LexUniv:Iacobitae
IACOBITAE, sectatores Iacobi Zanzali Syri, qui Sec. 6. ex Eutychis, Dioscori, aliorumque erronum deliriis novam hanc sectam conflavit. Negant Trinitatem personarum, baptismum administrant applicando ferrum candens fronti infantum prius circumcisorum: Abusi loco Matthaei 3. de spiritu & igne. In Asia, Assyria, Diarbec, Mesopotamia, Nubia, Aegypto, Aethiopia, &c. numerosos habent coetus. Sub Patriarcha. cui sedes hodie in urbe Caramit, cum titulo Patriarchae Antiocheni: Plurimos hic habet sibi obnoxios Archiepiscopos, Hierosolymitanum, Damascenum, Edessenum, Cyprium, &c. Vide Niceph. l. 18. c. 52. Iac. Vitriac. Hist. Or. c. 76. & 77. Matth. Paris. in Henrico III. Morer. Dicti. Hist. Georg. Horn. Hist. Eccl. cum Notis M. Ledeckeri; nec non in Continuat. in voce Iacobini: infrà qùoque in voce Melchitae.
Lexicon Universale Navigatio | |
---|---|
Anterius |
Posterius |
In Vicipaedia: | |
In Victionario: |