 8 |
10  |
CD
recensereCD. Willelmo Castellano et tam majoribus quam minoribus villae S. Audomari de tuenda monasterii S. Berthini Sithiensis libertate scribit. (Anno 1139, April.)[Vide Iperii Chronicon, ap. MARTÈNE Thes., t. III, 639.] CDI. Ecclesiae S. Sepulcri Hierosolymitanae protectionem suscipit possessionesque ac privilegia confirmat. (Anno 1139, April. 27.)[Eug. DE ROZIÈRE, Cartul. du Saint-Sépulcre, 74.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri GUILLELMO, Ierosolymitano patriarchae, et canonicis Sancti Sepulcri regularem vitam professis, tam praesentibus quam futuris, in perpetuum.
Ex injuncto nobis a Deo officio tam vicinis quam longe positis existimus debitores. Proinde vestris postulationibus annuimus, et ecclesiam Sancti Sepulcri sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti pagina communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem locus inpraesentiarum juste et legitime possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis in perpetuum et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: ecclesiam, quae sita est extra castellum Barulum in honore et nomine Sancti Sepulcri, in meridiana parte, cum universis pertinentiis suis, quam fundatores ejusdem loci, consensu et voluntate Bisantii, Tranensis archiepiscopi, construxerunt hac conditione ut in unoquoque anno unam tantum libram incensi fratres ipsius ecclesiae matrici ecclesiae solvant; ecclesiam Sancti Sepulcri apud Brundisium; ecclesiam Sancti Laurentii extra portam ipsius civitatis, cum pertinentiis; ecclesiam itidem Sancti Sepulcri extra muros Trojanae civitatis, quam frater noster Guillelmus, episcopus ejusdem civitatis, vobis contulit, cum omnibus pertinentiis suis; ecclesiam in honore beati Theodori, quam praedecessor noster sanctae memoriae, papa Calixtus, dedit ecclesiae Sancti Sepulcri, in Beneventano suburbio positam ac sitam cum omnibus pertinentiis suis; ecclesiam Sancti Apollinaris extra Barum. Sepulturam sane ipsarum ecclesiarum ita liberam et quietam manere sancimus, quemadmodum certum est vos usque ad haec tempora habuisse. Chrisma quoque, oleum sanctum, consecrationes altarium, ordinationes clericorum, qui ad sacros ordines fuerint promovendi, a dioecesanis accipietis episcopis, si quidem Catholici fuerint, et gratiam atque communionem apostolicae sedis habuerint, atque ea vobis gratis ac sine pravitate voluerint exhibere; alioquin liceat vobis Catholicum, quem malueritis, adire antistitem, qui nostra fultus auctoritate, quod postulatur indulgeat. Decernimus ergo ut nulli archiepiscopo, nulli episcopo, nulli denique archidiacono vel alicui hominum liceat supradictas ecclesias temere perturbare, aut earum possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut earum rectoribus aliquod gravamen indebite irrogare; sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur ecclesiastica saecularisve persona, hujus nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, et a sacratissimo corpore et sanguine Domini nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo judicio districtae ultioni subjaceat; conservantes autem haec omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus gratiam consequentur. Amen.Ego Ivo, presbyter cardinalis Sancti Laurentii Ego Innocentius, Catholicae Ecclesiae episcopus, subscripsi. Ego Gregorius, diaconus cardinalis Sanctorum Sergii et Bacchi, subscripsi. Ego Albericus, Ostiensis episcopus, subscripsi. Ego Gerardus, presbyter cardinalis tituli Sanctae Crucis Jerusalem, subscripsi. Ego Lucas, presbyter cardinalis tituli Sanctorum Joannis et Pauli, subscripsi. Ego Azo, presbyter cardinalis tituli Sanctae Anastasiae, subscripsi. tituli Damasi, subscripsi. Ego Grisogonus, presbyter cardinalis tituli Sanctae Praxedis, subscripsi.
Data Laterani, per manum Aimerici, sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, V Kalendas Maii, indictione II, Incarnationis Dominicae anno 1139, pontificatus vero domni Innocentii papae II anno X.
CDII. Ad Petrum Venerabilem Cluniacensem abbatem.--Confirmatio possessionum aliquot Cluniacensium. (Anno 1139, April. 28.)[MANSI, Concil., XXI, 412.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dileto filio PETRO abbati Cluniac. ejusque successoribus regulariter substituendis, in perpetuum.
Quos omnipotens Dominus ampliori honestate ac religionis nitore facit esse conspicuos, a sede apostolica convenit plurimum honorari, et opportunis adminiculis confoveri. Quocirca, dilecte in Domino fili Petre abbas, personam tuam paternis affectibus amplexantes, donationem ab illustri viro Guillelmo Montispessulani in manu nostra devotionis intuitu factam, et per nos monasterio tradendam Cluniacensi, tibi tuisque successoribus confirmamus, et Cluniacensi monasterio ratam et inconvulsam perpetuo manere decernimus; statuentes ut in eodem loco oratorium et coemeterium construatur, in quo si quae personae undecunque venientes sepeliri deliberaverint, nullius prohibeantur obstaculo, nisi forte vinculo excommunicationis fuerint innodatae, salvo nimirum jure matricis ecclesiae. Adjicimus etiam ut si quid fratribus in eodem loco Deo servientibus concessione pontificum, largitione principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio in posterum datum fuerit, tam tibi, quam ipsis fratribus praesentibus vel futuris, firma et inviolabilia serventur. Simili quoque modo monasterium S. Gervasii de Fos, quod quidem aliquando prioratus Cluniacensis coenobii exstitit, nunc autem in abbatiam per quorumdam insolentiam est translatum, in prioratus statum et ordinem revocetur, et perpetuis temporibus cum omnibus suis pertinentiis sub ejusdem monasterii ditione ac dispositione consistat. Ut autem sacrum Cluniacense coenobium semper de bono in melius suscipiat incrementum, monasterium SS. Domitiani et Ragneberti sub jure et dispositione tua, et successorum tuorum, perpetuo manere sancimus, quemadmodum a venerabili fratre nostro Petro Lugdunensi archiepiscopo, apostolicae sedis legato noscitur institutum, et suo scripto atque sigillo firmatum. Nulli ergo hominum fas sit idem Cluniacense coenobium super hac nostra concessione ac confirmatione temerario ausu perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere: sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum sustentatione ac gubernatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua sane in posterum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, etc. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus, subscripsi. Ego Gregorius diac. card. SS. Sergii et Bacchi, subscripsi. Ego Geraldus presb. card. tit. S. Crucis in Hierusalem, subscripsi. Ego Teudewinus S. Rufinae episc. subscripsi. Ego Anselmus presb. card. tit. S. Laurentii in Lucina, subscripsi. Ego Littifredus presb. card. tit. Vestinae, subscripsi. Ego Lucas presb. card. tit. S. Stephani, subscripsi. Ego Martinus presb. card. tit. S. Stephani, subscripsi.
Datum Laterani per manum Aimerici S. R. E. diaconi card. et cancellarii, IV Kal. Maii, indict. II, Dominicae Incarn. anno 1138, pontificatus domni Innocentii papae II anno X.
CDIII. Ad Gualterum abbatem Senoniensem.--Confirmatio possessionum monasterii S. Stephani. (Anno 1139, April. 28.)[ Gall. Christ., XIII, Instrum., 498.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto GUALTERO abbati Senonensis coenobii ejusque successoribus, etc. . . . .
Hujus rei gratia dilecte in Domino fili Gualtere, abba, tuis et venerabilis fratris nostri Stephani Metensis episcopi postulationibus clementer annuimus, et monasterium Sancti Stephani, vulgo Le Monier, situm juxta castrum Danubrium, ejusdem largitione atque institutione libere concessum ibidem servituris in perpetuum, et a fratre nostro Lethuino Sanctae Ruffinae pro tunc apostolicae sedis legato, praefati episcopi aliorumque religiosorum virorum interventione consecratum, cui auctore Domino praesides, nostris favoris munimine roboraremus, etc. Statuentes ut quascunque possessiones, etc., firmae tibi tuisque successoribus permaneant, in quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: hortum cum prato, bannum vestrum in aquis, in nemoribus, in pascuis juxta quod ab eodem bonae memoriae episcopo vobis concessum est, etc. Relaxationem viginti solidorum pro Varta castri Danubrii, sedes salinarias ab omni reditu cujuscunque rei absolutas, relaxationem quinque solidorum pro furca ciconia supra puteum sita vico Metensi, ecclesiam de Ramberti-villa, cum conductu et decimis tam majoribus quam minoribus; allodium de Bossemont, et quartam partem ecclesiae quam quidam Siccardus reddidit ipsi coenobio in manu praenominati episcopi; et quadrantem allodii quod idem Siccardus cum uxore sua eidem ecclesiae legitime donavit, in Fontiniaco, medietatem integram allodii totius, quod fuit bonae memoriae Arnoldi, etc.
Innocentius papa secundus.
Ego Gerardus presbyter cardinalis Sanctae Crucis in Jerusalem.
Ego Lucas presbyter cardinalis SS. Joannis et Pauli, et plures alii cardinales, etc.
Datum Laterani per manum Almerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, IV Kal. Maii, indict. II, an. 1139, pontific. domni Innocentii papae II an. X.
CDIV. Bona et privilegia Ecclesiae Lincolniensis confirmat. (Anno 1139, April. 28.)[ Monasticon. Anglic., III, p. 269.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri ALEXANDRO Lincolniensi episcopo suisque successoribus canonice promovendis, in perpetuum.
