Gallia Christiana 1715 01/Convenensis
CONVENARUM EPISCOPATUS. CO N v b N a conveniendo dicti, populi sunt qui a Cmeo Pompeio victi, cum ex Hispa. nia victor rediret, ab ep coacti sunt ex Pyrenæorum montium jugis, unde in vicina iri-. nera excurrebant, & latrocinia exercebant, delcendere, & in unum oppidum ad Pyrena » i mrwj} radices in Aquitanico S0I0 conditum convenire. Id nos docet Hieronymus contra Vigilantium, ’qui Convena erat, scribens : Nimirum, inquit, respondet generi suo, ut qui de latronum & Convenarum natus est femine. quos Cnans Pompeius edomita Hispania, & ad triumphum redire festinans, de Pyrenei sugis deposuit, & in unum oppidum congregavit, unde & Convenarum urbs nomen accepit. Idem Hieronymus infra, Convenas ortos ex VettonibuS( Veronibus ex Valefio) Arebacis" Celtiberisque asserit, quod nonnullis geographia minime placet, qui volunt Cony^nac fuisse montium & saltuum Pyrenæorum indigenas. Urbs ab illis Convenis, impellente Pompeio condita, Lugdunum Convenarum appellatur apud Ptolemaeum, Strabonem, Æthicum in Itinerario ; estque eadem quæ nunc diciturS. Bertrandi ConvenarumcivitaS, uti persiiadetsitus, nihil discrepansabeoqui aGregorio Turon. describitur L VII. hili.c. 34. Est. inquit, urbs in cacumine montisstta, nullique monti contigua, fons m4. gnus ad radicem montis erumpens, circumdatus turre tutijstma, ad quem per caniculum defcendentes ex urbe latenter latices hauriunt. Ab hoc monte edito Lugduni nomen huic inditum est urbi ; Lugdunum enim nihil aliud sonat, in veterum Gallorum lingua, quam Montem-elarum. Urbs ’quam describit Gregorius, erat Garumnæ proxima ; quod flumen Gundovaldus fugiens exercitum Guntramni regis, transivit ut ConvenaS peteret— Nemo autem ignorat Garumnam pedem montis in quo S.Bertrandi fanum conditum est, alluere. Denique eadem est hujus urbis distan- ua, ab Aginno, AquiS TarbelliciS &c. quam Æthicus in itinerario notat, Lugduno Convenarum. Hinc, Omenarto teste oculato, plurima rudera hujus antiquæ urbis, qna » hodierna longe amplior erat, adhuc visuntur, & murorum antiquæ structuræ sundamenta, in subjectis cdli seu monti campsa, obviique simt lapideS cum inseriptionibuS, quarum nonnullas refert idem Oihe- nartus. Porro Lugdunum Convenarum, in odium Gundovaldi ficti regis, qui eo confugerat, cum diu obsidione cinctum suisset, nec vi machinarum bellicarum expugnari potuisset, proditione captum, destructum est a Guntramni regis exercitu, ut narrat Gregor. Turon. 1. vn. Omnes, inquit thesauros. quos in urbe reperire posuerunt. cum ministeriis ecclesta clam abstulerunt. Mane veto referatis portarum valvis, immisso exercitu, omne vulgus inclusum in ore gladii tradiderunt:sacerdotes quoque Domini cum ministris ad ipfa ecclesta altaria trucidantes. Postquam autem cunctos interfecerunt, feM*neretmsetSIni parietem, omnem urbem cum ecclestis reliquifque adistciis succenderunt * ; nihil ibi prater humum vacuam relinquentes. Ea in procella episcopum urbe pussum esse ante ipsius ultimam stragem auctor est Aimoinus. Quo vero loco sedes episcopalis postea steterit usoue ad soculum XI. quo hæc civitaS restaurata est, nobis adhuc incompertum. Episcopatus Convenarum antiquus est sub metropoli Ehssana, posteaque Ausciensi. Urbs cum pago subest senatui Tolosimo, Pedetque episcopus in Occitaniæ comitiis, ut docet CatelluS in hist. Occitaniæ. Ecclesia cathedralis patronam habet Deiparam Virginem, & S. Bertrandum episcopum. In ea lunt canonici tredecim, præbendarii quadraginta duo, quatuor dignitates, videlicet archi- diaconus, sacnsta, operarius, & præcentor. Exstat praeterea in urbe S. Gaudendi capitulum , f«jus fundationis chartam damus in prob. Olim aliud fuit Casæ-Novæ, cuius etiam Fundatio . habetur ibidem. •* J» d’®C€si numerantur 222. ecclesiæ parochialcS, ex quibus circiter 22. in ditione regis Hsspa- loji ECCLESIA CONVENENSIS. ro^ Religiosae domus sunt, Praedicatorum in urbe S. Gauaentii (5. Gaudent,) & apud Infulam (Iijle aOdon) Fratrum Minorum Poliniani, & in Valle Capraria ; B. M. de Mercede apud Ori— i gnac & Salies ; Trinitariorum in urbe S ; Gaudenti i ; Eremitarum S. Augustini apud Montem-re- galem (Montreal ;) Sanctimonialium ordinis Fontis-Ebraldi, apud S. Laurentium ; Ursulanarum m fano S. Gaudendi. De abbatiis hac in dioccesi fundatis seorsim dicturi sumus, postquam egerimus de episcopis. Eorum catalogum texuit Arnaldus Oihenartus, in Vasiconiæ notitia, ex quo nostri profecerunt Sammarthani, ut ipsi candide confitentur. Adjutos præterea Pe fuisse gratulantur ab illu- strisiimo sedis hujus antistite Gilbcrto de Choiseul. Plura alia accersivimus subsidia variis ex instrumentis ; consuluimusque historiam episcoporum Convenarum manu scriptam, studio & opera doctilhmi domini Abadie canonici S. Gaudentii adornatam. EPISCOPI CONVENENSES. I. S U A V I S. HU nc episcopum primum appellamus, quod ante ipfum nullus nobis notus sit. Ceterum alios præcestisse episcopos, dubitare non licet apud Apollinarem Sidonium legenti quæ dicit de Convenensi & de multis aliis ecclehis, quæ persecutione Gothorum Arianorum ipsius tempore pastori bm & episcopis erant orbatæ. Loquens ergo de bello ab Evarige Gothorum rege catholjcis indicto, ita loquitur Sidonius, ep. 6. libri vn. Burdegala i Petrocorii. Ruteni, Lemovices, Gabalitant, Elusum, Vasutes, Con— I vena, Auscenses, multoque jam major numerus civitatum, summis facerdotibus ipsorum morte truncatis, nec ullis deinceps episcopis in desuncto- rum officia suffectis ( per quos utique minorum ordinum mintjteria subrogabantur) latum spiritua- lis ruina limitem traxit. Ergo tempore Sidonii, quem monuum anno 482. communis eruditorum docet opinio, urbs Convenarum jam episcopos habuerat, quibus mortuis nullus iuf- scctus Fuerat. At nullus nobis notus ex iis præsiilibus ante Suavem, in concilio Agathensi anni 506. com* memoratum, cui sic subscripsit : Suavisepiscopus de Convenis. ( II. P R A. S I D I U S. Quandiu Suavis in episcopatu vixerit tacere satius judicamus, quam divinare. Alius hanc . implebat sedem nono calendaS Julii anni 533. quo habita est altera synodus Aurelianensu ; in ea enim legitur inter iubjectaS subscriptioneS : Prastdius episcopus Convenarum subsuripst : siic- cessor ei jam datus suerat anno 549. Circa hax tempora quidam celebres hagio- graphi decernunt S. Africanum episcopum Convenis sacra dedisse jura. Acta ejus haud 1 dubie corrupta, tradunt eum ex Burgundio-J num principum sanguine exortum, multa pas. sum esse ab Arianis ; relictoque episcopatu Lug- dunensi transiisse ad Rutenos, ubi alsiduiS prædicatidnibus, exemplis, miraculis plurimos ad veram sidem pietatemque convertit His sa- cris operibus & laboribus immortuus, apud eos- dem Rutenos summa veneratione colitur ; ubi etiam celebris urbs accrevit quæ ex ipsius no* mine, ob sacras ejusdem reliquias ibidem as* servatas vocatur vulgo S. Asuique. Tomus L > Lugdunensis episcopatus qui huic Sancto tribuitur, non est Lugdunum metropolis ; noti enim sunt illorum temporum antistites qui Lugduni ad Ararim sederunt : minus quoque Lugdunum Clavatum pro sede S. Africani assignari Eotest ; ubi nulli Ariani princip ; s erant. a qui- us vexaretur & pelleretur vir sanctus. Itaque restat ut eum Lugduni Convenarum episitopum dicamus, qua in sede non mirum est eum a Wisigothis Hispaniam obtinentibus multa paf- sum esse : de eo legendi Bollandiani ad diem 1. Martii, Bailletilsque & alii : at quia valde incerta sijnt quæ de hoc episcopo ad nos pervenere, nec ullus certus ei locus constituitur ; suf- siciant quæ de ipso diximus. III. AmELIVS I. Anno Domini 549. habita est apud Aurelianum frequens episcoporum synodus ordine quinta, ad quam ex Gallia omni convenerunt metropolitani & alii antistites plerique. Inter cos autem Amclius Convenicæ ecclesiæ sub- scripsit. IV. R U f I N U S. Rufinum Convenis sedisse anno 58 « . probat Matisconensis conventus hoc anno habitus, cui episcopus hic interfuit. Eundem esse credimuS qui hoc ipsi) anno, aliquot ante lynodum Ma- tssconensem mensibus, in bello civili contra Gundobaldum, Mummolum &c. pussus sua urbe narratur a Gregorio Turonico lib. VII. paulo pcst Rusinusdoluit ecclesiæ suæ totiusique civitatis destructionem, & omnis tum cleri, tum plebis cædem. Quo vero diœcesis loco se receperit Rusinus, post eversam hanc civitatem, minime notatur. Vacavit autem sedes mortuo Rusino. longo tempore ; aut saltem si qui sue- rint tunc episcepi, acta ipsorum perierunt, imo ’vel ipsi nomina. V. A B R AH A MU S. Abrahamus præerat anno 7S8. quo adfuit concilio Narbonensi, cum duobus suæ provin- ciæ episcopis, Francolino Conseranensi, & Asinario Vico-Juliensi. Notatu d’gna est Abrahami subscriptio ad concilii calcem, in qua legitur Commenensu sudis episuopusjcpod vocabulum magis accedit ad Gallicum nomen Commenges, quam Convenæ. Zzzij l09j ECCLESIA C( VI. In vo Latus. Involatus adfuit dedicationi Alaonensis monasterii in Vasconia sactæa Siseboto Urgelli- tano episcopo, anno circiter 835. jubente Lu- dovico Pio. Legitur in inscriptioneepistolæ 198. Johannis papæ VIII. anno 879. misiæad Au- lcensem archiepiscopum ejusque sussraganeos. Post Involatum, in quibusdamschedis notatum video quemdam epiicopum Ariolum, vel Orio- lum nomine, Raimundi Convenarum comitis tempore, anno circiter 980. sed documenta quibus id probetur desideramus. Idem sentimus de Bernardo episcopo, quem volunt ejusdem comitis ætate circa annum 990. præsuisse. Perperam vero in testimonium profertur quoddam privilegium sancto Gaudentio datum a Bernardo episcopo. Nam Io. cujus sedis Bernardus olim suerit episcopus, non legitur in hoc instrumento. 2 ». nullæ lunt temporis notæ affi- xæ, quæ annum circiter 990. aut etiam secu- lum decimum designent. 