? 65
nulla quit sine te domus
liberos dare, nec parens
stirpe nitier: at potest
te volente. quis huic deo
compararier ausit? 70
quae tuis careat sacris,
non queat dare praesides
terra finibus: at queat
te volente. quis huic deo
compararier ausit? 75
claustra pandite ianuae,
virgo †adest. viden ut faces
splendidas quatiunt comas?
* * *
tardet ingenuus pudor:
* * *
quem tamen magis audiens 80
flet, quod ire necesse est. 81
flere desine. non tibi, Au- 86
runculeia, periculumst,
nequa femina pulcrior
clarum ab Oceano diem 85
viderit venientem. 96
talis in vario solet
divitis domini hortulo
stare flos hyacinthinus.
sed moraris, abit dies: 90
[prodeas, nova nupta.]
prodeas, nova nupta, si
iam videtur, et audias
nostra verba, vide ut faces
aureas quatiunt comas: 95
prodeas, nova nupta.
non tuus levis in mala
deditus vir adultera
probra turpia persequens
a tuis teneris volet 100
secubare papillis,
lenta *qui velut adsitas
vitis implicat arbores,
implicabitur in tuum
complexum. sed abit dies: 105
prodeas, nova nupta.
tollite, o pueri, faces:
flammeum video venire,
ite, concinite in modum
‘io Hymen Hymenaee io, 120
io Hymen Hymenaee.’
ne diu taceat procax
Fescennina iocatio,
* * *
en tibi domus ut potens
et beata viri tui,
quae tibi sine serviat
(io Hymen Hymenaee io, 155
io Hymen Hymenaee),
usque dum tremulum movens
cana tempus anilitas
omnia omnibus annuit.
io Hymen Hymenaee io, 160
io Hymen Hymenaee.
transfer omine cum bono
limen aureolos pedes,
rasilemque subi forem.
io Hymen Hymenaee io, 165
io Hymen Hymenaee.
aspice, intus ut accubans
vir tuus Tyrio in toro
totus immineat tibi.
io Hymen Hymenaee io, 170
io Hymen Hymenaee.
illi non minus ac tibi
pectore uritur intimo
flamma, sed penite magis.
io Hymen Hymenaee io, 175
io Hymen Hymenaee.
mitte bracchiolum teres,
praetextate, puellulae:
iam cubile adeat viri.
io Hymen Hymenaee io, 180
io Hymen Hymenaee.
vos bonae senibus viris
cognitae bene feminae,
collocate puellulam.
io Hymen Hymenaee io, 185
io Hymen Hymenaee.
iam licet venias, marite:
uxor in thalamo tibist
ore floridulo nitens,
alba parthenice velut 190
luteumve papaver.
at, marite, (ita me iuvent
caelites) nihilo minus
pulcher es, neque te Venus
neglegit. sed abit dies: 195
perge, ne remorare.
non diu remoratus es,
iam venis. bona te Venus
iuverit, quoniam palam
quod cupis capis et bonum 200
non abscondis amorem.
ille pulveris Africi
siderumque micantium
subducat numerum prius,
qui vostri numerare vult 205
multa milia ludi.
ludite ut lubet, et brevi
liberos date, non decet
tam vetus sine liberis
nomen esse, sed indidem 210
semper ingenerari.
Torquatus volo parvulus
matris e gremio suae
porrigens teneras manus
dulce rideat ad patrem 215
semihiante labello.
sit suo similis patri
Manlio et facile *omnibus
noscitetur ab insciis
et pudicitiam suae 220
matris indicet ore.
talis illius a bona
matre laus genus approbet,
qualis unica ab optima
matre Telemacho manet 225
fama Penelopeo.
claudite ostia, virgines:
lusimus satis, at, boni
coniuges, bene vivite et
munere assiduo valentem 230
exercete iuventam.
| Carmen LX |
Carmen LXII |