Cum omnibus ecclesiis et ecclesiasticis personis debitores, ex injuncto nobis a Deo apostolatus officio atque benevolentia existamus, illis tamen propensiori charitatis studio nos convenit providere, quos erga beati Petri et nostra obsequia promptiores ac devotiores esse cognoscimus. Hoc nimirum intuitu, venerabilis frater Alexandre episcope, tuis desideriis fraterna benignitate impertimur assensum, et Lincolniensem Ecclesiam, cujus regimen, auctore Domino, administras praesentis scripti patrocinio communimus; statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem locus inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus, nec non canonicis ejusdem Ecclesiae in perpetuum, et illibata permaneant; in quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: abbatiam videlicet de Egnesham cum suis tenementis, Neewerc cum suis appendiciis, et cum justitia regali de tribus Wapentac, quam reges Anglorum Ecclesiae contulerunt; Stou cum suis appendiciis, Nortonam, Ludam, Nerelham, et terram quam habet praefata ecclesia in Lincolnia, scilicet Westegata cum suis appendiciis, tam extra muros ipsius civitatis quam infra; et terram quam dedit Stephanus rex tam tibi quam successoribus tuis ad faciendas episcopales domos, cum XX solidatis terrae ad restituendas easdem domos a parte australi ecclesiae, cum ecclesia S. Michaelis in eadem terra sita; ecclesia omnium sanctorum, cum aliis ecclesiis supradictae civitatis; Essaford, Holmum cum suis appendiciis, manerium de Legecestria extra muros et infra ubi sunt duae ecclesiae cum XXX duabus mansionibus Burgensium; Banebria, et Croperia cum suo Hundredo et libertatibus suis; Dorcacestria cum suo Hundredo et libertatibus suis, et Tama, et Mideltona, cum suo Hundredo et libertatibus suis; Kildebi cum suis appendiciis; Waburna cum suis appendiciis; Bicheleswada; Espaldeswic, quod manerium datum fuit Lincolniensi ecclesiae in recompensatione cujusdam partis suae parochiae quae vocatur Cantabrugesira, et modo est Heliensis episcopatus, et Bugendena.
Nihilominus etiam confirmavimus libertatem ejusdem Lincolniensis Ecclesiae cum sua parochia, scilicet Lincolesiram cum Lindesia tota, Norhamtescira cum Rotelanda, Legecestrescira, Oxenefordescira, Buchinganascira, Bedefordscira, Huntendonescira, cum maxima parte de Hertfordscira.
Terras etiam confirmamus quas rex Stephanus recompensavit praedictae ecclesiae et canonicis ibidem Deo servientibus pro decem et octo libris denariorum quas solebant habere canonici largitione regum in Kirketona et castra maneriis; videlicet in Torp tres carucatas terrae et septem bovatas; in Pisehanc ducas carucatas et quinque bovatas terrae, et duas partes unius Bovatae. In Gillebi, et in Wartona septem bovatas, et ad Trentam novem bovatas et dimidiam. Praeterea Waltonam, ecclesiam de Aleberes cum suis appendiciis, ecclesiam de Lectona, ecclesiam de Buchingham cum suis appendiciis, ecclesiam de Sutona cum suis appendiciis, manerium de Weltona cum suis appendiciis, caeterasque ejusdem Ecclesiae canonicorum possessiones ecclesiasticas, firmans praedictae ecclesiae et ipsis canonicis confirmamus.
Lectonam etiam et terram de Bidefordstam tam infra burgum quam extra, cum suis libertatibus. Relaxationem quoque servitii militum ipsius episcopatus Lincolniensis, quod praedecessores tui in castro Lincolniae facere consueverant, unde Henricus rex gloriosae memoriae tertium militem ecclesiae Lincolniensi et tibi, ac successoribus tuis relaxavit; quod nimirum servitium castro tuo de Newarca fieri concessit, et scripto suo firmavit, nihilominus tibi et successoribus tuis in perpetuum auctoritate apostolica confirmamus.
Obeunte vero te venerabili fratre Alexandro episcopo, vel tuorum quolibet successorum, nullus in Lincolniensi Ecclesia qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem clerus et populus communi assensu, aut pars consilii sanioris, secundum Dei timorem et sanctorum canonum scita duxerint eligendum. Porro libertatem ab illustri viro Stephano Anglorum rege ecclesiae ipsi concessam, nos quoque auctoritatis nostrae nomine roboramus. Inter caetera vero ejusdem libertatis insignia, illud specialiter huic decreto duximus inserendum, ut in obitu tuo vel successorum tuorum, dum episcopalis sedes vacaverit, nullus prorsus episcopalia vel ecclesiastica bona usurpare praesumat, sed potius ecclesiae omnes et earum possessiones in libera clericorum custodia et potestate consistant ad usus futuri pontificis, et utilitatem ejusdem ecclesiae conservandae. Nulli ergo omnino fas sit vos vel ecclesiam vestram super hac nostra constitutione vel confirmatione temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet fatigare molestiis, sed omnia integre conservantur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt usibus omnimodis profutura.
Si qua sane in posterum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo, tertiove commonita, nisi reatum suum congrue emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat.
Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen.
Datum Laterani per manum Almerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, quarto Kalend. Maii, indictione secunda, Incarnationis Dominicae 1138, pontificatus vero domini Innocentii II papae anno decimo.
CDV. Monasterio Fabariensi bullam tribuit. (Anno 1139, April. 29.)[WEGELIN, Regesten von Pfavers, p. 7.] CDVI Ad clerum et populum Remensem.--Ne instituantur novae leges . (Anno 1139, April. 30.)[VARIN, Archiv. admin. de Reims, I, I, p. 300; Cart. G. du chapitre, fol. 2 Livre blanc du chapitre, fol. 122.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis, clero et populo Remensi, salutem et apostolicam benedictionem.
Justitia et ratio suadent ut bona cujuslibet sedis vacantis Ecclesiae a nemine debeant temerarie occupari, sed in eo statu et libertate qua vivente pastore fuerant conservari. Cujus rei gratia universitati vestrae mandamus et apostolica auctoritate praecipimus, quatenus in Remensem civitatem novas leges sive consuetudines nullatenus inducatis; sed potius ipsam in eo statu et libertate penitus dimittatis, in qua tempore fratris nostri bonae memoriae R. archiepiscopi vestri noscitur exstitisse. Si qui vero communiam facere in eadem civitate praesumpserint, hujuscemodi factum irritum ducimus, et ne apud vos eadem communia fiat, sub poena anathematis, auctoritate apostolica prohibemus.
Datum Laterani II Kalendas Maii.
CDVII. Romani-Monasterii possessiones, petente Petro, abbate Cluniacensi confirmat. (Anno 1139, April. 30.)[ Mémoires et documents de la Suisse romande, t. III, p. 581.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio PONTIO Romani monasterii ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris in Domino salutem.
Sicut injusta poscentibus nullus tribuendus est assensus, ita legitima desiderantium non est differenda petitio. Proinde, dilecte in Domino fili Ponti prior, precibus et interventione dilecti filii nostri Petri Cluniacensis abbatis, tuis postulationibus clementer annuimus, et Romanum monasterium, cui, auctore Domino, praesides, praesentis privilegii pagina communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium inpraesentiarum juste et canonice posssidet, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: in archiepiscopatu Bisuntino, ecclesiam de Bannens, et capellam Sanctae Columbae. In episcopatu Lausannensi, ecclesiam Betuaci cum appendiciis suis, ecclesiam de Luliaco cum appendiciis suis, et capellam de hospitale de Urba et capellam de Gumoens, et obedientiam de valle Urbanensi cum capella, ecclesiam de Morlens cum capellis suis Barlens et Turquens, ecclesiam de Apples cum appendiciis suis. In episcopatu Gebennensi, ecclesiam de Brucins, cum capellis suis Brucines et Gemes, ecclesiam de sancto Eugendo. Praeterea quaecunque in futurum idem locus, concessione pontificum, largitione regum, vel liberalitate principum, sive oblatione fidelium, seu aliis rationabilibus modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma tibi et inconvulsa stabilitate tuisque successoribus nihilominus confirmamus. Decernimus quod ut nullus omnino hominum audeat praefatum coenobium super hac nostra concessione atque confirmatione temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, sed omnia omnino integre conserventur eorum, pro quorum gubernatione ac sustentatione concessa sunt, omnimodis usibus profutura. Si qua sane in posterum ecclesiastica saecularisve persona, hujus nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non congrua emendatione satisfecerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructus bonae actionis percipiant, et in futuro praemia aeternae pacis acquirant. Amen, amen, amen.
Monogramme Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus subscripsi. Ego Conradus Sabinensis episcopus ss. Ego Theodewinus S. Rufinae episcopus ss. Ego Albericus Ostiensis episcopus ss. Ego Brisagonus presbyter cardinalis Sanctae Praxedis Ego Berhardus presbyter cardinalis Sanctae Crucis in Jerosolyma ss. Ego Gregorius diaconus cardinalis Sanctorum Sergii et Bacchi ss. Ego Otto diaconus cardinalis Sancti Georgii ad Velum Aureum ss. Ego Lucas presbyter cardinalis duorum sanctorum Joannis et Pauli ss. Ego Martinus presbyter cardinalis Sancti Stephani in Caelio Monte ss. Ego Ivo presbyter cardinalis sancti Laurentii in Damaso ss. Ego Boetius presbyter cardinalis Sancti Clementis ss. ss. Ego Hubaldus diaconus cardinalis Sanctae Mariae in Via Lata ss. Ego Gregorius diaconus cardinalis Sancti Angeli ss. Ego Gerardus diaconus cardinalis Sanctae Mariae in Dominica ss. Ego Octavianus diaconus cardinalis Sancti Nicolai in Carcere ss.