30. Charta hæcquam damus inter instrumenta, seculum aliquod decimo posterius videtur redolere. VII. PETRUS I. Petrus episcopuS Convenarum legitur in charta Lelatenns monasterii, anni 1003. VI. idus Augusti. Dicitur interfuisse ordinationi Borelli episcopi Rodiensis in Hispania anno 1017. Lego quoque ejus tempore collegiatam ecclesiam Casæ-Novæ fundatam esse. Habemus quidem istius sundationis chartam seu litteras Sancii— Atonis dantis siium allodem Hermum in comitatu Cominico, ecclesiæ S. Mariæ, cum signis, libris, vestimentis, calicibus & patenis &c. ad legem canonicam ibi observandam. Facta charta in mense Augusti, in vigi- fia S. Hippolyti luna xvr. regnante comite Ro- gerio, Petro episeepo. Sed hic nulla datur nota temporis, quæ annum designet aut etiam circiter tempus sundationis. VIII. ARNALDUS I. Arnaldus episcopus Commengensis interfuit conventui epilcoporum, in quo monasterio Co- xanensi confirmatam legimus ecclesiam sanctæ Mariæ inter Ambas-aquaS (Tramesuigues) datam huic cœnobsoa Lupo S.Stephani Tolosani archidiacono IX. cal. Julii 103 j. Eidem quoque instrumento subscripsit Guillelmus Arnaldi successor, sed, ut conjicimus, aliquandiu post habitam synodum. IX. GUILLELMUS I. Guillelmum paulo post habitam synodum superius commemoratam suffectum suisse Arnal- do, inde stispicamur, quod ejusdem synodi actis, utpote recentibus subscripserit. Ejus episcopatus extenditur usque ad annum 1055.1 noitris Sammarthanis, confirmationem sundationis monasterii Coxanensis in testimonium proferentibus. X. BERNARDUS. Anno 1056. idibus Septembris, Victoris papæ N V E N E N S 1S. 1094 jussu celebrata est synodus apud Tolosam, ad extirpandam finioniacamhærejimfat reparandum, sancta ecclesut fiatum, fecundum priscorum feita canonum : cui cœtui tanquam papæ vicarii præ> fuerunt Raimbaldus Arelatensis, & Pontius Aqui-Sextiensis arChiepiscopi. Inter patres vero qui hoc in concilio sederunt, recensetur Bernardus Convenensis episcopus. XI. GUILLELMUS II. Anno 1063. jam Guillelmus ad Convenen- sem sedem accesserat, fuit enim ex antistitibuS qui hoc anno ad dedicationem celeberrimam ecclesiæ Moissiacensis convenerunt, de qua jam alibi diximus. Si germanæ essent temporis notæ cujusdam chartæ Bernardi Tumpalarii pro Sancto-monte, quamedidimusi nter instrumenta Ausciensis archiepiscopatus ; Guillelmus eidem subscriptus, jam anno 1061. pedum ges- sisset< Sed corrupti sunt in ea chronici characteres. Guillelmo nostro præsente Aimericus comes Ausciensis, dedit coenobium S. Orientii S. Hugoni abbati Cluniacensi, anno circiter 1066. Denique unus fuit ex antistitibus, qui sy. nodum apud Tososam convenientes celebrarunt anno 1068. Eodem an. adfuit concilio Gerundensi celebrato abHugone Candido cardinali, Guifredo Narbon. archiep. &c. Anno 1078. habitum est adhuc Gerunaæ concilium cui intersuit Guillelmus Convenarum præsul ; qui si suerit noster Guillelmus, quæ leguntur ex argumentis parum certis de Otgerio & de Bertrando anno 1073. debent differri ad aliud tempus. De hoc concilio in collectionibus Mar- tennii aliquando plura discemus. XII. O T G E R I U S. Unum scimus de Otgerio, nimirum eum suis- se S. Bertrandi antecessorem : proindeque sedit 1 hic episcopus usque ad annum circiter 1073. quo tempore Convenarum ecclesia meruit habere stmctum Bertrannum alterum ecclesiæ & urbis Convenensis fundatorem. XIII. S. BERTRANDUS I. Bertrandus ex illustri genere ortum ducebat ; habuit enim patrem Attonem Raimundum dominum Iusiisæ, quæ toparchia postea facta est insignis comitatus, matrem vero filiam Willel- mi comitis Tososani cognomento Sectoris-Fer- ri (Taillefer.) Raimundus Bertrandi frater primogenitus dominus Insiilæ, Raimundum To- losæ comitem suum consanguineum ad bellum sacrum secutus > in Christianorum castris meruit, nec mediocrem consecutus est laudem, de quo Raimundus de Agiles in historia de bello lacro. Alter S. Bertrandi frater fuit N. Ando- silei dominus, pater Willelmi Ausciensis ar- chiepiscopi. Bertrandus ab ineunte ætate militiæclericali adscriptus, fuit canonicus & archidiaconus in ecclesia Tolosana. mortuo vero Otgero Con- venensi episcopo subrogatur anno circiter 1073. Hoc enim anno confirmavit Petro Simorræ abbati monasterium Salengolinum. * Porro pius hic episcopus ecclesiam suam tot a seculiS 109 ? ECCLESIA C O destructam e ruinis excitavit ; clericis suis clau— I strum ædificavit, intra quod eos coegit & habitare voluit. Iis regulam præscripsit > ipse vero sancte vivendo canonicorum siIorum altera erat summæ perfectionis regula. Fama ejus multos ad construendas domos in loco ubi 5>rius civitas fuerat condita, compulit, ipso etiam umtus suppeditante. Pauca de tanto viro in chartis invenimus. Præsens legitur quando Guarmundus dedit ecclesias S. Vincentii & S. Beati, cum vinea, Seguinoabbati Lesatensi & monachis anno 1105. mense Octobri. Per annos quinquaginta ecclesiam istam sanctisiime gubernavit, nomenque siium reliquit tumec— • desiæ cathedrali cujus patronus est, tum etiam urbi. Animam Deo reddidit xvn. calendas Novembris anno circiter 1123. sepultusque est in majori ecclesia ante oratorium sanctisiimæ Virginis. In Sanctorum album relatus est, agente potiflimum 5J7illelmo Ausciorum ar- cniepiscopo filio fratris ejus domini d’A ndoz ile. Ejus vita, petente Hiacyntho S. Rom. ecdesiæ diacono cardinali, mandatoque Willelmi Ausciensis archiepiscopi, sirripta est a Vitale notario sedis apost. ex Auxitana provincia oriundo j ubi hæc potissimum notatu digna simt :. Claujlrum fecit. Canonicos injlituitsub regula S. AuguJlinI In monte quippe domus non erat.Et ecce temporibus hujus sancti, meritis exigentibus suis, homines accesserunt, & in monte civitatem habitationis readifecaverunt. Et locus qui multis temporibus dcfertus fuerat, habitatores recepit. XIV. RogERIUS. Rogerio cognomen de Nuro aptatur ; forte quia legitur dedisse ecclesiam S. Martini de Nuro, ecclesiæ ToloPanæ ac Raimundo tunc ipsius epiPcopo. At partem ex hoc dono sibi vindicabat Bernardus de Monte-alto, ipsius l frater 5 qui tamen non cognominatur de Nuro, ut videre est in charta ipsa, sed solus Rogerius episcopus. Anno 1136. procuravit fundationem aobatiæ Boni-fontis, ordinis Cisterciensis, ex charta sundationis hujus monasterii. Ante hunc annum vero nihil nobis de hoc præsule occurrit in veteribus instrumentis ; tametsi diu antea sedere debuerit ut pote S. Bertrandi successor. Ad annum 1143.refertur donum ecclesiæ S.Martini, quod mox abeo factum commemorabamus. Anno 1151. fundavit parthenonem S. Laurentii, proFontis-ebraldi monialibus.ut nos. docent ejusdem litteræ a nobis editæ. Ejusdem occurrit adhuc mentio in chartisNilortii & Bo- ni-sontis, anni 1152. quo fortasse mortuus est. XV. ARNALDUS II. Arnaldus cognomento Rogerii anno 1153. signatur in tabulis Lesatensibus, cum episcopi , Convenensis titulo. Anno 1158. x. cal. Decembris dedicavit hujus loci ecclesiam sub titulo simctorum Juliani, Johannis & Martini. Notatur in chartis Boni-fontis, cui monasterio cum quidam Willelmus possessionem suam in territorio de Mortere concesiisset, Willelmo abbate tum sedente, Arnaldus hanc donatioNVENENSIS. 1096 nem approbavit anno* 1176. Confirmavit fundationem parthenonis S. Laurentii de qua supra, sed litteris quibus eam ratam habet » de— < sunt temporis notæ. In necrologio ecclesiæ To— 1 losanæ de hoc episcopo legitur : 11. nrn as Martii obiit Arnaldus-Rogerius episcopus Convenarum, & canonicus iJHus loci. XVI. A Rs 1Us. Arsius* inconcilio Lateranensi anni 1179. siedit cum nonnullis aliis Auxitanæ provinciæ prassulibus. Occurrit adhuc in charta Lesa- tcnsis monasterii data die 1. Aprilis anni 1188. Obiit’Iv. idus Junii, ut docet Silvæ-majoris necrologium. XVII. RAIMUNDUS-ARNALDUS. Reperitur in tabulis Lesatensibus R. A. epi— scopus Convenensis, qui paciscitur cum P. Lu- minis-Dei abbatissa, pro decimis, anno 1189. mense Decembri. Hic autem est Raimundus- Arnaldus, ut constat ex alio instrumento ejusdem tabularii quo Raimundus-A rnaldusepisc. Convenen. remittit Petronæ abbatissæ Luminis-Dei decimas & primitias, & exigit tantum unam piperis libram pro se, alteram vero pro capitulo S.Gaudendi, mense Novemb. an. 1195. Anno 1193. mense Junio nominatur in donatione facta ecclesiæ S. Beati, ab Arnaldo de Besins. Anno 1196. mensie Novembri Pontius de Monte-Arragone deponit apud eum siii testamenti tabulas. Subsequenti anno testis sait pactorum matrimonii inter Bernardum Convenarum comitem, & Mariam filiam Guillel- mi domini Montis-pessulani, quæ exhibet tomus XI. spicilegii. Frequens est hujus antistitis mentio variis in chartis Lesatensibus & Bo- ni-fontis, tssque ad annum 1205. quo Willemo abbati Boni-fontis concessit vineam. Ex privilegio quod anno 1203. concessit Boni-ronti, edito inter instrumenta, intelligitur eum fuisse canonicum S.Stephani Tososani. Inter præci- Sjs Luminis-Dei benefactores censeri debet. iis Raimundo successor datus sit, difficile modum est statuere. ln charta quadam Lesiiti reperitur Hispari- cus electus Convenarum, anno 1203. sied refragatur tabula Boni-fontis data anno 1205. cujus mox meminimus. Certe adhuc anno 1204. mense Septembri Petronæ Luminis-Dei abbatissæ Raimundus munificum sie se exhibuit ex ipso Lesati tabulatio. De tribus aliis, quibus episcopi nomen invenimus datum variis m do~ cumentis, sigillatim est dicendum. A Ibidem rccensetur aliis annis, nimirum 1x58. 1164. 1167. b ln chartis Boni-soutis dicitur Arsunix$t8c in una Nizortii Ar- firus. c Quo anno vita fit functus, minime notatur. In chartis Boni-fontis ulque ad annum 1190. signatur. Et tamen in una ejusdem monatterii legitur fcdem vaca/Te anno 1189. ac in altera an. 1190. Raimundus Arnaldus vel Arnaldi, Arfii succestor dicitur eleftus ; qui jam anno 1188. in charra Nizortii nominatur cpiscopus. Haec ut cencliari postinc dicendum est, Arfium episcopalcm dignitatem abdicaiic anoo Ji88. quo electus cst Raimundus Arnaldi qui ufque ad annum 1190. coosecratione caruic, & sone non suir confirmatus. Quo factum est, ut dici potuerit sedcs vacare ; & ramcn in chartis potuerunt dcfignari episcopi Arfius, & Raimundus : ille quia titulum episcopalcm retinuerat, & nondumhabebjI fucccuorcm, hic propter soart electionem ad cpiscopatum. Z z z iij 1097 ECCLESIA < XVIII. SpERAGUS. Speragus electus dicitur in duabus chartis , Boni-fontis annorum 1205. & 1206. mense . Aprili. XIX. ADEMARIUS. Ademarium seu Azemarium (utroque enim nomine designatur in veteribuS instrumentis) non semel legimus cognominatum de Castello. . Jam sedebat anno 1207. ut probatur ex veteri Nizortii instrumento, cui ut episcopus inscribitur. Commemoratur quoque in instrumentis Boni-fontis, anno 1209. Verum sedes vacabat mense Maio anni 1210. & mense Junio, ex charta Lesittensis tabularii, in qua legitur donatio facta B. M. Boni — fontis a Gastone de Ganac, an. mccx. mense Junio, in vigilia S. Joh. B. Philippo rege Erane. regn.B. Convebarum comite, eptscopo carente. XX. GARSIAS. Garsias de Horto, qui & Garsicus & Gar- siolis aliquando nominatus invenitur, electus Convenensis legitur in veteri membrana Nizortii anni 1210. Notatur in aliis chartis Boni- fontis annorum 1212 » & 1213. mense Aprili. Vir fuit miræ sitnctitatiS, cujus jam specimina q dederat in monasterio S. Petri de Generdso ; ibi enim fuerat monachus, & postmodum abbas. Aliquot anniS post sumtum apud Convenas episcopatum, evectus est ad Auxitanam metropolim. Is est dubio procul ille episcopus Convenarum, de quo in Albigensium historia c. 65. Petrus monachuS ; Venerabilis, inquit, episcopus Convenarum, assumtis fecum aliquibus de militibus nostris, perrexit in Vasconiam, terramque illam ab hojiibus fidei viriliter defendebat. Et capite 72. Dum igitur comes & milites nossri mutuo loquerentur, & de bello tractarent, ecce episcopus Tolofanus advenit habens mitram in capite, in manibus vero vivifica lignum Cru— E cis. Mox nojiri caperunt descendere de equis, & finguli Crucem adorare : episcopus autem Convenarum, vir mira fanctitatis videns quod in ista adoratione Crucis, nimia fieret mora. arripiens de manu episcopi Tolofani lignum Crucis, ascendens in locum eminensiorem, Jignavit eos dicens : Jte in nomine Jesu Chrijli, & ego vobis testis sum, & in die judicii fidejussor exijlo, 40/4 quicumque in isto glorioso occubuerit bello, absque ulla purgatorii pana, aterna pramia, & martyrum gloriam consequetur, &c. XXI. Gkimoaldu$’L E De hoc episcopo, qui prius fuit monachus, audiendus est AmalvintiS Silvæ-majoris abbas ejus æqualis : Ad preces 1 inquit, assectuojijfimas venerabilis patris noftri Grimoaldi Convenarum episcopi de collegjo nostro in episcopum Convena- o De hujus episcopi nomine qui sola prima littera G. defigna- tur nonnulli, in iftis, varie se rorfit Oibenortus, per illud G. in- tclligens Geraldum, aut Guillelmum, aut GirCam. Grimoal- dum fuifle produnt indubitat » tcftitnonia. Per eandem primam Iui nonunis litteram defignatur, in atnicabiii compofittone inter Arnaldum Agennensem cp.su & s. Montit-sortis comitem, falta 14. « aL Mau aa., 217. de qiu vide in eodem Arnaldo. :O N VE N E N S I S. 1098 L rum assumti, &c. Ex Silvæ-maj. tabulis, camerarius erat cum ad. episcopatum fuit vocatus. In abbatem a fratribus luis, mortuo circiter an. 1222. Amalvino, eligitur. Deincepsque in suis litteris utrumque episcopi & abbatis titulum usurpavit, ut videre est m his quas ad S. episcopum Cæsaraugustanum scripsit. Ultimam ecclesiæ Silvæ-maj.manum adhibuit, solemni- que pompa, probante Amanevo Auxitano me* tropolita, præsentibus Engolismcnsi, Agen- nensi, Santonensi, & novem aliis cpiscopiS, eam a Geraldo de Malemort Burdegalensi ar- chiepiscqpo consecrari curavitan. 