Migne Patrologia Latina Tomus 121
Epitaphium
Epitaphium (Adventius Metensis), J. P. Migne 121.1151D
Epitaphium
121.1151D| Tristis origo hominis, sed tristior ultima sors est.
Invida mors repetit quod sua jura debent.
Divitiis pollens nimium, hanc formidet egenus.
O puer atque senex, mortis amara cave:
121.1152D| Impavidus, pavidus, fortis, perterritus ipse.
Huc pereunt cuncti sorte sub occidua!
Hic ego vanis quondam ostro comptus et auro,
Fortunamque avidam experior tumulo.
121.1153A| Innumeras concessit opes mihi conditor orbis;
Sumpsit inops modicas, pauper et exiguas.
Praesulis officium, populo acclamante, recepi.
Semina distribui parcius alma gregi.
Ecclesias Christi cultu venerabar honesto:
Peccati hinc veniam coelicolae obtineant.
Carmina laeta olim cecini, nunc tristia fingo,
Funeris exsequias musa venusta parat.
121.1154A| Francia me genuit, genitor nomine Saxo.
Oromatis merui nomen habere novum.
Dic relegens: Requiem teneat Adventius almam,
Cum grege candidulo regna beata petens.
Rex coeli adveniens plasmatis reddere digna,
In paradisiaco gramine pande viam.
Obsecro per trinum Dominum, contestor et unum,
Mauseoli septum nulla manus violet.