Datum Latii per manum Aimerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, secundo Kalendas Maii, Dominicae Incarnationis anno millesimo centesimo tricesimo nono, indictione secunda, pontificatus domni Innocentii papae secundi anno decimo.
( Le sceau en plomb d' Innocent II s' y trouve appendu par un cordon de soie rouge. )
CDVIII. Bulla pro monasterio Jucellensi (Anno 1139, Maii 1.)[ Gall. Christ., VI, Instr. 136.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio GUILLELMO abbati S. Petri Juncellensis ejusque successoribus regulariter substituendis in perpetuum.
Jurgantium controversias definitiva sententia vel per concordiam terminare apostolicae convenit dignitati, et ne lites extendantur in infinitum, sed potius conquiescant, attenta vigilantia providere. Hoc nimirum intuitu, dilecte in Domino fili Guillelme abbas, concordiam, quae inter te et Psalmodiensem abbatem ac fratres ejusdem utriusque partis assensu in nostro Lateranensi palatio facta est rationabili studio venerabilium fratrum nostrorum Guillelmi Nemausensis, Everardi Uzeticensis episcoporum, necnon Petri S. Aegidii, et Petri Massiliensis abbatum praesentis scripti pagina confirmamus, et ratam atque inconcussam manere futuris temporibus decernentes, praefato abbati ejusque fratribus de subjectione, vel aliis, quae sibi in vestro monasterio vindicabant, perpetuum silentium praesenti sanctione imponimus statuentes, ut quascunque possessiones, quaecunque bona praedictum Juncellense monasterium hodie juste et canonice possidet, aut inantea concessione pontificum, liberalitate regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Domino propitio, poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus et illibata consistant. In quibus haec propriis nominibus duximus exprimenda, etc., ut in bulla anni 1135, supra num. 183.
Datum Laterani per manum Aimerici S. R. E. diaconi cardinalis et cancellarii Kalend Maii, indictione II, Incarnationis Dominicae anno 1139, pontificatus vero domini Innocentii papae II, anno. X.
CDIX. Clericorum Ferrariensium privilegia confirmat. (Anno 1139, Maii 23.)[UGHELLI, Italia sacra, II, 535.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio GUALFREDO archipresbytero Ferrariensis conventus, salutem et apostolicam benedictionem.
Sacrosancta Romana Ecclesia, quae a Domino claves regni coelestis et jura percepit, suorum dilectorum precibus aures semper adhibuit, et fidelibus suis dilectionis benevolentiam semper ostendit. Proinde, fili Gualfrede archipresbyter dilecte, fidelitatem tuam nobis et S. Romanae Ecclesiae utilem fore scientes, atque omnium cardinalium, totiusque Romanae curiae preces pro te exhibitas attentius attendentes, aures tuis precibus adhibemus, et scripta tua libenter et diligenter inspicimus. Quibus bene perspectis atque perfectis, quidquid per episcopum Landulphum de ecclesiasticis obligationibus, de decimis, de primitiis, a laicis excussum est, laudamus, ut nullus deinceps de Ferrariae clericorum conventu de patrimoniis suis, vel ecclesiasticis possessionibus, decimas, aut ullos redditus ulli cogatur reddere laicorum; quidquid de missis majoribus, et de exsequiis mortuorum in civitate Ferrariae per episcopum Landulphum statutum est, tibi tuisque successoribus confirmamus. Quidquid etiam in mundiburdio imperatoris Othonis tibi placere perspeximus, statuimus et sancimus, videlicet omnes clericos de conventu civitatis Ferrariae immunes esse ab omni datione, et ab omni saeculari et laicali penitus functione. Praeterea personam tuam, et bona tua, quae juste habes et detines, vel quae, Deo propitio, juste acquisieris, sub nostra volumus esse tutela, atque a S. Romana Ecclesia custodita, munita et esse defensa. Et si in aliquo ecclesiastico saecularive negotio te forte censeris pergravari, liceat tibi sanctam sedem apostolicam libere appellare. Si quis autem ausu temerario hanc nostram praeceptionem temerarie praesumpserit, indignationem incurrat, et S. Romanae Ecclesiae nostraeque auctoritatis gladio feriatur. Amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus ss. Ego Conradus Sabinensis episcopus subscripsi. Ego Theoderinus S. Rufinae episcopus ss. Ego Albericus Ostiensis episcopus subscripsi. Ego Gerardus presb. card. tit. S. Crucis in Jer. ss. Ego Anselmus presb. card. tit. S. Laur. in Lucina ss. Ego Lampredus presbyter cardin. tit. Vestinae ss. Ego Ivo presb. card. S. Laurentii tit. Damasi ss. Ego Lucas presb. card. tit. SS. Joan. et Pauli ss. Ego Martinus presb. card. tit. S. Stephani in Caelio Monte subscripsi. Ego . . . presb. card. tit. S. Anastasiae ss. Ego Boethius presb. card. tit. S. Clementis ss. Ego Sanctius cardinalis tituli S. Sabinae ss. Ego Gregorius diac. card. SS. Sergii et Bacchi ss. Ego Otho diac card. tit. S. Georgii ad Velum Aur. ss. Ego Vassallo diac. card. S. Eustachii juxta templum Agrippae, subscripsi. Ego Ubaldus diac. card. S. Mariae in Via Lata ss.
Data Lateran. per manum Almerici diac. card. et cancellarii, X Kalend. Junii, indict. II, Incarnationis Dom. 1139, pontif. vero D. Innocentii papae II an. X
CDX. Privilegium pro monasterio Fontis-Avellanae. (Anno 1139, Maii 24.)[ Annal. Camaldul., III, p. 382. INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio BENEDICTO priori eremi Sanctae Crucis Fontis-Avellanae ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris, in perpetuum.
Sicut injusta poscentibus nullus est tribuendus effectus, ita legitima desiderantium non est differenda petitio. Et quidem si religiosorum virorum precibus benigna mente concurrimus, nostris procul dubio opportunitatibus clementem Dominum reperimus. Eapropter, dilecte in Domino fili Benedicte prior, tam tuis quam fratrum tuorum postulationibus apostolica benignitate impertimur assensum et ecclesiam Sanctae Crucis Fontis-Avellanae in qua divinis estis obsequiis mancipati, apostolicae sedis privilegio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem locus inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: videlicet in civitate Ariminensi, ecclesiam Sancti Sylvestri cum omnibus pertinentiis suis; et ea quae vos constat habere tam infra quam extra civitatem Pensauriensium. In comitatu Fanensium infra civitatem ecclesiam Sancti Salvatoris cum omnibus pertinentiis suis, et his quae habetis in curte Montis-Majoris, ecclesiam Sancti Martini de Exaltaria cum omnibus pertinentiis suis; ecclesiam Sancti Martini de Barti, et ecclesiam Sancti Sylvestri de Ruico cum corum pertinentiis. In comitatu Senogaliensi infra civitatem, ecclesiam Sancti Bartholomaei cum palatio, casamentis et aliis pertinentiis suis. Extra eamdem urbem ecclesiam Sancti Septimii, plebem Sancti Erasmi, et ecclesiam Sanctae Mariae de Cerreniano cum omnibus appendiciis et pertinentiis earum; curtem Fractulae cum ecclesiis et omnibus pertinentiis suis; ecclesiam Sancti Eleutherii in curte Castellari cum aliis ecclesiis et cum pertinentiis earum; curtem Calcinariae cum pertinentiis suis; castrum Laureti cum ecclesiis et omnibus pertinentiis suis; medietatem castri Nosulae cum ecclesiis et pertinentiis suis. In comitatu Auximano ecclesiam Sancti Laurentii cum pertinentiis suis; ecclesiam Sancti Superantii de Cingulo cum aliis ecclesiis earumque pertinentiis. In episcopatu Humaneto ecclesiam Sanctae Mariae de Racanato cum aliis ecclesiis earumque pertinentiis; ecclesiam Sancti Sylvestri juxta castrum Guicardi cum omnibus pertinentiis suis. In comitatu Esculano ecclesiam Sancti Hilarii cum omnibus pertinentiis suis juxta civitatem. In comitatu Firmano jus quod habetis in ecclesia Sancti Paterniani juxta castrum Sancti Joannis cum omnibus pertinentiis suis; ecclesiam Sancti Leonardi de Volubrio cum suis ecclesiis earumque pertinentiis. In comitatu Cameriensi ecclesiam Sancti Domnini de Valentiana cum ecclesiis et pertinentiis suis; ecclesiam Sancti Damiani cum aliis ecclesiis juxta castrum Sanctae Natoliae; ecclesiam Sancti Michaelis, de Aqua vivola; ecclesiam Sancti Michaelis de Caniseiane cum omnibus earum pertinentiis. In civitate Spoletana ecclesiam Sancti Andreae cum omnibus pertinentiis suis, et ecclesiam Sancti Fabiani de Trevi cum pertinentiis suis. In comitatu Nucerino ecclesiam Sanctae Crucis de Slaviniano, ecclesiam Sancti Antonini de Postiniane, ecclesiam Sancti Blasii de Balciano, ecclesiam Sancti Romani de Gaphano, ecclesiam Sancti Prosperi de Glo. . . . . cum omnibus earum pertinentiis; jus quod habetis in plebe Sanctae Mariae, de Gualdo, et in ecclesiis Sanctae Mariae de Rotundo, Sancti Stephani de Gardinasia, et Sancti Laurentii de Lametula cum omnibus pertinentiis suis, et ecclesiam de Collalto. In comitatu Eugubino monasterium Sancti Andreae de Insula cum castris et villis et ecclesiis suis et omnibus pertinentiis; monasterium Sancti Bartholomaei de Campo Regiano cum castris atque ecclesiis, villulis, omnibusque