1231. Anno j I2j4-episcopum Adurensem in monachum Silvæ-majoris, consentientibus fratribus, recepit, eique contulit prioratum de Boga.De hoc cœ- nobio optime meritus legitur in publiciS actis. Ad ejus preces Raimundus Fronsaci viceco- mes, & R. Gombaldus de Vaires, siquid juriS habent in decima de Baron, ecclesiæ Silvæ maj. totum quitant. actum xvI. caLsulii an. mcc- xxxv. Hæc de Grimoaldo nobis suppeditant ta- bulæ Silvæ-majoris. In veteri Boni-fontis instrumento dicitur electuS, an. 1215. Anno 1217.14. cal. Maii interfuit transactioni inter A. episcopum Aginnensem, & Simonem Montis-rortiS dominum, ducem Narbon. & comitem Tolosanum, super justitia, sisco& moneta civitatiS Agin. Anno 1224. calendis Junii testis est in litteriS quarum meminimus in Raimundo-Guillelmo de Donzac episcopo Baionensi. Anno 1229. citat comitem Tolosanum responsurum de’querelis abbatum M01S—’■ siaci, Galliaci, & Montis-albani. Qui comes, cum post multos annos noluisset obtemperare, a Grimoaldo est excommunicatus ; epilcopus- que monuit siios coepisoopos Albiensem, Ru » tnenensem, &C. ut hanc excommunicationem publicarent. Ea de re exstant Grimoaldi litterae, datæ 17. calend. Aprilis anno 1255. & 9. cal. Julii an. 1237. Anno 1231. cum Amanevo 1 metropolitano Aissciensi dedicavit ecdesianl Luminis-Dei. An. 1232. archiepiscepi Burdeg. vices geflit. An. sequenti recepit a Marquesia de Vesitc 5. solidos cenluales. Ejus nomen comparet variis in chartis, maxime Boni-fontis, & Nizortii ulque ad annum 1240. Sepultus 1 est in choro Silvæ-majoris, in cujus necrologio memoratur ix. cal. Julii. XXII. ARNALDUS III. Arnaldus Rogerii filius fuitBernardi 111. comitis Convenarum, ex Beatrice tertia Ber- nardi conjuge, Bernardi IV. a quo stirps ceterorum comitum propagata fiut germanus. Epsscopus Convenarum, ex monacho Boni- fonris, electus reperitur in quibufdam chartis Boni-fontis 1241. & 1242. quem pervenisse ad annum 1259. constat ex veteri charta Nizortii. Anno 1243. facta est eo prassente compositio, inter Petrum a S. Beato ejusque fratres, & Bernardum Convenarum comitem, qui mutuis osculis pacta consirmarunt, medio mense Junio, regn. Lud. rege Francorum. In hoc autem documento appellatur simpliciter Roge- rius) & in alio anni 1253. Arnaldus, tantum. Iop9 ECCLES IA C Anno 1245. die 9. Junii ecclesiam S. Bertran-. di dedit monasterio Luminis-Dei, & Moline, riæ abbatissæ decimas ecdesiarum de Cusad, & de Casa-nova, de canonicorum consensu. Hujus episcopi liberalitari debuerunt ejus successoreS terram S. Fraculphi, quam heredi- urio jure poffidebat. Anno 1248.Bernardus V. comes Convenarum dedit Arnaldo Rogerii avunculo, id est patruo, quidquid Peregrinus de Mala-vicina poffidebat in territorio de Sama- than. Anno 1*50. Vitalis de Infula ipsi vendidit omnia jura quæ habebat apud Cauzacum 252. solidis Morlanis. Geraldus de Orbeissano ceffit ecclesiæ Con- venensi posseffionem omnem in manu hujtu episcopi, cum ecclesiis S. Juliani & S. Pauli de Bonillac, ex archivi episcopalis charta. Anno 1260. præbendam inferioris chori fundavit in ecclesia S. Gaudendi. Testes sunt frater A. Garcia, & fr. B. monachi Boni-fontis, ac episcopi commensales. An. 1258. x. caLDecem- bris dedicavit ecclesiam quandam in honore SS. Juliani, Johannis, & Martini, ex tab.Lcsa- tenso Ejus testamentum ex archivis Boni — fontis habuimus, quo plurima legat ecclesiis, potis- simumque monasteriis. Hoc pietatis Arnaldi ( monumentum inter instrumenta edidimus. Eum legimus obiisse anno 1260. vel saltem epi- scopatum, quod veristmilhu est, abdicasse. XXIII. GERALDUS I. Sedebat GeralduSd’Audiran jam anno 1260. die 6. Decembris. BernarduS de Orbeissano ei vendidit locum ubi exstructa est domus episcopalis S. Fraionis, annuente uxore sua, anno 1261. & eodem anno totum suum dominium, altero instrumento in quo Arnaldus Rogerii vocatur, quondam episcopus Convenarum. In schedis ad nos miffis lego eum acquisivisse a Bernardo de Orbeissano anno 116^. c lid— quid possidebat inter duos amne$ * in cujus emtionis instrumento appellatur episcopus, et* si jam lederet Bertrandus, qui eum hac in se- de excepit. Hallucinatur tamen harum sche- darum auctor, cum contendit Oibenartum & Sammarthanos errasse hunc episcopum appellando Geraldum, quem vult appellatum suisse Guillelmum ; nam in necrologio Condomiensi legitur : Nonis’Julii obiit Geraldus de Audirano episcopus Convenarum, qui jacet in ecclejia B, Car tharina. XXIV. BERTRANDUS II. Bertrandus de Miramonte episcopus jam reperitur anno 1263. Pactum iniit anno 1266. cum Vitale priore S. Laurentii pro parochia ejusdem loci & aliquot decimariis : quo eodem anno Bernardus de Orbeissano vendidit ei quidquid poffidebat apud S. Fraionem. Anno 1283. misit ad concilium provinciale procuratorem. Hujus nomine exstant quædarh instrumenta hujus an. 1185. in regesto episcopali, in quo invenitur quoque exemplar transactiouiS, seu compromim cum abbatissa Luminis*Dei, , seu de Favas, anni 1285. Adhuc sedem obti* INVENENSIS. hoo nebat, anno 1186. quo vacare coepit. Adhuc vacua erat anms 1187. 89. 90. 92. ex tabulis Boni-fontis & Nizortii. Denique etiam < anno 1294. ut probat notitia fundationis con ventus FF. Prædicatorum, in cujus calce legi—’ tur : Anno Domini MccxcIv. sede Convenarum < vacante anno nono, electo domino Arnaldo Masca- ronis canonico S.Stephani deTolosa die luna ante sestum S. Potentiana virginis ; scilicet XVI. cal. Junii. XXV. ARNALDUS IV. De Arnaldo Mascaronis nihil habemus dicendum, præter ea quæ jam præmisimus. Ve- risimile autem est ejus electionem caducam suisse, cum anno sequenti alium videamus episcopum sedisse » nullaque in chartis Convenen- sibus occurrat Arnaldi mentio. Certe Bertrandus qui fequitur, vocat Bertrandum suum antecessorem, non vero Arnaldum. XXVI. BERTRANDUS III. Bertrandus de Gutto nobilis Aquitanus, Be- raldi militis domini de Vilhandrado filius, anno I295. episcopus instituitur a Bonisacio papa VIII. Anno 1296. apud Alanum cum Auge- rio de Falcario abbate Boni « fontis transegit. Anno 1299. die sabb. ante festum S. Lucæ dedit monialibus de Favars jus patronatus ecclesiæ de Aris & decimas aliquas, ut earum paupertati opem ferret ac subveniret. Hac in charta Bertrandum vocat suum antecessorem. Eodem anno traducitur ad ecclesiam Burde- galensem, paulo ante natalem Domini diem, teste Bernardo-GuidontS episcopo Lodovensi, vitæ ejus scriptore. Tandem ad summum pontificatum pervenit anno 1305. Clemens V4 dictus. Attamen non immemor prioris sux sp<>n- sæ, anno 1309. eam invisit. ibique sacrum B. Bertrandi coeptis, in capsam magni pretii suis sumtibus fabrefactam transtulit. XXVII. BOSO. Boso de Salignae dictus etiam in chartiS Bosso, Bonno, & Bassus, ex archidiaconoMe- dulliensi, * in ecclesia Burdegalensi, Factus episcopus, inscribitur chartis Boni-fontis jam anno 1300. Anno sequenti monasterio Prullia- no dedit quemdam locum pone ecclesiam S. , Romani apud Tolosam, annuente capitulo, die Mercurii ante festum S. Gregorii. Anno >304. bullam Benedicti papæ XI. in gratiam Dominicanorum Cadurcensium datam, a se visam testatur * IV. idus Augusti. Ex numero canonicorum, qui erant viginti quatuor, undecim detraxit, eodem anno. Viennensi concilio œcumenico, cui præsuit Clemens V. anno IjII. interfuit, ut nos docent ejus litteræ. Præerat adhuc anno 1314. ex tabuliS Benedictionis — Dei ; vacabatque sedea anno 1315. meuseMartio & 1317. die 14. Januarii, ex iii- dem documentis. Nonnullum donum fecerat abbatiæ S, Crucis Burdegalensis ; etenim in ru- briciS anni 3. Benedicti XII. c. 82. de hoc episcopo legitur ; Abbati monasterii Lesatensts….. ito ! ECCLESIA C mandatur stbi quod fe informet utrum donatio… per bo. me. Bo&onem epijcopum Convenarum facta bo. rnt. Petro tituli S. Stephani in Ccelio monte, (qui suerat abbas S. Crucis Burdeg.) de decimis de Bello fago Convenarum dixcests, facta suerit in lastonem mensu episcopi Convenarum. Post Bosonem commemorandus nobis videtur quidam V. de Millario, de quo ita in codice ms.Fr.Prædicat. Tdloste : F.Petrus de Miliario, de pradicatione ( hoc est de domo Prædicatorum » ) Burdigalens • suit factus episcopus Convenarum, per eundem dominum Johannem papam anno Domini M. CCC Idem pojl promotionem suam modicum vixit.nec ad suam sedem venit. Obiit in g curia anno Domini….. XXVIII. ScoTUS vel EScoTUS. Scotus de Linariis * in libro obligationum Vaticani episcopus Convenarum legitur anno • 1318. Hoc anno præsiens fuit cum Raimundo episcopo Massiliensi, sententiæ inquisitoris contra quinque fratres ex ordine Minorum pro- latæ, in urbe Massilia, necnon eorumdem exau- • ctorationi & depulsioni e Pacro presbyteri gra- ’du. Prius autem canonicus ecclesiæ sancti Ste- f>hani Tolosani fuerat. Dicitur dedisse monia- ibus S. Laurentii partem decimarum S. An- dreæ. In chartis Nizortii memoratur annis I322.I323.I325.De eo necrologium ecclesiæ To— < lofanæ : 1 v. nonassulii obiit D.Escotus de Livariis episcopus Convenarum, & canonicus ijliut loci. XXIX. GUILLELMUS III. > Guillelmus ut episcopus comparet anno 1325. in litteris Guillelmi Burdegalensis archiepisco- pi, pro S. Cruce, & anno 1326. in Boni-fontis ’. charta. An. I329>misit procuratorem ad concilium Marciacensie abarchiep. Ausciensi & episcopis provincia : celebratum die S.Nicolaihye- malis. Anno 1330. die 12. Februarii, adfuit dedicationi ecclesiæ S. Ludovici Pifliacensis, præ- sente Philippo