Migne Patrologia Latina Tomus 132
Epistolae et privilegia
Epistolae et privilegia (Stephanus VII), J. P. Migne 132.1054D
I. STEPHANI VII BULLA PRO MONASTERIO S. VINCENTII VULTURNENSIS. (Anno 930.) Monasterio sancti Vincentii Vulturnensis, ejusque abbati Raimbaldo omnia jura et bona confirmat. [Muratori., rer. ital. Script. I, II, 422.] 132.1051B|
STEPHANUS episcopus, servus servorum Dei, RAIMBALDO viro venerabili abbati monasterii Christi martyris Vincentii, quod situm est in partibus Samniae territorio Beneventano super fontem Vulturni fluminis, et per te cunctis successoribus tuis in eodem venerabili monasterio regulariter promovendis in perpetuum.
132.1051C| Pia sollicitudine curam agentes sacrarum Dei Ecclesiarum, utpote pro salute ovium a Deo nobis commissarum, et maxime Deo famulantium monachorum, satagimus ut divinae contemplationi insistentibus opem ferre possimus, ut cum eis et divinae remunerationis gratiam consequamur. Petentibus igitur vobis, ut monasterium beati Vincentii martyris Christi cum omnibus sibi pertinentibus, cellis, capellis, castellis, et terris, sub jurisdictione sanctae Romanae Ecclesiae nostri privilegii auctoritate muniremus, concedimus illud vobis, vestrisque legitimis successoribus abbatibus detinendum, ut nullius alterius Ecclesiae ditionibus submittatur, sed cum omnibus sibi pertinentibus cellis, sive monasteriis, monasterium utique beati Petri juxta fluvium, Sabbati 132.1051D| territorio Beneventano, monasterium Domini Salvatoris in Alise, cellam Sanctae Mariae in duas basilicas, cellam sanctae Mariae juxta fluvium Trinium, cellam sanctae Mariae in Castanieto, cellam sanctae Mariae in Palene, cellam sanctae Mariae in Apinianici, cellam sancti Petri in Vipera, cellam 132.1052B| sancti Vincentii in Taccu cum omnibus monasteriis et cellis, sub apostolicae sedis protectione permaneant. Praeterea quaecunque a regibus, ducibus, principibus, vel reliquis fidelibus, ad idem monasterium collata sunt, vel in posterum conferri contigerit, et quae praedecessorum nostrorum privilegiis confirmata vestris praedecessoribus constat, firma vobis, vestrisque successoribus, et illibata permaneant. Decernimus quoque, ut nulli omnino hominum liceat praedictum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, vel contrariis vexationibus fatigare; sed omnia integra conserventur, eorum, pro quorum sustentatione et gubernatione concessa sunt, usibus omnimode profutura. Obeunte vero ejus loci abbate, 132.1052C| vel suorum successorum, nullus ibi qualibet astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres communi consensu, vel saniori consilio elegerint secundum timorem Dei, et beati Benedicti regulam a Romano pontifice consecrandum. Chrisma, oleum sanctum, consecrationes altarium, sive basilicarum, ordinationes monachorum, sive clericorum monasterio pertinentium, a quo malueritis accipietis catholico episcopo. Interdicimus etiam ne quis episcoporum ex eodem monasterio abbatem vel monachum ad suam synodum audeat provocare aut excommunicare; nec ibi cujuslibet Ecclesiae sacerdotem, praeter sedem apostolicam ditionem aliquam habere permittimus, adeo ut nisi ab abbate fuerit invitatus, nec missarum solemnia ibidem celebrare praesumat. Sacerdotes 132.1052D| et clerici de quacunque ecclesia, si venerint ad habitandum in congregatione fratrum, aut monachicum suscipiendi habitum, statim recipiantur, nec a quolibet prohibeatur. Nec praesumat quispiam eidem monasterio, et cellis, vel possessionibus, vel rebus ejus violenter incumbere, vel quamlibet malitiae jacturam 132.1053A| inferre; sed omni tempore idem locus cum pertinentiis libere et quiete sub apostolicae sedis protectione servetur. Si quis autem hujus nostri apostolici privilegii constitutionem temerare praesumpserit, nisi digne emendaverit, honoris sui dignitatem amittat, et alienus a corpore et sanguine Domini nostri Jesu Christi fiat, et cum diabolo et ejus ministris aeterno incendio damnetur. Qui autem juste et pie haec observaverit, benedictionis gratiam plenissime a Domino consequatur, et aeternae vitae particeps esse mereatur.
Scriptum per manum Stephani primicerii anno pontificatus domni Stephani summi pontificis septimi . . . . .
II. STEPHANI VII PRIVILEGIUM PRO MONASTERIO S. MARIAE BRONIENSI. (Anno 920-931.) Fundationem abbatiae Broniensis, in comitatu Namurcensi confirmat, Romae existente, et coram petente sancto Gerardo abbate ac fundatore Broniensi. [Apud Mansi, Concil. tom. XVIII.] 132.1053B|
IN nomine sanctae et individuae Trinitatis, et sanctae Mariae semper virginis, STEPHANUS, sedis apostolicae summus episcopus, servus servorum Dei, fratribus ac filiis nostris per universum orbem terrarum in fide catholica degentibus.