pertinentiis suis; monasterium Sancti Petri de Salajolo cum ecclesiis, villis, omnibusque pertinentiis suis; ecclesiam Sancti Apollinaris de Bartiano cum omnibus pertinentiis suis, tam infra civitatem, quam extra; castrum de Castellari cum ecclesiis Sancti Sylvestri et Sancti Christophori cum pertinentiis suis; jus quod habetis in ecclesia Sancti Laurentii de Postserra cum omnibus pertinentiis suis; ecclesiam Sancti Joannis de Bottano cum omnibus pertinentiis suis; jus etiam quod habetis in ecclesia Sancti Mariani de Palcano cum omnibus pertinentiis suis; monasterium Sancti Habundi et plebem Sancti Angeli de Clandida cum ecclesiis omnibusque earum pertinentiis; castrum. . . . . cum pertinentiis suis; castrum de Ripalta cum ecclesia omnibusque suis pertinentiis; ecclesiam Sanctae Mariae de Pondu cum pertinentiis suis. In comitatu Callensi ecclesiam Sancti Bartholomaei de Freruleta cum omnibus pertinentiis suis; monasterium Sancti Angeli de Sorticulo cum ecclesiis et omnibus pertinentiis suis; castrum de Turre et Collem de Benno cum ecclesiis omnibusque pertinentiis suis; totam possessionem Guidonis Actonis in Surclano et aliis locis; ecclesiam Sancti Martini de Monte-Aculeo cum omnibus pertinentiis suis; castrum montis Siconis cum ecclesia Sancti Angeli et omnibus pertinentiis suis; ecclesiam Sancti Bartholomaei et ecclesiam Sancti Marcelli de Taruco, ecclesiam Sancti Christophori de Scotaneto, ecclesiam Sancti Paterniani cum jure quod habetis in plebe Sancti Flaviani, cum pertinentiis suis. In comitatu Urbinatae ecclesiam Sanctae Mariae de Rancalesto; ecclesiam Sanctae Mariae de Spineto, ecclesiam Sancti Mariani de. . . . . . Sancti Petri de Cruccicula cum casamentis et domibus infra civitatem, aliisque pertinentiis suis. In comitatu Castellano castrum Montis-Majoris, monasterium Sanctae Crucis in eodem castro, cum aliis ecclesiis, villis, omnibusque suis pertinentiis; domos etiam et casamenta infra civitatem, cum pertinentiis suis. In comitatu Perusino, in suburbio civitatis ecclesiam Sancti Quirici cum omnibus pertinentiis suis; jus quod habetis in ecclesia de Pilo, ecclesiam Sancti Blandii de Rantello, et ecclesiam Sancti Martini de Mantiniano cum omnibus suis pertinentiis; eremum Sancti Salvatoris de Monte-Albo, cum ecclesiis, villis, omnibusque suis pertinentiis.
Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat vos vel Ecclesiam vestram super hac nostra constitutione temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu aliquibus modis fatigare, sed omnia integra et in perpetuum illibata conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si quae igitur in posterum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam venire temere tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae subjaceat ultioni. Conservantibus autem eidem loco quae sua sunt, sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen.
ADJUVA NOS, DEUS, SALUTARIS NOSTER. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus SS. Ego Gerardus presbyter cardinalis tit. Sanctae Crucis in Jerusalem SS. Ego Gotefridus cardinalis tit. Vestinae SS. Ego Martinus presbyter cardinalis tit. Sancti Stephani in Caelio Monte SS. Ego Guido sanctae Romanae Ecclesiae sacerdos SS. Ego Otto diaconus cardinalis S. Georgii ad Velum Aureum SS.
Datum Laterani per manum Aymerici S. Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, IX Kal. Junii, indictione II, Incarnationis Dominicae 1139, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno X.
CDXI. Gaudio Salonitano archiepiscopo pallium mittit. (Anno 1139, Maii 24.)[FARLATI, Illyricum sacrum, III, p. 173.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri Salonitano archiepiscopo, salutem et apostolicam benedictionem.
Sicut B. Gregorii testatur auctoritas, et tam veterum quam modernorum gestorum monumenta declarant, examinatio et consecratio Salonitani archiepiscopi ex antiqua institutione ad Romanum pontificem specialiter pertinet. Quocirca in sanctam Romanam Ecclesiam graviter deliquisse et claves beati Petri ausu temerario evacuare voluisse digno sceris, dum, spreta dignitate sedis apostolicae, ad aliam provinciam convolasti, et contra veterum consuetudinem a Strigoniensi archiepiscopo consecrationem suscipere attentasti. Licet ergo vehementer excesseris, licet contra stimulum calcitrare molitus sis; quia tamen dilectus filius noster Bela Hungariae rex pro te multoties apud sedem apostolicam per litteras et nuntios intercessit, ipsius tandem precibus condescendimus, et per dilectum filium nostrum Hubaldum diaconum cardinalem, virum siquidem honestum et litterarum peritia eruditum, fraternitati tuae pallium pontificalis officii plenitudinem, signum humilitatis et justitiae destinamus, ut videlicet eo his diebus utaris qui in Ecclesiae tuae scriptis authenticis continentur. Tua itaque interest ita te erga B. Petrum devotum et humilem in omnibus exhibere, ita te in ejus obsequio exercere et praeceptis apostolicis obedire, ut hac gratia dignior inveniri et nos de tuae actionis studiis exsultare possimus. Praeterea episcopos per Dalmatiam constitutos suffraganeos, quibus Salona tempore suo rutilando utebatur, Sanctae Spalatinae Ecclesiae ubi corpus Sancti Domnii, discipuli B. Petri requiescit, cum omni reverentia obedire sancimus. Quem unum totius Dalmatiae metropolitanum in Salonitana Ecclesia fore scimus, juxta quod in decretis nostris comperimus. Item quia per vestras litteras conquesti estis de suffraganeis recusantibus venire ad concilium sanctae Salonitanae Ecclesiae metropolitanae, nos ita statuimus ut in Dalmatia nullo alio in loco synodum praeter in vestra metropolitana ecclesia celebretur, et ibidem omnes suffraganei praefatae Ecclesiae Salonitanae more solito consecrentur.
Datum Laterani IX Kal. Junii.
CDXII. Privilegia monasterio Jesu Nazareni (Montis-Aragonensis) a Paschali II papa collata confirmat.-- « Data Ferentino XII Kal. Julii, pontificatus nostri anno IX. » (Anno 1139, Jun.)[AYNSA, Fundacion de Huesca, p. 455.] CDXIII. Miloni Tarvanensi et Alviso Atrebatensi episcopis de dirimendo M. comestabuli comitis Flandriae matrimonio scribit. (Anno 1139, Jun. 12.)[BALUZ., Miscell., II, 165.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus MILONI Tervanensi et ALVISO Atrebatensi episcopis, salutem et apostolicam benedictionem.
Significatum nobis est quod inter M. comestabulum Flandrensis comitis et uxorem suam titulus opponitur parentelae. Quocirca fraternitati vestrae per praesentia scripta mandamus id ipsum cum diligentia inquiratis, et siquidem per sufficientes et idoneos testes apud vos de eadem parentela constiterit, idem contubernium juxta instituta paternorum canonum separetis.
Datum apud Ferentinum II Idus Junii.
CDXIV. Ad M[anfredum] Mantuanum et L[otharium] Vicentinum, episcopos. (Anno 1139, Jul. 2.)[TIRABOSCHI, Storia di Nonantola, I, p. 249.) INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus M[ANFREDO] Mantuano et L. Vicentino episcopis, salutem et apostolicam benedictionem.
Molestum nobis est quoniam, sicut ex scriptis vestris accepimus, Veronensis episcopus pro negotio plebis de Nogaria ante vestram praesentiam evocatus, neque praecepto nostro parere, neque vestro judicio sistere voluit. Cujus rei gratia per apostolica ei scripta mandavimus quatenus eamdem plebem dilecto filio nostro J. Nonantulano abbati restituat, salva justitia Veronensis Ecclesiae. Proxima quoque mediante Quadragesima, nostro se conspectui repraesentet, quod ratio dictaverit exsequi praeparatus.
Datum apud S. Germanum VI Nonas Julii.
CDXV. Archiepiscopos et episcopos Sardiniae ad tuendas monasterii Casinensis ecclesias hortatur. (Anno 1139, Jul. 6.)[GATTULA, Hist. Calin., Supplem., t. I, p. 430.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus archiepiscopis et episcopis per Sardiniam constitutis, salutem et apostolicam benedictionem.
Ad defensionem rerum Casinensis monasterii tanto ampliorem nos convenit sollicitudinem exhibere, quanto idem locus cum omnibus ad ipsum pertinentibus ad jus beati Petri specialius noscitur pertinere. Verum quod per praesentiam nostram effectui mancipare non possumus, oportet ut per fratres nostros archiepiscopos et episcopos adimplere curemus. Cujus rei gratia fraternitati vestrae per apostolica scripta mandando praecipimus, quatenus ecclesias et alia bona, quae B. Benedictus in vestris parochiis habet, pro beati Petri et nostra reverentia diligere, et manu tenere curetis, et contra pravorum hominum molestias defensetis, nullamque eis contrarietatem vel diminutionem inferatis, aut ab aliis permittatis inferri. Si qui autem eas infestare praesumpserint, plenam de ipsis justitiam faciatis. Praeterea si quis fidelium eisdem venerabilibus locis de rebus suis conferre voluerit, nullatenus prohibere, vel contradicere praesumatis.