rege VI. & præsulibus quam- plurimis. Anno 1331. die 2. Maii ut delegatus delegavit judices controversiæ motæ inter Bo- r’nefos priorem Deauratæ, & Geraldum de Bor- dis clericum, stiper decimis S. Liberatæ. Ii autem fuerunt Johannes de Castro-novo cancellarius canonicusque ecclesiæ Tososanæ, ac Bertrandus de Palalil prior claustralis dictæ ecclesiæ. Oihenartus ait eum anno 1336. Lutetiæ in consessu regis sedisse inter consiliarios, teste Johanne Tillito. Hoc vero anno constat ipsi jam datum fuisse successorem. « — XXX. Hvgo I. Hugo de Castellione electus nominatur in P chartis Benedictionis-Dei, anno 1335. o<stavo die introitus mensis Novembris, & hoc ipso J. anno legitur confirmatus. Anno 135^. limites S. Fragulh cum Petro Raimundi vicecomite desi- 2’nivit. Obiit anno 1352. jacet in ecclesia Convenarum ubi splendidum habet mausoleum, cum hoc epitaphio parieti vicino inhærente : Anno Domini 1352. die 4. mensu Octobris, obiit reverenduspater dominus Hugo de casullione Dei gratia episcopus Convenarum, qui hanc capellam constru- ONVENENSIS. noi xir prasentem cathedralem ecclesiam consum— j mavit. Cujus anima requiescat in pace. Recen— C setur in necrologio hoc modo : v. nonas Octobris obiit reverendus in Chrifto pater dominus Hugo de Castellione episcopus Convenarum qui dedtt pro obitu suo triginta sol. Th. XXX I. BE R T R A N D U S IV. • M Bertrandus de * Costiaco, uti legitur in vita prima Gregorii papæ XI. non de Chanaco, vel dcCagnaco, ex nobili gente de Cosnaco, in pago Lemovicensi orttiS, prius fuit canonicus regularis ordinis S. Augustini, juxta scriptorem vitæGregorii Xl.supra laudatæ. Accessit autem ad Convenarum ecclesiam regendam, anno 1)52. quo nominatur in transactione facta inter, Petrum de Mirapice, & Arnaldum d’Anton. Eodem anno reperitur in litteriS Mathæ comi f tissæ datis die 12. Decembris, in quibus dicitur 9 Bernardus, forte mendose. Anno 1361. Innocentius VI. de ejus circum— 1 Ipectione, quam in arduis ipsi commisiis negotiis papa explorarat, certus, eundem præsecit colligendis & recipiendis pasiim pecuniæ summis 2uæ collegio cardinalium debebantur ; quo of- cio Guillelmus episcopus Tusculanus nuper mortuus defunctus erat. Eadem quoque data fuerat provincia Arnoldo archiepiicopo Auxi- ■> tano. Hæc lego in epistola Innocentii VI. ad eundem Bertrandum data x. calend. Julii an. IX. ejus pontificatus. Fuit exsecutor testamenti Hugonis Rogerii cardinalis, ut patet ex inventario facto post mortem Rogerii die 26. Maii anni 1364. Anno 1368.interfuit concilio Vaurensi trium 1 provinciarum, cujus acta edidit Baluzius inter concilia provinciæ Narbonensis. Creatus est cardinalis, non anno 1371. sed 1372. feria VI. quatuor temporum postPente— 1 costen, juxta scriptorem prioris vitæ Gregorii XI. qui papa electus est die penultima Decem- 3 bris anni 1371. Anno vero sequenti fecit multos cardinales, ex quibus fuit noster Bertrandus, cui datus est S. Marcelli titulus. Avenio- ne cesiit e vita, anno 1374. die 17. vel 18. Junii, sepultusque est ad FF. Prædic. Fuse aurem Baluzius edisserit genus & stemma gentis de Cosnacojn notis ad vitas pap. A ven. c. 106 9. & seq. maxime vero 1443. & sequentibus. In necrologio autem hæc lego : v. nonassulii obiit reverendus in Chrtflo dominus Bertrandus de Cosu naco cardinalis Convenensu qui dedit pro suo obitu novem grossos. £ XXXII. GUILLELMUsIV. Bertrandus de Cosnaco ad sacrum cardinalium collegium promotus anno 1372. Convenarum cathedram vacuam reliquit ■, ad quam accersitum legimus hoc ipso anno Guillelmum « Franciscus Quercetanus in historia cardinal um Gallorum idem docet >& nostn Bcnrandi stemma hic depingit de… au lion de.. • semd de molettes de… Aliqui cognomen de Canitiae ipst perperam dederunt. Gonvcncnfes ex hoc episcopo trcf faciunt, Bertrandum, qui fedit annis 1353 & n$8 Bernardum Cosnacum, ! 367.1368.quem non dubitant facere cardinalem denique Bcnraudum Cosnacum etiam cardinalem. Unicum assno- vit Oihenartus, * post ipsum admiscrc Sammanhani, ac D. Zbadic. de 110$ ECCLESIA ( de Hispania, qui cum titulo episcopali hoc A tempore inscribitur instrumento S. Gaudentii. Filius erat * Arnaldi dynastæ de Montispano, ex Margarita de Bartha. Diu autem præfuerat Appamiensi ecclesiæ, antequam Convenensi præsiceretur. Anno 1382. fundavit in ecclesia S. Fragulsi * suæ diœcesis quatuor capellaniaS, seu beneficia perpetua. XXXIII. AmELIUSII. A melius de Lautreco, ex clarisiima viceco- mitum Lautreci familia genitus, canoniciu Regularis ordinis S. Augustini deAlbigesio, ex vita 1. Clementis VII. ejusdem fuit referen— _ darius. Anno vero 1384. sedem Convenarum " obtinebat. At adscriptus est cardinalium catalogo apræsato Clemente, anno 1385. quarto idus Julii apud Avenionem sub titulo S.Euse- bii.Prius vero episeopatumConseranensem diu administraverat, uti suo loco dicetur ; ubi nonnulla de ipso hic omissa, fumus addituri. Obiit Avenione, anno 1390. die 7. Junii. XXXIV. MENALDUS. Menaldus de Barbazano, filius erat nobilis & potentis viri Menaldi de Barbazano militis, & Rosæ de Menauto, frater celeberrimi Arnaldi- Guillelmi de Barbazano regisCaroli septimi cu— ( biculo præpositi:qui honoris causa sepultus est in basilica regali S. Dionysii, & in eodem saccello ubi jacent Francorum reges Caroli quin* tus, sextus ac septimus, cum luis conjugibus. K Sedit autem ab anno 1390. ad 1421. ex Aba- |. dii schedis. Anno 1403. Menaldus pater ejuS ipsi testamenti fui tabulis legavit locum de Lanaspeda, cum suis pertinenti is, jarisdictio- ne, reditibus &c. die 17. Martii, Karolo Francorum rege, Johanne Auxitanensi archiepiscopo e- b xistente. Sedebat adhuc anno 1421. ex tabulis S. Gaudentii. XXXV. GeialDUsH. Geraldus de Aura, post Menaldi mortem a capitulo eligitur anno 1422. at vero Martinus V. summus pontifex illius electionem minime probavit, quia nimirum canonicis antea signifi- caverat placere sibi ea vice episcopum arbitratu suo instituere ; quamobrem rejecta postulatione Geraldi, Petro cardinali de Fuxo Conve- nensem ecclesiam administrandam commendavit. I », XXXVI. PbT RUS II. Petrus de Fuxo, spreto nobilisiimo peneque regio genere maluit esse humilis S. Francisci alumnus & filius, cui nomen dedit in conventu Morlanensi, ubi simul cum pietate litteras tum sacras divinasque, tum humanas avide hausit; & quidem magno cum profectu. At latere diu non potuit intra claustra tanti viri scientia vir- tusque : itaque Martinus papa V. eodem anno quo siimmi pontificatus culmen conscendit, Petrum de Fuxo cardinalem creavit, anno ætatiS 22. qui denique ex episcopo Lascariensi, factus est præsul Convenensis. Neque vero suorum Fratrum Minorum im- memor fuitsquibus ædificavit ecclesiam Tolosæ. Tomus J. :ONVENENSlS. H04 Quod spectat ad episcopatum Convenensem, — ab eo gubernatum, huic regimini incubuisse * annis 1426. & 1437. aiunt post Oihenartum Sammarthani. Cetera quæ ad tantum virum, soectant requirenda inarchiepiscopisArelaten— t, nbus. XXXVII. GRIMOALDUS II. Grimoaldusanno I442.sedebat exOihenarto & fratribus Sammartbanis ; at de hocpræsule nihil in chartis i nobis est repertum. XXXVII1. AxNALDUs-RaIMUNDUS. » Q| Arnaldus de Hispania ab Oleronensi siedead Convenensem transiatus, præsuit ab anno 1450. ». ad 1462. sedes vacabat annis 1464. & 1465. ut 1 notat Oihenartus ; quod etiam observant Aba— 1 dius & noster D. Edmundus Martenne, post exploratas hujus temporis chartas. Hinc emendandi, qui ejus episcopatum tssquead annum 1468. extendunt. XXXIX. JOHANNES I. Johannem hunc Arnaldo stibrogatum fuisse in Convenensi cathedra omnes conlentiunt. De tempore quo episcopatum auspicatus est, di- versæ sunt sententiæ. In chartis S. Severi in } capite Vasi : oniæ lego Johannem de Fuxo administratorem Aquensis episcopatus & hujus monasterii abbatem, factum fuisse Convenarum episizopum, anno 1465. Abadius qui 1 conjicit Johannem hunc non alium esse 1 Jo- hanne de Fuxo, inchoat ejus pontificatum ab anno 1466. Noster D. Martenne in siiis sche- dis de Convenensibus episcopis, asserit eum esse Johannem-Baptistam Cibo, sedereque coepisse anno 1467. Sammarthani quoque initium episcopatus Johannis videntur ad annum 1467. referre > quod tamen pugnat contra id q quod prius dixerunt, Arnaldum fuisse episco- 5um usque ad annum 14.68. Oihenartus de ohanne hoc nihil observat ante annum 1471. In tot opinionum diversitate, quid vero propius & similius videatur expendendum. Jonan- nem hunc esse JnhannemBaptistamCibo, qui factus est cardinalis a Sixto papa IV. & in papam electus est an. 1484. vocatus Innoc. VIII. minime mihi persuadere possum. Certe de hoc episcopatu nihil legitur in vita Innocentiipapæ VIII. nihil in Gallia purpurata Fristmi, ninil denique in Rainaldi annalibus, aut in ecclesiæ Convenensis fastis. Attamen si tantus honor obtigisset huic ecclesiæ, ut ipsius episcopus, seu E suonsus, ad supremum digmtatis apostolicæ sa- stigium provectus fuisset, qui fieri potuisset, ut id in tabulas publicas relatum non legeretur ? Facilius propenderem ad illam sententiam, quæ Johannem hunc non secernit a Johanne-Bap- tista de Fuxo. Sed ab decretoria ea de re sententia abstinendum 5 itaque pro conjectura tantum damus huc usque dicta. XL. JohANNES-BApTISTA. De Johanne-Baptista cui cognomen de Fuxo vulgo datur, jam locuti sumus in Aquensi- bus episcopis, ubi maxime de ejus natalibus in* Aaaa uoj ECCLESIA CC quisitum. Tam præerat anno 1467. si a Johan* j ne altero superius commemorato distingui non debeat. Anno 1472. die a. Februarii Johannes episoopuS ConvenensiS testis fuit conventionum matrimonii Bernardi de Podio, cum Dominica (Domenge) de Binos. In registris Tolosani senatus ut episcopus Convenarum confi- gnatur jam ab anno 1475. uti & an. 1496. Erat m urbe Pampesonensi anno i48I.quando Fran- ciscus PhœbusNavarræ rex soletnni pompa urbem est ingressus, ex Sandovalio. Ex fratribuS Sammarthanis inscribitur publicis in actis annit 1482 18. Augusti, 1493. mense Martio, 1494. 