Notum cupimus esse omnibus tam praesentibus quam futuris qualiter filius ac frater noster, divina annuente clementia, Gerardus abbas nobis innotuit de monasterio Broniensi, quod in melius reformavit 132.1053C| et restauravit in honore sanctae Dei Genitricis semper virginis Mariae, sanctorumque apostolorum Petri et Pauli, et sancti Joannis Baptistae.
Post vero multorum sanctorum pignora, congregavit ibi corpus etiam sancti Eugenii martyris, archiepiscopi Toletanae sedis, discipuli, et ordinati sancti Dionysii archiepiscopi, et cum magna reverentia et honore inibi attulit: haereditatem quoque propriam tam in agris quam in mancipiis, et in omnibus jure haereditario adjacentibus, devote ac voluntarie ad praefatum dedit monasterium.
Postquam autem nobis indicavit, provolutus pedibus nostris, petiit quatenus auctoritate apostolorum Petri et Pauli malediceretur omnis qui de eorum monasterio aliquid conaretur, tam de reliquiis 132.1053D| sanctorum quam de vestimentis, et libris, et de territoriis auferre, atque de mancipiis, vel de aliis quibuslibet rebus quas nunc habet sibi datas, vel ultra possit Dei misericordia obtinere.
Hoc quoque magnopere expetiit, ut eodem constringantur anathemate quicunque privilegium, quod de eodem loco et monasterio jam regia magnificentia et imperialis sanxerat auctoritas, aliquatenus praesumeret infringere.
Scilicet, ut nullus episcopus, nullus comes, nullus advocatus, nullus judex publicus, nec quilibet ex judiciaria potestate in Ecclesia, aut loca, vel agros, seu reliquas possessiones memorati monasterii praesumat ingredi, aut ad causas audiendas aut precaturas 132.1054A| faciendas, aut freda, vel tributa, aut obsonia quaelibet exigenda, vel mansiones aut silvas vel paradas faciendas aut fidejussores tollendos, aut homines ejusdem monasterii tam ingenuos quam servos super terram ipsius commanentes injuste distringendos, nec ad ullas redhibitiones, aut illicitas occasiones requirendas nostris et futuris temporibus.
Sed liceat memorato Dei servo Gerardo suisque successoribus res praedicti monasterii cum monachis suis sub immunitatis nostrae defensione quieto ordine possidere, et ordinare, absque cujuslibet arbitri communione, nisi ipso abbate et suis monachis id rationabiliter fieri petentibus.
Hoc quoque firmari expetiit nihilominus, ut eadem 132.1054B| damnetur maledictione quicunque locum ipsum et loci incolas infra suos terminos hostili incendio, vel caede, aut aliqua injusta oppressione praesumpserit aliquatenus depopulari vel infringere.
Astantibus igitur episcopis et confratribus hujus sanctae Romanae sedis, et consentientibus, petitionem famuli Dei Gerhardi apostolica auctoritate firmari decrevimus.
Igitur auctoritate Patris et Filii, et Spiritus sancti et sanctae Mariae semper virginis, Dei genitricis, et omnium coelestium virtutum, et sancti Joannis Baptistae, et sanctorum apostolorum Petri et Pauli, sancti Eugenii martyris ejusdem loci patroni et provisoris, sanctorum quorum reliquiae inibi sunt, 132.1054C| simulque omnium sanctorum quorum nomina scripta sunt in libro vitae, excommunicamus, anathematizamus, damnamus omnes qui horum quidpiam, quae de immunitate et libertate Broniensis Ecclesiae et loci praelibata sunt, irritum fecerint, vel infregerint, nisi resipuerint, et poenituerint, et ab abbate et fratribus ejus veniam promeruerint, et de caetero emendaverint.
At vero qui observator exstiterit hujus nostrae praeceptionis et regiae sanctionis, gratiam, et misericordiam, vitamque aeternam a misericordissimo Domino Deo nostro consequi mereatur.
Ego Castorius notarius regionarius, et scriniarius sanctae Romanae Ecclesiae, corroborante apostolica auctoritate, et sancto papa Stephano suggerente, 132.1054D| recognovi.
Signum Domini Stephani papae gloriosi.
Data V Kal. Maii, anno ab Incarnatione Domini . . .
Actum Romae feliciter, amen.
Ego Leo sanctae Romanae Ecclesiae archipresbyter, rogante domino nostro Stephano, subscripsi, amen.
Ego Valentianus episcopus subscripsi, amen.
Ego Agapitus episcopus ipso jubente subscripsi, amen.
Ego Emerentianus episcopus subscripsi, amen.
Ego Simphorianus episcopus subscripsi, amen.
Ego Liberius episcopus subscripsi, amen.
Ego Laurentius episcopus subscripsi, amen.
132.1055A| Ego Florentius episcopus subscripsi, amen.
Ego Gregorius episcopus subscripsi, amen.
Ego Gaudentius episcopus subscripsi, amen.
Ego Clementianus subscripsi, amen.
Ego Urbanus episcopus jussu domini Stephani papae, subscripsi, amen.
Hilduinus Mediolanensium archiepiscopus subscripsit, amen.
Wido Placentinensis episcopus, subscripsit, amen.
132.1056A| Petrus Cumensis episcopus subscripsit, amen.
Richuinus Stratburgensis episcopus subscripsit, amen.
Rotherus Treveris archiepiscopus subscripsit, amen.
Benedictus Metensis episcopus subscripsit, amen.
Richarius Leodicensis episcopus subscripsit, amen.
Stephanus Cameracensis episcopus subscripsit, amen.