Datum apud S. Germanum, II Nonas Julii.
CDXVI. Ad Rogerium Siciliae regem.--Regium titulum illi ab Honorio concessum confirmat. (Anno 1139, Jul. 27.)[MANSI, Concil., XXI, 396.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, charissimo in Christo filio ROGERIO illustri et glorioso Siciliae regi, ejusque haeredibus, in perpetuum.
Quos dispensatio divini consilii ad regimen et salutem populi ab alto elegit, et prudentia, et justitia, aliarumque virtutum decore decenter ornavit, dignum et rationabile est ut sponsa Christi, sancta et apostolica Romana mater Ecclesia, affectione sincera diligat, et de sublimibus ad sublimiora promoveat. Manifestis siquidem probatum est argumentis, quod egregiae memoriae strenuus et fidelis miles B. Petri Robertus Guiscardus, praedecessor tuus, dux Apuliae, magnificos et potentes hostes Ecclesiae viriliter expugnavit, et posteritati suae dignum memoria nomen et imitabile probitatis exemplum reliquit. Pater quoque tuus illustris recordationis Rogerius, per bellicos sudores et militaria certamina, inimicorum Christiani nominis intrepidus exstirpator, et Christianae religionis diligens propagator, utpote bonus et devotus filius, multimoda obsequia matri suae sanctae Romanae Ecclesiae impertivit. Unde et praedecessor noster religiosus et prudens papa Honorius, nobilitatem tuam de praedicta generositate descendentem intuitus plurimum de te sperans, et prudentia ornatum, justitia munitum, atque ad regimen populi te idoneum esse credens, valde dilexit, et ad altiora provexit. Nos ergo ejus vestigiis inhaerentes, et de potentia tua ad decorem et utilitatem sanctae Dei Ecclesiae spem atque fiduciam obtinentes, regnum Siciliae, quod utique, prout in antiquis refertur historiis, regnum fuisse non dubium est, tibi ab eodem antecessore nostro concessum, cum integritate honoris regii et dignitate regibus pertinente, excellentiae tuae concedimus, et apostolica auctoritate confirmamus. Ducatum quoque Apuliae tibi ab eodem collatum, et insuper principatum Capuanum, integre nihilominus nostri favoris robore communimus, tibique concedimus. Et ut ad amorem atque obsquium B. Petri apostolorum principis, et nostrum, ac successorum nostrorum, vehementius astringaris, haec ipsa, id est regnum Siciliae, ducatum Apuliae, et principatum Capuae, haeredibus tuis, qui nobis et successoribus nostris, nisi per nos et successores nostros remanserit, ligium homagium fecerint, et fidelitatem quam tu jurasti juraverint, tempore videlicet competenti, et loco non suspecto, sed tuto nobis et ipsis, atque salubri, duximus concedenda: eosque super his quae concessa sunt, Deo propitio, manutenebimus. Quod si per eos forte remanserit, iidem haeredes tui nihilominus teneant quod tenebant sine diminutione. Census autem, sicut statutum est, id est sexcentorum scifatorum, a te tuisque haeredibus nobis nostrisque successoribus singulis annis reddatur, nisi forte impedimentum interveniat: removente vero te impedimentum, nihilominus persolvetur. Tua ergo, fili charissime, interest, ita te erga honorem atque servitium matris tuae sanctae Romanae Ecclesiae devotum et humilem exhibere, ita temetipsum in ejus opportunitatibus exercere, ut de tam devoto et glorioso filio sedes apostolica gaudeat, et in ejus amore quiescat. Si qua sive ecclesiastica saecularisve potentia huic nostrae concessioni temere contraire tentaverit, donec praesumptionem suam satisfactione coerceat, indignationem Dei omnipotentis et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus incurrat, et quousque resipuerit, anathematis sententia percellatur. Amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Albericus Ostiensis episcopus. Haimericus sanctae Romanae Ecclesiae diaconus cardinalis.
Datum in territorio Mamanensi per manum Haimerici cancellarii, VI Kal. Augusti; indict. II, Incarnationis Dominicae anno 1139, pontificatus vero domini Innocentii papae II anno decimo.
CDXVII. Ad canonicos ecclesiae S. Antonini Placentinae. (Anno 1139, Oct. 3.)[CAMPI, Della Hist. de Piacenza, I, p. 412.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis canonicis S. Antonini Placentiae, salutem et apostolicam benedictionem.
De morte quidem charissimi filii nostri Azonis presbyteri cardinalis praepositi vestri, tanto amplius condolemus, quanto magis personam ejus arctius amabamus, atque in ipsius obitu majora Sanctae Romanae Ecclesiae et nobis obsequia sunt subtracta. Verum quod in causa hujusmodi una nobis restat consolatio Salvatoris, universitatem vestram hortamur in Domino, quatenus in unitate et concordia persistatis, atque idoneam personam, invocata Spiritus Sancti gratia, vobis in praepositum eligatis, per cujus industriam ipsa ecclesia, Deo propitio, recte valeat gubernari, vosque sub ejus regimine tam spiritualiter quam temporaliter proficere valeatis: hoc scientes, quod personas et locum vestrum affectione paterna diligimus, et in quibus expedit, vobis consilium et auxilium, auxiliante Domino, exhibebimus.
Datum Romae V Nonas Octobris.
CDXVIII. Privilegium pro S. Georgio Priflingensi. (Anno 1139, Oct. 20.) [ Monumenta Boica, tom. XIII, p. 164.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio ERBONI, abbati monasterii Beati Georgii Provingensis ejusque successoribus regulariter promovendis in perpetuum.
Sicut injusta poscentibus nullus est tribuendus effectus, ita legitima desiderantium non est differenda petitio. Quapropter, dilecte in Domino fili Erbo abbas, tuis justis petitionibus clementer annuimus, et Privingense Beati Georgii monasterium cui, auctore Domino, praeesse dignosceris, sub apostolicae sedis tutelam protectionemque suscipimus, et praesentis scripti patrocinio communimus: statuentes ut quaecunque bona, quaecunque possessiones a fratre nostro bonae memoriae Ottone Babenbergensi episcopo et Egilberto successore ejus assensu fratrum suorum juste et canonice vestro monasterio sunt oblata, aut in posterum ab eorum successoribus, sive ab aliis Dei fidelibus simili modo, seu successione pontificum, largitione regum, liberalitate principum, oblatione fidelium, aut aliis etiam rationabilibus modis, Deo propitio, eidem loco conferri contigerit, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec visa sunt propriis adnotanda vocabulis: ecclesiam Seambach, Hemburen cum suis appendiciis, Gebenbhac cum suis appendiciis, Oberdorf; ecclesiam Neuwen kirchen, Icenronte, Abach, Dietburgerout, cum appendiciis suis. Adjicimus etiam ut in ecclesiis quae in fundo vestri monasterii sunt, vobis liceat honestos eligere sacerdotes, qui nimirum per vos episcopo praesententur, atque si idonei fuerint, ab eodem episcopo curam animarum accipiant, eique de spiritualibus, vobis vero de temporalibus respondeat. Prohibemus insuper, ut excepto Romano pontifice ejusque legato, nulli licentia pateat ut in vestro monasterio interdicti vel excommunicationis sententiam promulgare. Quod si commune in terra illa fuerit interdictum, exclusis ab ecclesia vestra excommunicatis et interdictis, clausis januis liceat vobis voce submissa officia celebrare. Verumtamen si episcopus vester consilio et sententia religiosorum virorum aliquid horum faciendum esse decreverit, idipsum exercendi nihilominus facultatem obtineat. Praeterea de laboribus quos propriis manibus aut sumptibus colitis a vobis exigi decimas auctoritate apostolica interdicimus. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum fas sit vestrum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet molestiis fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, omnimodis usibus profutura. Si qua igitur in posterum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam venire temere tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco jura sua servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus ss. Ego Cunrado Sabinensis episcopus ss. Ego Theodewinus S. Rufinae episcopus ss. Ego Anselmus presbyter cardinalis tituli Sancti Laurentii in Lucina ss. Ego Vassallus diaconus cardinalis S. Eustachii juxta templum Agrippae ss. Ego Petrus Castellanus episcopus ss. Ego Lucas presbyter cardinalis tituli Sanctorum Joannis et Pauli ss. Ego Octavianus diaconus cardinalis Sancti Nicolai in carcere ss.
Data Laterani per manum Aimerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, XIII Kalend. Novembris, indictione III, anno Dominicae Incarnationis 1139, pontificatus vero domni Innocentii secundi papae anno decimo.
CDXIX. Privilegium pro monasterio S. Magni. (Anno 1139, Oct. 20.)[HUNDII, Metropolis Salisburgensis, III, p. 522.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio GEBEHARDO, provisori ecclesiae quae dicitur ad Ripas, ejusque successoribus regulariter substituendis in perpetuum.