13. Julii, 1496. & 1497. quo anno mensis Se— ] ptembris die 7. ejus mentio fit in pactis matrimonii Annæ de Fuxo > cum Gastone Stampa- rum comite, in civitate Tarbellica. Vita ceisit anno 1501. * VI. cal. Novembris. De eo ita necrologium : VI. cal. obtcussoh annis de Fuxo episcopi Convenarum, qui fecit capitulum heredem. item dedit capitulo partem decimarum de Tusagrato quas emerat ab illustrissima regina Navarra & vicecomitijsa Bigerra. Instrumenta sunt in archivis capituli. Erae simul abbas S « Savini in valle * Levitana. XLI. GAiLLARDUS. Gaillardus Hospitalis, O ! orensis, e canonico ecclesiæ ConvenensiS, in episcopum electus est a capitulo 14. Januarii anni 1501. At æmulum habuit Amanevum cardinalem de * Lebreto, qui episcopatum hunc a summo impetraverat pontifice. Quamvis vero Gaillardtu ut causa superior, ita judicio vicisse dicatur, varii$ tamen ex instrumentis liquet utrumque per quinque aut fex annos eadem contulisse sacerdotia. Anno 1509. die 8. Junii GaillarduS capitulo gratis dedit duo * musilia, quæ habebat in civitate Convenarum, & incarreria de Lyris- son, cum horto eis contiguo. Anno 1513. die j 26. Aprilis memoratur in tabulis matrimoniiJ Odeti de Cardillac, domini de Sarlabous cum Johanna de Binos. Statuta condidit pro disciplinæ ecdesiasticæ restitutione. Sedes vacabat anno 1515. calendis Martii, & anno 1518. pridie nonaS Septembris. XLII. AmaNEvus. Amanevum de Lebreto cardinalem titulo S. Nicolai in carcere Tulliano, in album epi- scoporum Convenensium referendum censemus, quod jiiS in episcopatum sibi vindicaverit, bulla fretus pontificia. Anno 1504. die 17. j Novembris se dicit episcopum commendatarum Convenarum, in quodam instrumento, cui subscripsit Bertrandus deHsspania ejus vicarius generata in spiritualibus & temporalibus. Anno 1507. contulit ecclesiam parochia* lem S. Laurentii, quam ad postulationem seu prasentationem & commendationem prioriS S. Laurentii Gaillardus jam contulerat Guillelmo d’Albezan prcfby tero ordinis Fontebraldensis. XLIII. JohANNESII. Johannes de Malo-leone, quæ urbs est Vasco- niæ in pago * Subolensi seu Solensi, ad Saso » NVENENSIS. 1106 nem fluvium, ex vetusta Mauleonensium vice- comitum familia fatus, electus dicitur anno 1519. at posseffionem episcopatus pac am sta- tim adipisci non potuit, nam FranciscuS I. Francorum rex in Gaillardi mortui locum, episcopum designaverat Ludovicum Dou- ville, vi concordatorum non ita pridem cum Leone papa X. factorum. Sed Ludovico jus suum cedente, post retentam sibi annuam ex episcopatus fructibus pensionem, Johannes ab Adriano papa VI. bullaS est conlecutuS dataS Romæ XVII. calendaS Julii, anni 1523. Stalla chori fieri curavit sui$ sumtibus, organaque Sneumatica fabrefacta ecclesiæ suæ detut.Clau- :rum Boni-fontis, cujus monasterii simul abbaa erat, reparavit, domum episcopalem S-Gauden- tii ædincavit ; plurimaque præclare gestit in ad » ministratione tum episcopatuS, tum abbatiæ. Sedit usque ad annum 1551. Anno 1554. adhuc orbata erat pastore ConvenensiS ecclesia, ut constat ex ordinationibuS in ea Factis die 4. DecembriS hujuS anni a Johanne de Manso episcopo Carduensi, cum licentia Capituli ejusa que vicariorum. XLIV. JoHANNES III. JqhanneS Bertrandi ex principe SenatuS Tolosani * designatur Convenarum præsul an. 1551. LudovicusRegius huic antistiti nuncupavit ver* sionem Gallicam quorumdam Platonis locorum anno 1555. Biennio post traducitur ad metropolim Senonensem ; ad quem summum gradum accesserunt cardinalis & procancellarii Franciæ dignitates. Hujus episcopi tempore anno 1556. orta est lis pro archidiaconatu Convencn- si, quem rex uni clerico, jure dederat regio, & episeoptiS alteri, contendens in hac ecclesia jtu regis quod vulgo regaliam vocant, locum non hab ere. Senatus*consultum hac in causa datum, refert vir illustristimus N. le Maistre Senatus Parisiensis princeps, in tractatu de Rega- libus. De Bertrando plura dicemuS in Senones- sibuS archiepiscopis. XLV. C A R O L U S I. CarolusCarasta e nobilissilna prosapia Nea- politaua oriundus, Johannis-Alfonsi Montorii comitis, qui Pauli papæ IV. frater erat, filius, nascituranno 1517. IV. calendas ApriliS. Educatus in contubernio Pompeii cardinalis Co- lumnæ, eo viviS exemto, sub signis marchionis Vasti i celeberrimi ducis in I nlubria, dein Octavii Farnesii ducis Parmensis, & in Senensi bello, postquam a castris Caroli V. imperatoris recesiit, strenue militavit. Romæ autem ordini S.Jobannis Hierosolymitani adscriptuS, crea » tur baillivus Neapolitanus ; sed postquam pa-. truus ejuS Paulus IV. ad apostolicum thronum subvectus est, primtucardinalium anno 1555. 7. idus Junii renuntiatur sub titulo SS. martyrum Viti & Modesti in Macello ; & tunc ecdesiasticis rebus summo cum imperio præfe- ctus est. Quin & legatus Bononiensis, cancel- lariæ regens, ac legatus a latere in Galliam ad Henricum II. bis destinatur, pro ineunda pace inter ipsum & Philippum II. Hispaniæ re , 107 ECCLESIA C < gem. In Francia vero episcopatu Convenarum^ honestatus est. Nam, ut ait Thuanus Hist. liU 17. an. 1556. Johannes Bertrandus Franciæ procancellarius, ultro in savorem hujus car¬ dinalis episcopatum abdicavit, quo & donatuS a rege, ln Italiam reversuS, apud patruum cum male audiret, excidit ejus gratia : quo vivi$ exemto singulare exemplar fuit hisce tempori¬ bus mutabilis fortunæ, cujus infaustum exi¬ tum sonitus est. Nam sussecto in locum Pauli Pio IV. in Adriani arcem Carolus detruditur jussu pontisicis 1560. reusque capitis ac læsir majestatis damnatus, omniousque dignitatibus j exauctoratus, carnificis manu strangulatur. Cadaver in æde sanctæ Mariæ Tranlpontinæ scpulchro conditum, inde effertur ad S. Mariæ super Minervam, denique in sacello gentilitio D- Thomæ Aquinatis. Ceterum hanc Caroli cardinalis causam Pius V. pontifex discusiit, & ea in purpuratorum secreto consistorio exami¬ nata, Carafiam pristinæ dignitati restituit. Hæc habent CiaconiuS, Petramellarius, & alii scriptores cardinalitii. lta de Carolo C arasse fratres Sammartha- ni. Sed pace doctissimorum virorum dixerim, quæ de ejus apud ConvenaS episcopatu sicri- < plere, minime cena nobis videntur. Sane ThuantiS pro illo asserendo laudatus, nihil prorsiis ea de re dicit loco indicato. FrisonuS qui in siia Gallia purpurata omnes recenset episcopos Convenenses purpura insigneS, de Carolo Carassa omnino silet. Oihenartus qui episcoporum illorum catalogum contexuit, Ca- raffæ nullatenus meminit, quamvis illorum temporum proximus, & Carassæ pene suppar. X L V L P1TRUS III. Petrus de Lebreto JohanniS de Lebreto Na- varræ regis filius erat quidem, sed nothus. Eum religiosæ vitæ votum in monasterio Hi- raxensi in Navarra prius emisisse, & Veremun- di nomen habuisse testatur Antonius YepeS, tom. rv. chronici Benedictini centuria 4. ubi singulare ejus ingenium laudat. Non legitur factus episcopus ante annum r ;6r. ipsum vero Antonius BorboniuS Navarræ rex & Johanna regina legatum oratoremque miserunt ad Pium papam IV. Eundem Tridentinæ synodo inter¬ fuisse narrat Oihenartus. XLVII. CAR OLUS II. CarolunfBorbonium Antonii Navarræorum regis silium ex amica, non ex conjuge susce- ptum fuisse jam monuimus in LactorensibuS episi:opis. Francisco Balduino præceptore usiiS Carolus multum in litteris profecit ;deinde ado¬ levit in contubernio Caroli cardinalis de Bor- benio>fratris Antonii regis.Inter dignitates ec- clesiasticas quas obtinuit, prima suit episcopatus Convenensis quo donatus est anno circiter 1569. nondum prelbyter ; nam sitcerdos non est inunctusnisi tardius, & post annum 1590. Transtatus est adsedem Lectorensem, tan- demque Rotomagenses infulas adepttiS est. Tomus I. ► NVENENSIS» «10S XLVIII. URBANUS. Urbanus de S. Gelais nothus erat Ludovici C domini de Lansiic equiti* torquati, legatione re- 1 giaad Tridentinam fynodum celeberrimi. AS- sumtus ad Convenarum cathedram, an. i 580. a 1 Catharina regina Caroli IX.regis matre missuS est legatus in Lusitaniam, ut in regni comitii* jus i Ilus ad Portugalliæ regnum exponeret ac assereret. Ex necrologio: Anno Domini 1586. sub 1 DD. Sixto V. papa, Henrico JIJ. Francorum rege & domino ‘Urbano de S. Gelasto Convenarum episcox po civitas S. Bertrandi quorumdam civium prodi¬ tione, & custodum vecordia, in potcssatem hsreti- corum quos vocantHuguenosJivtt redacta, tru¬ cidatis in urbis invajione novem incolis, quatuor clericis & quinque iascis. Ceterum haud multo post, tertio nempe ab urbe capta die, qui divo Marcosacer habetur, a catholicis obstdione vailatab & per spatium quadraginta octo dierum oppugna» ea, tandem juvantibus Superis vr. idussunii a bar¬ barie pradonum liberata suis civibus restituta fuit, ^uamobrem ante dictus antijies & capitulum Convenarum cum in gratiarum actionem, tum in perpetuam rei memortamstatuerunt quod deinceps die t.funii intra civitatis muros frjtum illius li¬ berationis cum solemnifquod vocant Totum du¬ plex, ojstcso de S. Spiritu & processione generali an- nuatimcelebrabitur. Annor588. Urbanus ad¬ fuit comitiis Blesensibus. Non obiit ante annum 161 ;. XLIX. ÆgIDIUS. .ÆgidiuS de Souvrd abbaS S. Florendi ad Ligerim, &divi Carilefi in Cenomanis, ac the¬ saurarius sitcræ Palatinæ capellæ Parisiensis, ss* lius Ægidii domini de Souvre.marescalli Fran¬ ciæ, & Franciscæ de Bailleul, factus episeo* ) pus Convenensis interfuit comitiis Parisiensis bus 1614. & consecratur 1617. Ravennæ die Dominica Pasiionis, Martii r 2. a Dominico cardinali Rivarola archiepilcqpo Nazareno, le¬ gato in exarchatu Ravennæ, aflistentibus Imo- sensi & Foroliviensi episcopis: transfertur inde ad Autiisiodorensem ecclesiam permutatione facta cum Francisco de Donadieu siedis hujui episcopo, anno 1623. L. BARToLoMAUs. Franciscus DonadeuS Bartholomæi avun- , culus, consentientibus rege ac pontifice, r>er- mutarat ecclesiam Altisiiodorensem pro Con- venensi, ut proximus esset fratri siio cogno¬ mini San-Papulensi episcopo. At cum jam Ro- mæ proclamaretur Convenarum episcopus, gravem in morbum Lutetjæ Parisiorum mci- dit ex quo cum convalescere desperaret, cesiit ejjiscopatu in gratiam Bartholomæi sororis siiæ Bartholomæus de Donadieu de Griesc no» biles parentes habuit Ferreolum Griefcum to- parcham de Villepinte, & Johannam de Do¬ nadieu, Puchairici dynastæ Johannis filiam f ac germanam sororem Petri Donadei guber¬ natoris, senescalli & præfecti urbis, arcisque A aaa ij no, ECCLESIA CC Andium ; necnon Francisci S. Papuli, & alte— 4 rius cognominis episcopi Autilfiodorensis. Bar- tholomæus autem apud Montesquium in Oc- citania, diœcesis Rivensis natus est anno 1592. die festo S. Bartholomæi apostoli : & juvenis Tolositm missus, bonis artibus ac diseipliniS erudiendus avunculi S. Hilarii abbatis cura sapienter excolitur. Quamobrem militia secu- lari in aula & castris regiis desunctuS, Romam, Neapolim, & Venetias perrexit, Bata- vosque luitravit. Regressus autem in patriam circa annum 1617. confestim Iacris litteris se- dulo operam dedit, ac sanctiori, id est ecclesiasti- cæ vitæ animum serio addixit i tum præsidiis. omnibus doctrinæ & probitatis instructus, ab J avunculo Autisiiodorensi præsiile, morte imminente dignus deligitur, in quem pontisicatuS Convenarum onus, ex ceflioneÆgidii decessoris transfunderetur. Admissa ergo a rege ipsitiS nominatione, in consistorio Romæ proclamatur episcopus Convenarum 1625. 6. Octob. & die 8. Decembr. in festo conceptionis siicræ Dei Genitricis, Lutetiæ inauguratur in æde monialium Carmelitarum, a Francssco antistite Autisiiodorensu Anno insequenti profectus ad suam diœcesim, in pervigilio PentecosteS publica legatione capituli cathedralis, in sacello Nostræ-Dominæ Guaraison, peregrinan— ( tium concursu celebri salutatur, postridie San- Bertranum ingressus fausta omnium lætitia > die Pentecostes in cathedrali primum sacra peregit sacrisicia, tum ad episcopalem curam dignissime obeundam sese accinxit : nam lustrata pro debito officii cathedrali, collegiata basi- Eca San>Gaudentii, Alani, & aliis, omnibus clericis maxima ubique pietatiS, doctrinæ, prudentiae, & zeli pastoralis laude præfulsit, quaS virtutes etiam summa lenitate, caritate, & eleemosynis condiebat, ovibus suis ubique invigilans, quarum salutem ut proveheret flagranti studio, etiam valetudinem parvipendebat. Por-, ro ut clericos ad puriores mores reforma- ret, sijam diœcesim m 22. presoyterorum congregationes distribuit, qui quolibet mense convenientes, de rebus diviniS, dssciplina, sta- tutisque ordinandis colloquerentur. Apud Ala- num tandem ceffit e vita in domo episcopali 12. Novemb. anno 1637. cum sama sanctitatis. Vi- fcera ejus in sacelso ibi condita siint, cor autem ante majus altare collegiatæ San — Gaudentii, & corpus, sicuti præseripserat, die 24. ejusdem mensis ante aram sacrosancti Sacramenti majoris ecclesiæ tumulatur. Laudatus est oratione funebri a patre Capdevilla ordi— j nis de Mercede religioso, doctore theologo ac professore in academia Tolosana. Hujus episc opi viam, non vulgaris sanctimoniæ exem- Slis refertam scripsit Stephaniis Molinier pre- jyter Tolosanus, editam Parisiis anno 1639. Ad ejus tumulum in ecclesia cathedrali legitur hoc epitaphium : Hic suus est illusuissimus præsul & dominus Bartholomæus de Donadieu de Griet* vigilantissi- mus Convenarum episcopus. a oihcaatnis eum Gricscum appellat ; quem saperiut secuti umufc NVENENSIS. nia Quem neque vis morbi, cœlo meliore salutem.. c Quærere, nec vitæ fugientis cura coegit, Dilectis oculos vigiles avertere caulis. Nunc etiam siimma post mortem conditus æde, Æternum medio residebit pastor ovili. Obsit anno Domini M DcxxxvII. Novembris die XII. In ecclesia S. Gaudentii, ubi reconditum est cor hujus episcopi ante altare, legitur hoc aliud epitaphium ; D. O. M. Hi esuum est cor innocentijsunum vigilantissime præsulis Bartholomæi de Donadieu de Grset Convenarum episcopi. Cor vigil & nulli scelerum penetrabile telo, Dum tenuem traheret male sano in corpore vitam, F elici divinus amor fornace coquebat. Nunc post fata redux cœlo se flamma recepit, Et S0I0S urna cinereS habitura reliquit. Obiit anno Domini 1637. mense Novembri die XI r. LI. H U g o 11.’ Hugo de Labatut ex canonico & archidia- cono San-Bertrandi, officiali ac vicario gene, rali Bartholomæi decessoris, ejustlem tam in episcopatu > quam pietate successor exstitit, a quo ante obitum fuerat designatus, si regiæ gratum esset majestati, ut observavitMolinie- rus in vita Bartnoiomæi. Hanc ecclesiam administrandam sisscepit 1637. deceffit an. 1644.1 10.Februarii die Cinerum ; humatus est in æde D. Bertrandi prope decessorem, cor vero apud San-Gaudentium, viscera apud Alanum quies- Ciint. In ecclesia cathedrali hoc legitur Hugonis episcopi epitaphium : JEternæ memoriæ illustrissimi & reverendissimi domini Hugonis de Labatut Convenarum episco* pi. Unus erant, junctæque animædum vira manebat, Sudabant paribus commissa in ovilia curis : Corpora nunc etiam tumulo junguntur ccv dem, Dum suprema dies animas & corpora jungat. Obiit die 10. Februarii 1644. In ecclesia S. Gaudentii, ubi positum est ejus cor, juxta cor antecessoris legitur hæc im seriptio : Hic reposuum est cor illustrissimi & reverendissimi D.D.Hugonis de Labatut episcopi Convenarum. Cor pastoris amans corda, pastoris amantis Cor vigili vigil ardenti post funera jungi Ardens divino merito cor debuit æstu. Tu cordis flammas hic concipe corde viator. Obiit anno Domini 1644. Io. Februarii. IUI ECCLESIA C LII. GILBERTUS. Gilbertus de Choiseul ex illustriflima & per- ’ antiqua gente de Caseolo in Campania ortus erat, filius nimirum Frederici comitis du Ples- sis, vicecomitis d’Ostel & d’Oigny, baronis de Chamuray, cataphractorum equitum ducis, ex Magdalena Barthelemy filia Guillelmi domini de Beau-Verger senatoris Parisiensis & Mariæ Hennequin. Ab ineunte ætate plurimum in litteris profecit, maxime in eloquentiæ studiis. Nec minore fructu aut laude theologicis in academia Parisiensi disciplinis operam ] sedulam impendit, ubi doctoris in Sorbona lauream consecutus elL Fama ejus virtutum & dotum excitatus Convenarum episcopus, qui sub pastorali onere jam ætate gravis, & infirmitatibus pressus fatiscebat, induxerat in animum ipsi episcopalem transcribere curam ; sed morte occupatus, consilium hoc exsequi minime potuit. At regina Ludovici XIV. regis mater, cum id reseivisset, non alium quæsivit in sede pii hujus episcopi successorem quam Gilbertum. Itaque junioris regis schedula, regina suadente designatur episcopus die 23. Maii, anni 1644.inauguratur autemParisiis, in ecclesia patrum Minimorum die 8. Aprilis 1646. a Dominico de Vic Auxitano archiep. allidentibus Francisco Mallier Trecensi & Ægidio Boutault Adurensi episcopis, coram Francisco Barber i no cardinali, ac fere univer- so cœtu cleri Gallicani, Parisiis tum congregato. Mox ut episcopus factus est, sacroque oleo delibutus, impositioneque manuum perfectus, ut patres loquuntur, plurimis abbatiis, de Bullencuria, de Cantumerula, de Basso-sonte, sese exuit, retenta solius abbatiæ S. Martini Trecensis commendataria administratione ; 2uam prorsos restauravit accersitis canonicis Legularibus, e congregatione Gallicana. Ac- cessit ad ecclesiam luam die 9. Augusti ejus-1 dem anni 1646. solemnique ritu urbem est invectus ; statimque ad laborem pastoralem sese accinxit. Itaque cœpit loca invia, ubi nunquam visus fuerat episcopus, peragrare ; peste laborantibus ministrabat sacramenta, remedia & alimenta, maxime pastoribus, nec sine summo interitus periculo : sicque rectores ecclesia- rum, quos a suis gregibus mortis formido avulserat, ad eos pudore sustusi redire coacti sunt. Seminarium clericorum, in una domo- rum episcopalium instituit. Singulis annis synodum celebrabat, in qua habita deliberatione cum parochis & presbyteris de omnibus, eorum consilio, minime dominationem in cleris j quærens, decernebat. Diffidentes nobiles, & ad singulare cerumen prorumpere paratos, reconciliare satagebat ; & siepius magno cum fructu. Electus judex tum a comitiis provinciae, tum a senatu Tolosano, simultates omnes, imo bella quæ inter utrosque flagrabant, exstinxit. Sollicitus conciliandæ pacis inter theologos in 0NVENENS1 S. mi i Gallia, misit ad Alexandrum papam VII. quin* que articulos, de totidem Jansenii propolitic- nibuS damnatis. quos siimmus pontifex approbavit suo brevi : Nullt vtflrum. tadem de causa scripsit quoque ad regem Christianisiimum eximiam epistolam s sicque optatam tandem pacem procuravit. Aoceffit ad coetum cleri Gallicani Parisiis tum congregati an. 1650. Ad infulas Narbonenses invitatus ab ipso archiepiscopo, eas recusavit. Consensit tamen ad Tornacensem migrare ecclesiam, cum Ludovicus-Magnus ipsius operam sibi necessariam esse dixisset, ad continendos in officio populorum nuper devictorum animos. Itaque licet invitus transiit ad ecclesiam Tornacensem, ad quam desiguatus fuerat schedula regia data 5. Januarii anni 1671. Reliqua de hoc prælato dicenda quæ supcrsunt prosecuturi sumtiS in episcopis Tornacensi- bus. LI II. LucoviCUS. Ludovicus de Rechigne-voisin de Guron episcopus Tutelensis dengnatus est Convenarum episcopus die 5. Januarii anni 1671 « obiit in sua urbe die 20. Maii anni 1693. tribus tantum annis octogenario minor. LI V. JoHANNES-FRANCISCUS. Johannes-Franciscus de Brezay de Denon- ville, ex nobili genere pagi Blesensis ortus, fratrem habuit Jacobum-Renatum, quidelectuS fuit a rege Christianisiimo, ut in educatione regiorum puerorum, serenisiimi Delphini liberorum » vices ducis de Bello-villari suppleret ; Johannes-Frantiscus vero archidiaconus Car- nutensis, & vicarius generalis officialisque illu- striffimi episcopi Villarregii ; nominatus est Convenarum episcopus die 31. Maii anni 1693. Consecratus est Parisiis in ecclesia Vallis-gratiæ ab archiepiscopo Albiensi, assistentibus episcopis Cadurcino & Valentino die 6.DecembriS ejusdem anni. Die vero undecima sequenti regi fidem juravit clientelarem. Die 7 « ApriliS anni 1694. ecclesiam suam est ingressus more ■ solito. Seminarium in urbe S. Gaudentii instituit, cujus curam patribus societatis Jesu credidit. Migravit e vita die 12. Aprilis 1710. LV. OLIVARIUS-GABRIBL. ] Olivarius-Gabriel de Nubieres du Bouchet onus ex nobili familia apud sanctum Porcia- num in Arvernis, ex cantore ecclesiæ Ruthe. nensis sit episcopus Convenensis, accepta die 22.Julii anni 1710. regia schedula. Eum ParisiiS, unxit & consecravit in ecclesia novitiatus societatis Jesu Jacobus de Matignon olim Con- domensis episcopus, asiistentibus episcopis Ca- durcensi & Nemausensi, die 29. Martii anni 1711.Die 4. Aprilis sacramentum regi præstitit 1 infra missarum solemnia. Aaaa iij rus ECCLESIA CO NVENENSIS, 1114 ALIQUOT ARCHIDIACONI ECCLESIÆ CONVINBNSIS. I.T^ Aimundus subscribit chartæ sundatio*. nis abbatiæ seu monasterii Boni-fontis, post Rogerium episcopum, anno 1136. II. Petrus de la Font archidiaconus Convenensis, primus post episcopum subscribit pactioni inter R. Aepiscopum Convenassem & Petro- nillam abbatissam lanctæ Mariæ Luminis-Dei, an. 1189. mense Decemb. ex charta Lezat. III. R. G. de Larcba archidiaconus Convenensis annuit donationi factæ monasterio Luminis Deia i<aimundo-A rnaldo episcopo Con- ven. an. 1204. mense Sept. ex charta Lezat. IV. H. de Antisimo archidiaconus de Ne* bouzano primus post episcopum Conven. Ar~ naldum Rogerii lubscribit ejusiiem donationi quam fecit Molinariæ abbatissa— Luminis-Dei, anno 1245— 9. Junii, ex tab. Lezat. DE ABBATIIS DIŒCESIS CONVENENSIS. HAc in diœcesi nullam novimuS antiquiorem abbatiam, monasterio sancti Friguln, ( J. Frajoul) ubi præerat seculo XV. WiTlelmus abbas, ex historia de transtatione & miraculis S. Bertrandi Convenarum episco. pi : nunc estecdesia parochialis, cujus tamen reditus, , majori stlitem exparte uniti suerunt parthenoni Luminis-Dei, vulgo Favars, de quo infra. Nunc intra fines ConvenensiS episcopatus tres sunt abbatiæ, Boni-fontis, Benedictionis- Dei, & Luminis-Dei, de quibus sigillatim est dicendum. Ajjatia Boni-fontis. BOni-fontis monasterium ordinis Cister- ciensis fundatum est anno 1136. Ludo- vico rege Francorum, Rogerio episcopo Convenarum populum Dei providentia regente, necnon Bernardo ejusdem provinciæ comite, ex charta fundationis s & ex alia charta seu notitia de eadem fundatione. Auctores & fundatores monasterii fuerunt Flandrina uxor Gaufiredi deMonte-pesato.mortuo, ut puta, mus, ejus viro, & filii ejus Bernardus, willel- mus & Tortanerius, qui dederunt locum Boni- fontis, patrimonium scilicet suum, abbati Mo- rimundi, nomine w alcherio, ad ædisicandum cœnobium. Alii præcipui benefactores suerunt ex eadem gente Pontius de Montpezat, filiique ejus Raimundus, Garsias & Willelmus ; fraterque Pontii Ademarus, & alii bene multi sive nobiles milites, sive ruricola. Primus fundationis instrumento subscripsit Rogerius episcopus, qui locum ipsum (emper rebus