Desiderium quod ad religionis propositum et animarum salutem pertinere monstratur, animo nos decet libenti concedere, et petentium desideriis congruum impertiri suffragium, ut videlicet fidelis devotio celerem sortiatur effectum, et utilitas postulata vires indubitanter assumat. Eapropter, dilecte in Domino fili Gebeharde, tuis rationabilibus postulationibus gratum praebemus assensum, et ecclesiam quae dicitur ad Ripas cui, auctore Domino, praesides sub apostolicae sedis tutela et protectione suscipimus, et praesentis scripti pagina communimus. In primis siquidem statuentes ut ordo canonicus qui secundum B. Augustini regulam in eodem loco noscitur institutus, futuris perpetuis temporibus inviolabiliter conservetur. Decernimus etiam ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia inpraesentiarum juste et legitime possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, auxiliante Domino, poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus, et illibata permaneant. Nulli ergo omnino hominum fas sit praefatam ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in posterum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non congrue satisfecerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrat iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco jura sua servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus ss. Ego Lucas presbyt. cardinalis tit. Sanctorum Joannis et Pauli ss. Ego Grysogonus presbyter card. titulo Praxedis ss.
Datum Laterani per manus Aymerici sanctae Romanae Ecclesiae cardinalis diaconi et cancellarii, XIII Kal. Novembris, indictione III, Incarnationis Dominicae anno 1139, pontificatus domni Innocentii papae II anno X.
CDXX. Egilberto episcopo Bambergensi tribuit jus pallii crucisque praeferendae; alia privilegia concedit. (Anno 1139, Oct. 20.)[USSERMANN, Episcopatus Bamberg., cod. prob. 91.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri EGILBERTO Babenbergensi episcopo et successoribus canonice promovendis in perpetuum.
Magisterium totius ecclesiasticae disciplinae beato Petro apostolorum principi specialiter fore collatum illa Dominicae allocutionis verba declarant, quibus ad eumdem coelorum clavigerum dicitur: Si diligis me, pasce oves meas; et alibi: Ego pro te rogavi, Petre, ut non deficiat fides tua; et: Tu aliquando conversus confirma fratres tuos. Hac igitur ratione sacrosancta Romana Ecclesia, quae super omnes alias coelesti privilegio obtinet principatum, quaeque non solum terrena sed coelestia quoque dijudicat, filios suos, quos pabulo divinae legis maternis affectibus replet, diversis etiam adornare praerogativis pariter consuevit, et membris suis honorem debitum consueta clementia impertiri.
Hujus rei gratia, venerabilis frater Egilberte episcope, quem utique cooperante Domino propriis tanquam beati Petri manibus in episcopum consecravimus, personae tuae pallium, pontificalis scilicet officii plenitudinem, humilitatis et justitiae signum, ad sacra missarum solemnia celebranda concedimus, ut videlicet eo his diebus intra ecclesiam tantummodo perfruaris, qui in praesentis scripti pagina continentur: id est, Coena Domini, Pascha, Pentecoste, Nativitate Domini et Salvatoris nostri Jesu Christi: in natalitio beatorum apostolorum Petri et Pauli; in solemnitate sancti Dionysii sanctique Georii martyrum, in anniversario quoque tuae consecrationis die, et in dedicationibus ecclesiarum, atque in solemnibus ordinationibius clericorum.
Cujus profecto pallii te volumus per omnia genium vindicare, et personam tuam Deo propitio talem in omnibus exhibere, ut et boni dulcem et mali te pium sentiant correctorem. In qua nimirum correctione hunc esse ordinem noveris observandum, ut personas diligas et vitia persequaris, ne si aliter agere forte volueris, transeat in crudelitatem correctio, et perdas quos emendare desideras. Sic enim vulnus debes abscindere, ut non possit ulcerare quod sanum est, ne si plus quam res exigit ferrum impresseris, noceas cui prodesse festinas. Ipsa quoque dulcedo in te cauta sit, non remissa. Correctio vero diligens sit, non severa, sed sic alterum condiatur ex altero, ut et boni habeant amando quod caveant, et pravi metuendo quod diligant. Hanc igitur, frater charissime, suscepti pallii dignitatem si sollicite servaveris, quod foris accepisse dignosceris, intus habebis. Fraternitatem tuam gratia divina custodiat, et ab omnibus semper tueatur adversis.
Quia vero bona Babenbergensis Ecclesiae in diversis episcopatibus vel parochiis sita sunt, et quidam episcopi in coercendis malefactoribus vel turbatoribus earumdem possessionem, prout accepimus, negligentes existunt, statuimus ut si iidem malefactores canonice moniti ablata restituere et a sua praesumptione cessare noluerint, episcopi quoque, in quorum parochiis degunt, in eorum correctione negligentes exstiterint, liceat vobis in eos canonicam sententiam promulgare.
Nihilominus etiam abbatiam quae Munstar dicitur, a bonae memoriae Lothario imperatore vobis traditam cum ecclesia Beati Sixti aliisque ecclesiis, villis et omnibus ad ipsam pertinentibus Babenbergensi Ecclesiae confirmamus. Vobisque pariter concedimus ecclesias, quae inter barbaros sitae sunt, et per venerandae memoriae fratrem nostrum Ottonem praedecessorem tuum a squalore vetustae gentilitatis ad normam Christianitatis et disciplinam ecclesiasticam sunt conversae, ad honorem Dei auctoritate sanctae Romanae Ecclesiae ordinandi, donec Deo propitio Catholicum et proprium episcopum sortiantur.
Ad majoris insuper familiaritatis et dilectionis evidentiam intra terminos Babenbergensis Ecclesiae ante faciem tuam crucem portari concedimus, salva nimirum Moguntinae metropolis reverentia. Ad indicium autem quod Babenbergensis civitas specialiter ac proprie beati Petri juris existat, equum unum album bene aptatum ac faleratum nobis nostrisque successoribus annis singulis persolvetis, qualem deceat Romanum pontificem in processionibus aut etiam alio tempore equitare.
Dat. Laterani per manum Aimerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi card. et cancell., XIII Kal. Novemb., indictione III, Incarnat. Dominicae anno 1139, pontificatus vero domini Innocentii II PP. anno X.
CDXXI. Privilegium pro ecclesia S. Prosperi de Bondeno. (Anno 1139, Oct. 23.)[TIRABOSCHI, Memorie storiche Modenesi, III, p. 8, ex archiv. monasterii S. Prosperi.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio UGONI archipresbytero ecclesiae Sancti Prosperi de Bondeno ejusque successoribus regulariter substituendis, in perpetuum.
Piae postulatio voluntatis debet effectu prosequente compleri, ut devotionis sinceritas laudabiliter enitescat, et utilitas postulata vires indubitanter assumat. Eapropter, dilecte in Domino fili Ugo archipresbyter, tuis rationabilibus postulationibus justum praebentes assensum, ecclesiam Beati Prosperi, cui, auctore Domino, praeesse dignosceris, apostolicae sedis privilegio communimus. Statuimus enim ut quascunque possessiones . . . eadem ecclesia inpraesentiarum juste et legitime possidet, aut in futurum, concessione pontificum, liberalitate regum vel principum, oblatione fidelium . . . modis, auxiliante Domino, poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus et . . . permaneant. In quibus haec propriis nominibus exprimenda subjunximus . . . juxta jugera, ex alia parte Bondeni vinea una cum habitato . . . mansum Turicli, medietatem mansi Ferrarii, quartam partem mansi Domini . . . mansum Bubulo, Braidam Sancti Jacobi cum prato . . . juxta ecclesiam S. Martini. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat . . . praefatam ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, aut ablatas retinere . . . vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non congrue satisfecerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco jura sua servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus subscripsi. Ego Conradus Sabinensis episcopus ss. Ego Petrus Castellanus episcopus ss. Ego Gerardus presbyter card. titulo S. Crucis in Jerusalem ss. Ego Anselmus presbyt. card. tit. S. Laurentii in Lucina ss. Ego Lucas presb. card. tit. SS. Joannis et Pauli. ss. Ego Grisogonus presb. card. tit. S. Praxedis ss.
Datum Laterani per manum Almerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, X Kal. Novembris, indict. III, Incarnationis Dominicae anno 1139, pontificatus vero domni Innocentii papae II anno. X.
CDXXII. Bulla pro controversia sedanda inter Manassem Meldensem episcopum et Risendam abbatissam Pharensis monasterii. (Anno 1139, Oct. 23.)[DUPLESSIS, Hist. de Meaux, II, p. 34.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectae in Christo filiae RISENDI abbatissae Pharensis monasterii et sororibus in abbatiae regimine regulariter successuris in perpetuum.
Inter venerabilem siquidem fratrem nostrum Manassem Meldensem episcopum, et te, dilecta in Christo filia Risendis abbatissa, controversia agebatur: quam profecto venerabilibus fratribus nostris Gaufrido Catalaunensi episcopo et Hugoni Altissiodorensi episcopo commisimus terminandam. Qui adhibitis sibi religiosis viris ac prudentibus eamdem controversiam, sicut ex eorum scriptis asserimus, terminarunt, etc.
Datum Laterani per manum Aimerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardin. et cancellarii, X Kal. Novembris, indictione III, Incarnationis Dominicae 1139, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno X.
CDXXIII. Privilegium pro monasterio S. Mariae Balneolensi. (Anno 1139, Nov. 18.)[GIULINI, Memorie di Milano, tom. V, p. 570.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio BRUNONI abbati monasterii Sanctae Mariae, quod in villa Balneoli in Mediolanensi territorio situm est, ejusque successoribus regulariter promovendis in perpetuum.