atque conjilio manu tenuit, uti ibidem legitur. Ex limitibus posseffionum huic monasterio collatarum, in charta fundationis descriptis, intelligi potest loci situs ; quem ob angustiam & penuriam deserere pene constituerant ; nam domum ex virgultis & sarmentis construxerunt, ibique diu vixerunt radicibus herbarum, & foliis arborum. Quamobrem Bernardus abbas Scala^Dei, dederat ipsis locum dictum sujlared, in territorio de AJlarach. Sed precibus Rogerii episcopi victi, cum jam eo i migrassem regrefli siint ad priora tuguria s qua vix adflaturam hominis in altstudsne porrigebantur. At Rogerius hortatus est milites & vicinos alios ignobiles, ut pauperibus Christi conferrent necessaria sive ad ædisicandum, sive ad vescendum. Primi vero fundatores Flandrina de Monte-pesato, ejusque filii, dederunt para tem de honore S. Cani. Fuit autem Bonus-fons plurimorum aliorum monasteriorum parens ; scuicet Bolbonæ, Bene- dictionis^Dei, Villæ-Longæ Perigniaci, Fulii, j Vaccæ in Catalaunia, & Fontis-clari, hodie S. Fidei, uniti in diœcesi Cassar-augustana. Celebre hoc asceterium fuit conditorium quinque comitum Convenarum, ex quibus unus dumtaxat Bernardus tumulum ante altare elevatum habet. Chartam fundationis, ut lon- giuseulam ad instrumentorum collectionem amandavimus, cum subjecta notitia. Nunc vero exhibenda est abbatum series ex variis collecta monumentis. ABBATES BoNI-FONTIS. > V Abbas hujus monasterii fuit Basinus, quem ut legitur in charta Fundationis, Walcherus abbas Morimundi fratribus miflis ad condendum Boni, fontis cœnobium præfecerat, anno 1136. In multis vero instrumentis anni hujus, & sequentis nomen ejus legitur. II. Abbas Boni-sontis Petrus I. cui Bernardus de Viiladigo & Garsendis eius uxor, totum honorem quem habebant in Villario Villx-lon- gæ donarunt pro 2oo.solidisMelgoriensibu<> IV. non. August.II45.ex tabul.Villæ-longæ. Hoc anno circiter condidit monasterium de Com- , pania in diœcesi Carcassonensi. III. Bernardus anno 1146. excepit Bruno- nem de Turre se siiumque filium offerentem Deo & sanctæ Mariæ Boni-fontis. Anno 1147. Bernardus de Soigs cum Martha comitissa & Gauceranno fratre dant huic abbati expletam nemorum. IV. Servatus qui fuerat prior sub Bernardo abbate ex charta Pelegrini d’Elz, præfuit ab an. 1147. ad 1150. & variis in locis plurima act.i, ECCLESIA CC quisivit. Anno H50. Bernardus abbas ValliS-. Sicarii (seu montis Olivi) illi ejtssque congregationi, donavit totum quod ecclesiæ S— Jo- nannis, & de Vernezoae, habebant in pertinendis de Compania. Anno eodem occurrit in charta de fundatione abbatiæ Villæ-longæ. y. Raimundus I. anno 1151. consensit pa- riagio facto a Berengario abbate Bolbonæ cum Rogerio Fuxensi comite. Anno 1152. bullam protectioniS ab Eugenio III. accepit ; anno msequenti » Raimundus dux Narbonenses dedit ipsi & monasterio usiim, pasicua, & libertatem in terriS suis acquirendi, transferendi, vendendi, fine leuda vel aliqua exactione.. Item anno 1155. & 1156. in chartis inscribi- tur. VI. Ogerius sive Augerius I. memoratur in charta Arnaldi de Castellon pro Bono-sonte, data anno 1157. Anno 1159. recurrit ejusdem memoria in testamento Gallardæ de Landorra, siliæ R. Guillelmi de Landorra. Reperitur etiam annis H58. & 1161. juxta veterem computandi methodum. VII. Petrus II. anni$ 1160. & 1165 » quo, n. nonas Martii Pontius de Castellione & fratres ejus donant Guilielmo Raimundi abbati Villæ- longæ, & huic Petro abbati Boni-sontis, a quo Villa-longa pendebat, partem suam totius ho-1 noris Villarii S. Johannis de Villa-longa. Eodem anno 1165. lis inter ipsum & milites Templi mota est, quæ non nisi anno 1177. composi- ta est a Rogerio* episcopoConseranenss Anno 1164. Alexander papa III. eidem confirmavit omnes monasterii possessiones ; cui etiam anno 1170. Ermengardis vicecomitissa Narbonensu libertatem acquirendi &c. concessit, tam in urbe Narbona, quam in aliis terris suis^bsique ulla consuetudine & leuda. VIII. Amaldus I. cui anno H7).RaimunduS de Monar & uxor ejus Resplendia cedunt honorem de Carbone. Eodem anno recensetur in charta Pelegrinl de Milas, & 1175. Ii 76. & 1177. IX. WiUelmus I. Raimundi an. 1178. donum excipit Silviæ de Martres. Sedebat etiam anno 1179. X. Raimundus II. 1180. & 1182. quo anno ipsi donantur in pignus decimæ de Binals. XI. WiUelmus II. 1182. quem suspicamur eundem este cum Willelmo Raimundi, & Rai- mundo qui modo WiUelmus, modo Raimundus appellabatur. XII. RaimunduS III.de S. Beato, de quo eadem siilpicio suboritur, anno 1183. tranugit cum Petro de Orbessano. Ipsi Vitalis Dorader donum quoddam facit anno 1188. cujus fidejussor est Augerius Conseran.episcopuS. Anno 1192. Ainardumd’Aurinac expertus est beneficum, & anno seq. Bernardum Amigo abbatem de Rivis, qui dedit Raimundo sex vaccas. Sedebat adhuc anno 1194. XIII. Odo H95.& 1196. XIV. RaimunduS LV. 1198. XV. Dominicus 1199. & 1200. in chara Boneti de Gonac : item annis 1203. & 1204. XVI. Vitalis an. I207.n1 charta Benedictio- niS-Dei. NVENENSIS. riu XVII. WiUelmus III. 30.1209. donum accepit a Guillelmo de Aulon. Recensetur etiam annis 1210. <217. & 1219. quo GalharduS de Fita quædam ipsi largiuiS est » Philippo rege existente, Amaurico comite Tolosano &Ful- cone episcopo. XVIII. Raimundus V. 1220. & mj. quo anno donationem a Bemardo de Pas milite ao cepit. Præerat eoam an. 1227. XIX. GuillelmuS IV. 1**7. XX. Raimundus VI. de Seguerio 1228. & 1230. m. cal. Decemb. ex tab. Bolbonæ. Anno 1136. transigit cum Gaucerano de T urre.Me- moratur etiam an. 1237. XXI. Arnaldus 11. Rogeriian. 1238.postea episcopus Convenarum, ubi de eo plura. XXII. ArnalduS III.Raimundi Dantissan, ex priore abbas 1242. Ipsi anno 1250. Bernar » dus comes Convenarum omnia dona suorum antecessorum consirmavic. XXIII.Raimundus VII.Arnaudi d’Osson, 1251. Æmulum videtur habuisse Guillelmuni quem ostendo in charta anni 1252. & Iub cujus regimine A demarhiS de Punctis miles monasticum habitum sisscepisse dicitur. Raimundtu autem prævaluit, quem videlicet reperimus, annis 1255. & 1257. quo anno dedit in feudum militare Bemardo comiti Convenarum, medietatem loci de Stella, ea lege ut comes vassallus & seudatarius abbatiS foret. Idem occurrit an » 1259. XXI V.Willelmus V. Lupi de Osson, 1260. 1264.1268. & 1271. quo anno permutationem fecit cum Arnaldo de Aulone domicello, Bertrando existente epiIcopo Tolosano » & Ber- nardo comite Convenarum. Præerat adhuc an. 1275. XXV. AugeriuS II. de Turre, 1276. 1281. & 1283. quo anno præbet assensum pariagio yillæ de Monhano, facto inter Philippum regem & abbatem Benedictionis-Dei i ex tab. Nisortii. XXVI. VillelmuS VI. Lupi 1285. XXVII. Bernardus II. 1287. XXVIII. Raimundus-ArnalduS d*Osson, 1289. XXIX. Augerius’III. de Falguario 1289. & 1290. quo anno quædam a priore Deauratæ in urbe Tolosti accepit ad censum. Compro- misit anno I296.cum Bertrando episcopo Convenarum, qui postea fuit Clemensjpapa V. arbitrique fuerunt GuillelmuS-Russati canonicus Lugdun. ArnalduS Novelli monachus de Bolbona, & his additus Arnaldus Rogerii præ- positus T0I0S. ex archivo eccl. Conven. Baluz. m notis pap. Aven. col. 64.1. XXX. Ar. Raimundi de sancto Pauso, 1300. & 1303. quo anno una cum comite Convenarum creat judicem de Stella.Eodem anno Bernardus comes Convenarum sacramentum fidelitatis ipsi præstitit pro loco de Stella, rela— 4 tum inter instrumenta. Anno 1307.memoratur f in charta ejusdem comitiS pro territorio de Hosannis. XXXI.Guillelmus VII.de Aura sacræ paginae professor quædam permutat anno 1315. GaLiii7 ECCLESIA C( lardo Tolosano episcopo existente. Anno 1321.2 exigit a B. comite Convenarum sidelitatis obsequium pro villa de Stella.* simile hominium recipit anno 1327. a Bernardo comite Convenarum, pro villa eadem. XXXll.ArnalduS IV.deMarca-Faba 1330. forte vero idem est cum Arnaldo cui anno 1338. consoles de Stella recognoscunt tanquam condomino, se teneri ad monflram armorum faciendam, seque ad defensionem monasterii data quavis occasione accingendos. Memoratur adhuc annis 1342. & 1348. XXXIII. Bertrandus I. an. 1360. solita fervida cameræ apostolicæ solvit. 1 XXXIV. Arnaldus V. 1361. XXXV. Bernardus III. 1380. & 1386. Ipsi nobilis domina Ricquade S. Felice, obsequium fidelitatis exhibuit, de Boaria vocata de Ter- rassa. XXXVI. Arnaldus VI. R. 1399. & 1401. quo transfertur Bolbonam. XXXVII. Raimundus VIII. deCanetper tranflationem Arnaldi providetur de abbatia a Benedicto papa XIII. pontificatus ejus anno octavo. XXXVIII. Johannes 1.1407. XXXIX. Vidianus abbas Boni-fontis, an.. 1424. Franciscam Stote in abbatiæ Goyonis’ posseffionem inducit. XL. Bertrandus 11. ratam habet an. 1459. electionem Antonii Solerii theologiae professoris in abbatem Bolbonæ. XLI. Arnaldus Guillelmus de Malo-leone, confirmat electionem Guillelmi Rogerii in abbatem Bolbonæ, an. 1476. Pedum vero adhuC gestabat an. 1499. XL1I. Johannes II. de Malo-leone, 1503.& 1520. simul episcopus Conven. XLI II. Jacobus de Rostaing regi a consiliis, ejusdemque primus eleemosynarius, 1567. & j >573- XLIV. Johannes III. BretonI}^. XLV. JohanneS IV.d’Estrades, episcopus Condomiensis cesiit in gratiam sequentis. XLVI. Alexander de Bordes, fundator ecclesiæ Carbonæ. XLVII. N.de S.Pastor. XLV111.Antonius de Coust, vicarius generalis Condomiensis, 1648.1666. & 1667. Obiit 8. die Martii an. 1675. XLIX. Carolus-Henricus de Cassagnetde Fimarcon, Paulo de Narbone, marchione de Fimarcon, legionis de Fimarcon chiliarcho & j Angelica de Roquelaure, nobilibus parentibus natus, nominatur abbas an. 1673. obiit vero 8. Octob. an. 1700. L. Johannes-Jacobus de Candau, vicarius generalis Oleronensis, obiit 15. Martii 1706. « /. 1707. LI. Bernardus, IV.de Poudenx, obiit episcopus Massiliensis, 19. al. 11. Januarii 1709. LII. AlfonsuSde Lansac, vicarius generalis Baionensis, dei gnatur abbas die 5. Aprilis an. NV EN EN SIS. 1118 ABBATIA BENEDICTIONI S-DEI, vulgo Nizors. MOnasterium hoc a Boni-fontis monachis, sub ordine Cisterciensi, e Mori- mundi linea conditum est inclinante seculoxn. Plura sortitum est nomina ; Benedictionis- Dei, Nizortii, & Beatæ Mariæ de Anisoffio. Cœnobii hujus, si non fundator, præcipuus fuit benefactor Bertrandus de Lalla : hos abbates variis ex instrumentis eruimus. SERIES ABBATUM. I. Bernardus I. cui 1184. Bertrandus de Laila donat quæ habebat in Laserada. Idem varias donationes excipit 11^0. 1191. 1192. & 1198. II. Vitalis 1199. præerat, quo anno Bernardus Delterral jus ei quoddam dedit, ldem an. 1200. excipit donationem Guillelmi de Mon- tron, sedebat etiam 1205. III. Arnaldus I. abbatis munus gerebat 1207. quo Bertrandus de Laila misit ei in pignus quæ habebat in territorio Delterral. Eidem anno 1209. idem Bertrandus donat jura quæ habebat inter Gemoam & Podium, & an. 1210. jura quæ in hereditate Delterral obtinebat. Idem est haud dubium A. Garsias abbas cui Fortanerius de Ceados se ipsum & quædam ptædia donat annis 1211. atque 1212. & cui Embritius quidam donum fecit 1213, IV. Stephanus reperitur in variis chartis 1221. 1224. 1225.1226. 1227. 1230. quo anno Comdor comitissa Convenarum dedit ipsi ca- sale de S. Stephauo. Præerat adhuc anno 1235. mense Junio. V. Petrus I. ei successit eodem anno 1235. Ipsi P. de Castel concedit omnem hereditatem Suam ex parte Alemandæ uxoris suæ in Ilia abebat, lcilicet castrum, census, &c. Idem Petrus abbas 1240. excepit donum Centulli decimationis & 1242. Petri de Malo-vicino. VI. Peregrinus plures accepit donationes, 1243.1245.1246. VII. Jacobus innotescit ex chartaBertrandi de Infula, qui anno 1252. seipsum & duos filios pluraque prædia ipsi tradidit VIII. G.Ar. 1254. Galhardum de Benca recipit in fratrem 1255. occurrit etiam 1256. IX. Guillelmus de Bencha, cui anno 1259. Bernardus comes Convenarum quædam donavit in territorio de Busqueto. Eodem anno recepit donum Centulli de Logorzano. X. WlHelmus de Montesc, 1263. XI. Bernardus II. de Turre 1267. incharta Boni-fontis. XII. Bernardus III. de Bencha nyo.transi. git cum Bertrando episcopo Convenarum. Ar- naldum de Malo-vicino anno 1266. recepit in fratrem &ab eo accepit castellum de Blancat & plura alia. Sedebat etiam 1278. XIII. Talhaferrus transigit cum Centullo domicello, 1279. Medietatem viliæ de Mon- hano, assentiente Augerio de Turre abbate Boni-fontis, Philippo regi concedit 1283. Reperitur adhuc in veteri charta 1x97. XIV. Ml9 ECCLESIA C < V.Arnaldus II. de Falgario, I}03. trans- jg\t Ctirn Augerio de Rupe. Reperitur etiam in variis chartis 1305.1313. 1320. & 1323. quo anno Scotus Convenarum episcopus, consiae- rans honores, amores, gratias & plura grata fer- vitia sibi & suæ ecclesiæ a domo Benedictionis- Dei impensa, jus ei patronatus in ecdesiis de Lunatio & deNenignanoconcessit.Præerat adhuc 1324. XV. Petrus II. Sicardi in Iaera pagina do- ctor & profeflor, sedere coepit 1330. Donum a Bertrando de S. Johanne accepit 1332. Terram quandam acquisivit 1339* XVI. Raimundus de Castaneto, cui 1340. ] consules & cives Nenignani fidem jurant. Reperitur etiam 1344. XVII. Bernardus IV.de Podio 1350. XV111. Bernardus V. electus 1384. XIX. A. B. 1388. XX. Bernardus VI. 1395. Solita servitia ca- meræ apostolseæ solvit 1397.Occurrit etiam in variis instrumentis annis 1402.1408.1413. XXI. Bertrandus I. r43z. XXII. Bertrandus II. de Jannaco 1468. XXIII. Menaldus de Aura, episcopus Tar- biensis, 1491. 1493. XXIV. Bernardus VII.deOrnesano, Lum- bariensis episcopus, 1525.1528.1544.1551.1552. quo anno baculum pastoralem vendit ; unde conqueruntur monachi. XXV. Johannes de sitint Lary de Bellegar- de, qui fiduciarius fuisse creditur 1554. Postea institutus heres ab avunculo, uxorem duxit. XXVI. Johannes Breton, 1602. 1608. XX VII. Octavius de Bellegarde, episcopus Conseranensis, deinde archiepiseopus Senonen- sis abbatiam obtinebat 1609. XXVIII. Benignus Blondeau regi a consi- liis & eleemosynis 162}. 1624.1628. XXIX Claudius Blondeau, 1656. 1643. j XXX. Amatus du Nozet Romanæ Rotæ auditor, regi a consiliis, 1644. 1654. XXXI. Franciicus I. de Bouti qui anno 1660. pro parochiali ecclesia S.Jacobide Alto- passu Parisiensi permutavit. XXXII. Franciscus II. du Couretde la Berthe Convenas, via permutationis abbatiam obtinuit 1660. XXX111. Josephus Degud de Moncaup, 1672. Obiit 1695. mense Aprili. XXXIV. Alexius Prati de Fontaine, renuntiatus abbas die 8. Septemb. an. 1695. bullis non obtentis deceffit mense Augusto 1710. j XXXV. Johannes II. Holle Convenas, canonicus & operarius S. Gaudentii nominatur a rege mense Novembri in festo omnium Sanctorum 1710. Abbatia LumINIS-Dm. LUm e N-Dei vulgo Fabas, vel Favas, ordinis Cisterciensis virginum monasterium, siiia Cistercii, fundatum est ante seculum xn. medium ; cujus loci templum dedicatum est anno 1231. ab Auxitanometropolitano, & Con- venensi præsijle. Seriem abbatissarum eruimuS ex variis non si>lum parthenonis hujusssed etiam Tomus I. 1 N V E N E N S 1$. luo i aliarum ecdesiarum aut monasteriorum Chartis & monumentis. SERIES ABBATtSSARUM. I. Willelma floruit circa annum n$o. tempore RogeriiConvenarumepiscopi, & Aimari abbatis Bellæ-perticæ ; in quorum manu Wil- Jelmus Garsias terram de Lesiue tradidit huic abbatisiæ. II. *P. abbatissa B.M.Luminis-Dei convehit cum R.* A. episcopo Convenensi ejusque ca- Jtitulo, pro decimis agrorum suorum ; qui con- entiunt a decimarum perfolutione immunea esse agros quos suis bobus colerent moniales, unam opens libram pendendo, anno 1189 » mense Decembri ; ex chartis Lesatensibus. In alio instrumento Raimundus-Arnaldus epjsc. Convenensis (idem qui supra) remittit decimas & primitias Petronæ abb. Lum. Dei, litteris datis mensie Nov. an. 1195. uncsc habemus verum hujus abbatissænomen, ex tab. Lciat. Ipsi Amanevus de Blenca, tradidit quidquid habebat in alodio S. Andre », anno 1203. ex eodem tabulario : quo etiam anno, mense Martio Raimundus Nucii abbas Lesatensis, Galte- rius prior ecclesiæ de Patricianis, &c. consentiente conventu, cedunt ei & monialibus, decimarium jus in territoriis de Lusas, Dars, & S. Andreæ, servato modico censii frumenti & piperis. Eidem Petronæ abbatissæ Raimundus-Ar- rialdi Convenarum episcopus ecclesiam sancti Petri de Arcis concesiit 1204. & Bernardus comes Convenarum quidquid habebat in castro de Fabas. Memoratur etiam anno 1210. in charta Bernardi de Beva. 11L Angelica sieu Anglessa, ( utroque enim modo legitur) 1215. excepit donum witlelmi de Toges. Memoratur etiam 1217. in charta Vitalis de.Blenca. Eadem forte cum A. abbatissa cui anno 1226. Bernardus de Monte-alto, donavit libertatem in S. Fragulfo, pro cc. sioli^ dis, & quæ recensetur in charta B. de S. Claro 1241. & in charta Vitalis de Cunol 1244. IV. Molineria 1245. transigit cum Arnaldo Rogerii episcopo Convenarum, qui ei dedit decimas ecdesiarum de Cusiid, & de Casa- nova, die 9. Junii, ex tab Lesat. Eidem Raimundus Tolosanus episcopus jus patronatus in ecclesia S. Mariæ de Bramas & plura alia donavit anno 1249. scilicet omne jus quod habebat in ecclesia S. Mariæ de Bramas, & decimas in ecclesia S. Martini de Silva-Longa, hæc vero abbatissa spondet duas libras ceræ, & totidem piperis persolvere annuatim in festo S. T homx.Act.menfe funio M. c c. x L i x.W pactum ratum habuerunt Raimundus praposttus Tolofan. Martinus abb. Lomberiensts, &c. quartodie exitus mensis Decembris ejusdem anni. Ex tab. Lesitt. quæ postea rata habuit Clemens papa IV. V. Petrona II. I150. VI. Maria I. quædam acquirit anno 1256. aGuillelmo deCalasabry. VII. Odista 1269. VII I.Comitissa I. de Bene a ra7o.Ipsi an.T27I. Bernardus comes Convenarum plures consir- Bbbb „2, ECCLESIA C mavit donationes. Cum Bertrando de Mira-. monte episcopo Convenarum, transigit 1285. Donum Guillelmi de Castrario accepit 1287. florebat adhuc 1289. obiit 1299. sepuita in capitulo cum brevi hoc epitaphio : Anno Domini m. CC. LXxxxIX. II. Octobris> obiit domina Comitissa de Senta, abbatissa Luminis Dei. An ma ejus requiescat in pate. IX. Rube r de Convenis præerat 1301. quo anno transi rt cum rectore S. Andreæ, & 1305. cum civibus S. Fragulsi. Forte de illa intelligi debent litteræ Arnaldi de Pelagrua archidia- coni & vicarii generalis Bertrandi episcopi Convenensis, quibus dat rectoriam eccleuarum de Cussad, & S. Petri de ArciS unitarum, Petro du Boscquem præsentarat abbatissa Luminis » Dei. Act. die Dominica in octava omnium Sanctorum, an. m. cc. xcIx. Ex tab. Lesat. Obiit 1309. Jacet in capitulo cum hoc epitaphio : Anno Domini M. CCC. IX. II. talendas Novembris, obiit inclita recordationis &• illustris viri domini comitis Convenarum filia domina Rubea de Convenis Dei gratia quondam istius monasterii abbatissa, cujus animam dominus collocare dignetur in coelesti palatio. X. Comitissa II.de Alpello, 1324. 1326. C XI. Saura de Noerio, 1342. 1343* U+5* XII. Candors de Montibus anno 1353. sanctimoniales e suo parthenone, ad fundandam Abundantiæ-Dei abbatiam misit. XIII. Frosia de Blanca-forti 1368. XIV. Raimundæ abbatissae 1399. Margarita Convenarum comitissa confirmavit pariagium de A nam. Eidem 142.4. Matthæus comes Con « venarum dat medietatem molendini d’Anam. XV. Johanna I. de Billi resignavit sequenti 10. ApriliS 1470. XVI. Blasia de Monte-claro, per ceffio- nem præcedentis fit abbatissa anno 1470. quæ I & ii a ceffit sequenti 1496. X VI I.Rosa de Monte-claro per resignatio- nem Blasiæ, bullas obtinuit 1496. XVIII. Maria II.de Benca, 1515.1516. XIX. Anna I. deBenca erat abbatissa 1522. & 1529. resignavit 1539. XX. Johanna 11. de Mauleon per cesiionem præcedentis breve regium accepit 9. Martii 1539. & bullas XIX. cal. Septembis 1540. Sub ea, sanctitate floruit Anglefla de Sagasan, virgo piiffima.aqtiæ postquam in ovium custodiamul- tos annos transegisset revelationibus clara, con- structionem ecclesiæ B. Mariæ de Guaraison, 3 N V E N E N S I S. nzt L suis hortationibus promovit ; ad quam tantus est populorum concursos : ac tandem in monasterio Luminis-Dei facta sanctimonialis, ibidem sanctiisime obdormivit in Domino.Post mortem vero Johannæ de Mauleon, cum de dignitate abbatiali contenderent Anna de Mauleon, & Catharina de Lomagnie, illa jus suum cedente 25. Septembris 1558. prævaluit XXI. Catharina I. de Lomagnie de Ter- ride quæ etiam dicitur aliquando Catharina de Cominge : abbatia pacince potitur ab anno 1558. Ad ecclesiam parechialem B. Mariæ de , Brumas præsentat 1567. XXII. Margarita I. de Biran, *so » j de Goas, munus benedictionis a Dominico Albensi episcopo accepit 22. Februarii 1573. XXIII. Johanna III. dePolastron, alias de la Hilliere, brevi tempore præsuit, obiitque anno I574.Post cujus mortem eligitur a conventu Francisca de Foix, sed Johanna de Benca prio « rissa ejusdem monasterii abbatiam a rege postulavit & impetravit i ac tandem post aliquaS altercationes auctoritate regia prævaluit. XXIV. Johanna IV. de Benca a rege nominata 4. Octobris 1574. bullas a Gregorio papa XIII. obtinuit datas Romæ v 11.calendag Junii 1575. sententiam obtinuit adversuS Fran- ciscam de Foix 1577. Cum Urbano de Saint- Gelais episcopo Convenensi transegit anno * 5S>7- XXV. AnnaII. deNod, 1613.1621.1629. quo anno obiit. XXVI. Catharina III.de Chasteau-Verdun de Rissac, munere benedictionis accepto per tres anno$ rexit, sed adversariam passa claram de Nod causa cecidit. XXVIL Clara de Nod bullas obtinuit per obitum Annæde Benca, & ab an. 1633. pacince fruitur abbatia ad 1652. Adscivit sibi coadju- tricem Margaritam de Berthier. Obiit mense Julio 1657. XXVIII.Margarita II. de Berthier, filia Johannis de Berthier, primi in senatu Tolosano præsidis, annos nata 25. ex Tolosanarum virginum Ursula narum gremio evocata, coadjutrix creatur an.I65z.deinde post mortem Claræ de Noe, præfuit ad annum 1704. quo obiit dic Augusti decima-quinta. XXIX. Maria 1II. de Gabrevolle de Ville- passant bullas accepit data$ vn.idus Februarii 1705. Benedicitur ab episcopo Rivensi, in proprio monasterio mense Julio 1708.