Si religiosorum virorum preces et desideria paterna benignitate admittimus, nostris procul dubio opportunitatibus clementem Dominum reperimus. Cumque universis Ecclesiis per orbem terrarum longe lateque diffusis, ex injuncto nobis a Deo apostolatus officio debeamus salubriter providere, illis tamen in reformatione religionis, et in caeteris propensiori studio nos convenit imminere, quae sub B. Petri ditione consistunt, et peccatis exigentibus, sunt in temporalibus et spiritualibus imminutae. Hujus rei gratia, dilecte in Domino fili Bruno abbas, tuis postulationibus impertimur assensum, et abbatiam de Cerreto, quae B. Petri juris existit, tibi tuisque successoribus apostolica dispensatione concedimus, ut videlicet per te et fratres tuos ibidem honestas et religio reformetur, et idem locus tam temporaliter, quam spiritualiter gratum incrementum suscipiens monasterio Claraevallis subjaceat. Adjicientes etiam ut tam locus ipse, quam universa, quae sibi, inpraesentiarum in terris, pratis, pascuis, silvis, aquis, et caeteris omnibus cultis vel incultis, canonice ac legitime pertinent, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, vel aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, tibi tuisque successoribus firma et illibata permaneant. Ad indicium autem, quod eadem abbatia beati Petri juris existat, singulis annis duodecim nummos Mediolanensis moneta. nobis nostrisque successoribus census nomine persolvetis. Ut autem securius atque liberius omnipotentis Dei servitio vacare possitis, auctoritate apostolica constituimus ut de laboribus, quos propriis manibus colitis, decimas vel primitias a vobis exigere, vel recipere, nemo praesumat. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum fas sit praedictum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet molestiis fatigare; sed omnia integra et illibata conserventur eorum, pro quorum sustentatione ac gubernatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in posterum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi reatum suum congrua emendatione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae subjaceat ultioni. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus, subscripsi. Ego Conradus Sabinensis episcopus, subscripsi. Ego Otto diaconus card. Sancti Georgii ad Velum Ego Theodewinus Sanctae Rufinae episcopus, subscripsi. Ego Albertus Albanensis episcopus, subscripsi. Ego Albericus Ostiensis episcopus, subscripsi. Ego Gerardus presbyter cardinalis tit. S. Crucis in Jerusalem, subscripsi. Ego Anselmus presbyter card. tit. Sancti Laurentii in Lucina, subscripsi. Ego Lucas presbyter card. tit. Sanctorum Joannis et Pauli, subscripsi. Ego Boetius presbyt. card. tit. Sancti Clementis, subscripsi. Ego Ivo presbyt. card. tit. Sancti Laurentii in Damaso, subscripsi. Aureum, subscripsi. Ego Guido diaconus card. Sanctorum Cosmae et Damiani, subscripsi. Ego Octavianus diac. card. S. Nicolai in Carcere, subscripsi.
Datum Laterani per manum Aimerici Sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, XIV Kal. Decembris, indict. III, Incarnationis Dominicae anno 1139, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno decimo.
CDXXIV. Monasterii Richenbergensis (prope Goslariam) protectionem suscipit, disciplinamque ac possessiones confirmat. (Anno 1139, Nov. 25.)[HEINECCIUS, Antiq. Goslar., lib. II, p. 142.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio GERHARDO Richenbergensis ecclesiae praeposito, et ejus fratribus canonicam vitam professis tam praesentibus quam futuris in perpetuum.
Religiosis desideriis facile accommodare debemus assensum, ut fidelis devotio celerem sortiatur effectum. Hujus rei gratia, dilecti in Domino filii, vestris petitionibus clementer annuimus, et Richenbergensem ecclesiam, in qua divino vacatis servitio, praesentis scripti patrocinio communimus, statuentes ut ordo canonicus secundum beati Augustini regulam in eodem loco perpetuis temporibus irrefragabiliter conservetur, adjicientes etiam ut nemini vestrum post factam ibi professionem, et habitum religionis assumptum, absque praelati sui licentia ad locum alium liceat transmigrare. Quascunque praeterea possessiones, quaecunque bona idem venerabilis locus, inpraesentiarum juste et legitime possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis in perpetuum et illibata permaneant. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum fas sit praefatam vestram ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet molestiis fatigare; sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi reatum suum congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine divinae subjaceat ultioni. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud supremum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen. Ego Octavianus diaconus cardinalis S. Nicolai in Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus ss. Ego Conradus Fabianensis Ecclesiae episcopus ss. Ego Gerardus presbyter cardinalis tit. S. Crucis in Jerusalem ss. Ego Godefridus presbyter cardinalis tit. S. Vestinae ss. Ego Lucas presbyter cardinalis tit. SS. Joannis et Pauli ss. Ego Theodewinus S. Rufinae episcopus ss. Ego Otto diaconus cardinalis S. Georgii ad Velum Aureum ss. Ego Guido diaconus cardinalis S. Angeli ss. Carcere ss.
Datum Laterani per manus Almerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi card. et cancellarii apostolicae sedis, indictione III, Incarnationis Dominicae anno millesimo centesimo tricesimo octavo, pontificatus vero domni Innocentii II anno IX.
CDXXV. Clero et laicis dioecesis Hildesheimensis scribit; « ut nullus laicorum bona fratrum claustralium vel aliorum clericorum mobilia vel immobilia in vita seu in morte usurpare praesumat. » (Anno 1139, Nov. 27.)[JAFFÉ, Regesta Pontif. Rom., p. 589, ex tabulario regio Hannoverano.] CDXXVI. Privilegium pro parthenone Quedlinburgensi. (Anno 1139, Dec. 11.)[LEUCKFELD, Antiq. Michaelst., 20.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectae in Christo filiae BEATRICI, abbatissae Quintileburgensis monasterii, et universis sibi in ejusdem loci regimine regulariter successuris, in perpetuum.
Sicut gestorum veterum monumenta declarant, Quintilinburgense monasterium ab egregiae memoriae Henrico rege fundatum est, et sub censu annuo unius librae argenti beato Petro solvendo, eidem apostolorum principi ab ipso fundatore oblatum; praedecessores quoque nostri sanctae recordationis Agapitus. Joannes, Sylvester Romani pontifices, locum ipsum in proprietatem atque tuitionem sedis apostolicae susceperunt, et scriptis authenticis munierunt. Nos igitur, quorum praecipue interest bona et possessiones sacrae Romanae Ecclesiae specialiter pertinentia propensius defensare, tuis petitionibus, dilecta in Domino filia Beatrix abbatissa, paterna benignitate annuimus, et Quintilingurgense monasterium cui, Domino auctore, praeesse cognosceris, situm juxta fluvium Boda, ad exemplum eorumdem praedecessorum nostrorum, apostolicae sedis patrocinio communimus; statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem venerabilis locus inpraesentiarum juste et canonice possidet tam in ecclesiis, quam in decimis, vel aliis, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum, liberalitate principum, oblatione fidelium, sive aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma tibi tuisque posteris et illibata permaneant. Innovamus etiam et omnimodis prohibemus, ut nulli unquam ecclesiae vel personae, praeterquam Romano pontifici, idem coenobium submittatur. Sed nec alicui regum aliquando licentia pateat, idem coenobium quibuslibet hominibus in beneficium dare. Obeunte vero te nunc ejusdem loci abbatissa, vel qualibet sororum quae tibi in regimine abbatiae successerint, nulla ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quam sanctimoniales ipsius coenobii communi assensu, vel pars consilii sanioris, secundum Dei timorem providerint eligendam. Sicut autem praefatum monasterium soli tantum Romano pontifici subjacere statuimus, ita nihilominus de personis tam clericorum quam laicorum seu caeteris rebus ad eumdem locum generaliter pertinentibus, et nostro servitio deputatis praesenti decreto sancimus, sicut eorumdem praedecessorum nostrorum sanctione noscitur institutum. Simili quoque modo decernimus, ut claustrum Sanctae Mariae in monte, secundum beati Benedicti Regulam, claustrum Sancti Wiperti in praefato loco Quintiliburg, necnon claustrum Sancti Nicolai in Winethusen juxta beati Augustini Regulam ordinentur. Universa insuper, quae ecclesiae Sancti Michaelis archangeli, sitae in loco qui vocatur Lapis Sancti Michaelis, ex bonis Burchardi quondam militis, nunc autem conversi petitione et assensu ejus, dilecta in Christo filia Beatrix abbatissa, devotionis intuitu contulisti, eidem loco nihilominus confirmamus. Adjicientes etiam ut quicunque ibi Deo servire decreverint, sine proprio communiter et regulariter vivant. Quaecunque vero idem locus inpraesentiarum legitime possidet, aut in futurum rationabilibus modis poterit adipisci, tibi inconcussa manere decernimus, dum tamen eadem ecclesia sub Quintiliburgensis monasterii, sicut hactenus jure ac dispositione consistat. Id ipsum quoque de ecclesia S. Joannis Baptistae sita in Quintiliburg et hospitali domo ad suscipiendos pauperes juxta eam praesenti scripto statuimus. Verumtamen ibidem presbyter religiosus et sapiens statuatur, qui etiam pauperum curam gerat, exceptis quoque excommunicatis, si quis ibi sepeliri desiderat, nequaquam prohibeatur, salva nimirum matricis ecclesiae justitia et reverentia.
Nulli igitur imperatorum, regum, archiepiscoporum, episcoporum, principum seu cujuslibet ecclesiasticae vel alterius dignitatis personae liceat eadem coenobia, aut sorores, vel fratres ibi Domino servientes, temere perturbare, aut eorum possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet molestiis fatigare, sed omnia integra conserventur, vestris, vel vestrarum sororum, vel fratrum usibus profutura. Ad indicium autem quod idem locus Beati Petri juris existat, singulis annis una libra argenti, nobis nostrisque successoribus census nomine persolvetis. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua reatum suum correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei ac Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Conradus Sabinensis episcopus. Ego Theodewinus S. Rufinae episcopus. Ego Gerhardus presbyter cardinalis tituli S. Crucis in Jerusalem. Ego Lucas presbyt. card. tit. Sanctorum Joannis et Pauli. Ego Chrysogonus presb. card. tit. Sanctae Praxedis. Ego Gregorius diacon. card. Sanctorum Sergii et Bacchi. Ego Guido diacon. card. Sanctorum Cosmae et Damiani.
Datum Laterani per manum Almerici, S. Romanae Ecclesiae diac. card. et cancellari, III Idus Decembris, indict. III, Incarnationis Dominicae anno 1139, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno X.
CDXXVII. Privilegium pro monasterio Ravengirsburgensi. (Anno 1139, Dec. 11.)[GUNTHER, Cod. dipl. Rhen. Mos., I, 252.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis WECELINO praeposito, ejusque fratribus in Ravenghenburchensi ecclesia canonicam vitam professis in perpetuum.
Religiosis desideriis facilem accommodare debemus assensum, ut fidelis devotio celerem sortiatur effectum. Hujus rei gratia, dilecti in Domino filii, vestris petitionibus clementer annuimus, et personas vestras ac Ravenghensburchensem ecclesiam, in qua divino vacatis servitio, ad exemplum praedecessoris nostri sanctae memoriae papae Honorii, sub beati Petri ac nostra tutela suscipimus et praesentis scripti patrocinio communimus, statuentes ut ordo canonicus, secundum beati Augustini regulam, in eodem loco perpetuis temporibus irrefragabiliter conservetur. Obeunte vero te ejusdem loci praeposito vel tuorum quolibet successorum, nullus in eadem ecclesia qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, sed quem fratres communi assensu, vel fratrum pars consilii sanioris, secundum Dei timorem regulariter providerint eligendum. Sane possessiones et bona, quae liberalitate illustris viri comitis Bertolfi, uxoris ejus Hadewic seu aliorum fidelium oblatione inpraesentiarum juste et canonice possidetis, sive in futurum largiente Deo justis modis poteritis adipisci, firma vobis et illibata permaneant, salva dioecesani episcopi justitia et reverentia. Auctoritate quoque Dei, et beatorum apostolorum Petri et Pauli et nostra interdicimus ne quis ejusdem coenobii advocatiam absque praepositi et fratrum electione sibi usurpet. Prohibemus etiam ne idem advocatus ullum advocatum in eodem loco sibi substituere audeat. Electus autem nullum a fratribus canonicis, vel ab eorum officialibus servitium exigere praesumat, nec causas suas et placita infra septa et officinas claustrales agat. Archipresbytero synodum ibi habere non liceat absque nutu fratrum canonicorum, nec ab aliquo pecunia pro ecclesiae redemptione exigatur omni deinceps tempore. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat vestram praefatam ecclesiam in aliquo perturbare, vel ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus molestare, sed omnia vobis integra conserventur, vestris et pauperum usibus profutura. Si qua igitur ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire praesumpserit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Conradus Sabinensis episcopus. Ego Albertus Albanensis episcopus. Ego Albericus Hostiensis episcopus. Ego Gerardus presbyter cardinalis Sanctae Crucis in Jerusalem. Ego Intifredus presbyter cardinalis titulo Vellinae. Ego Lucas presbyter cardinalis titulo Sanctorum Joannis et Pauli. Ego Grysogonus presbyter cardinalis titulo Praxedis. Ego Otto diaconus cardinalis Sancti Georgii ad Velum Aureum. Ego Gerardus diaconus cardinalis Sanctae Mariae in Dominica.
Datum Laterani per manum Aimerici, sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, III Idus Decembris, indictione III, Incarnationis Dominicae anno 1139, pontificatus vero domni Innocentii papae II anno decimo.
CDXXVIII. Privilegium pro ecclesia Ilbenstadensi. (Anno 1139, Dec. 12.)[HUGO, Ord. Praem. Annal., I, Pr., p. 662.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio ANTONIO praeposito, et fratribus in Eloffstadensi ecclesia canonicam vitam professis, tam praesentibus quam futuris, in perpetuum.
Ad hoc Ecclesiae Catholicae cura nobis a summo pastore Deo commissa est, ut ipsius servos paternis affectibus diligamus, et eo amplius studeamus ipsorum devotiones modis omnibus confovere, quo ferventius ipsi disciplinis ecclesiasticis, et sanctorum Patrum regulis inhaerere noscuntur. Tunc denique omnipotente Domino gratus erit famulatus, si sanctorum locorum salubris institutio sanctae Romanae Ecclesiae patrociniis in religionis puritate fuerit conservata. Eapropter, dilecte in Domino fili Antoni praeposite, tuis justis postulationibus clementer annuimus, et ecclesiam Eloffstadensem, cui auctore Domino praesides, sub apostolicae sedis tutela et protectione suscipimus, et praesentis scripti pagina communimus: statuentes siquidem et apostolica auctoritate firmantes ut ordo canonicus secundum B. Augustini Regulam inibi perpetuis futuris temporibus irrefragabiliter conservetur. Praedicandi per omnem provinciam et modis omnibus in vita et morte salutem animarum operandi licentiam ab archiepiscopo vobis concessam, vel quaecunque alia bona eadem ecclesia in allodiis, decimis, mancipiis, terris cultis et incultis, inpraesentiarum juste et legitime possidet, tibi tuisque successoribus, et per nos eidem ecclesiae in perpetuum praesenti privilegio confirmamus; in quibus haec propriis nominibus adnotanda subjunximus: fundum in quo nobiles comites Gotefridus et Oddo fratres eamdem vestram ecclesiam in honorem Dei Genitricis Mariae et apostolorum Petri et Pauli pro suorum peccatorum venia construxerunt, cum aliis possessionibus ab ipsis vobis collatis, allodium Dorcheim, allodium Rodae, teloneum vel naulum quod dilectus filius noster Lotharius imperator bonae memoriae Franchenwordae pro animae suae salute donavit, et allodium Tutnendorff; quaecunque praeterea in posterum concessione pontificum, liberalitate regum vel principum, oblatione fidelium, seu quibuslibet justis aliis modis, auxiliante Domino, poteritis adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. Obeunte vero te, nunc ejusdem loci praeposito, vel tuorum quolibet successorum, nullus inibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres communi consensu, vel pars consilii sanioris, secundum Dei timorem et beati Augustini Regulam praeviderint eligendum. Liceat etiam vobis clericos vel laicos e saeculo fugientes, vel vestrae societatis castris inseri cupientes ad communionem in vita et in morte suscipere, nisi sint excommunicationis et alicujus conditionis vinculis innodati; nulli etiam fratrum liceat post habitum assumptum, et facta inibi professione, ex consortio vestro sine communi fratrum permissione discedere discedentem vero nullus episcoporum, abbatum monachorumque, nullus omnino hominum audeat sine praepositi et fratrum licentia suscipere vel retinere. Ipsum vero transfugam, si secundo tertiove commonitus resipiscere forte contempserit, excommunicandi eum praelatus suus liberam habeat facultatem. In ecclesiis vero quas ecclesia vestra instituit, vel, Domino cooperante, futuris temporibus propagatura est, debita vobis reverentia secundum institutionem vestri ordinis impendatur. Si vero, quod absit! praelati ecclesiarum quae fuerint de vestro collegio propagatae, religionis destructores, vel alias turpis vitae et malae conversationis fuerint deprehensi, nihilominus corrigantur secundum quod apostatis seu fratribus vestrarum congregationum noscitur regulariter institutum. Insuper apostolica auctoritate praecipimus ut vester locus invitis fratribus advocatum suscipere non cogatur. Si vero in Moguntina provincia interdictum fuerit generale prolatum, exclusis excommunicatis et interdictis, in ecclesiis vestrae parochiae libere divina vobis liceat officia celebrare. Decernimus ergo ut nulli archiepiscopo, nulli episcopo vel archidiacono, nulli omnino ecclesiasticae saecularive personae liceat vestram ecclesiam perturbare, vel aliquibus exactionibus opprimere, aut ejus possessiones auferre, seu ablatas retinere, minuere, aut quibuslibet vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, necessitatibus omnimodis profutura; salva nimirum Moguntini archiepiscopi canonica justitia et reverentia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non congrue satisfecerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Jesu Christi Redemptoris nostri aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus, vel ibidem Domino servientibus, sit pax Domini Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Conradus Sabinensis episcopus. Ego Theodewinus S. Rufinae episcopus. Ego Albertus Albanensis episcopus. Ego Albericus Ostiensis episcopus. Ego Gerardus presbyter cardinalis tituli Sanctae Crucis in Jerusalem. Ego Lucas presbyter cardinalis tit. Sanctorum Joannis et Pauli. Ego Chrisogonus presb. card. tit. Praxedis. Ego Georgius diaconus card. S. Angeli.
Datum Laterani per manum Almerici, sanctae Romanae Ecclesiae diac. card. et cancel., II Idus Decembris, indict. II, Incarnationis Dominicae anno 1139, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno X.
CDXXIX. Monasterio S. Joannis Kastenbornensi asserit bona ab Ottone quondam episcopo Halberstadensi collata. (Anno 1139, Dec. 14.)[ Thuringia sacra, 305.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis fratribus in Caldebrunnensi Beati Joannis evangelistae ecclesia canonicam vitam professis tam praesentibus quam futuris in perpetuam memoriam.
Sicut sacrorum canonum docet auctoritas, tribus ex causis loca sanctorum mutanda sunt; quarum utique duas dilectus filius noster Otto quondam Alberstadensis episcopus in causa Ecclesiae de Revenigne intervenire cognoscens, scilicet incommoditatem loci et importunitatem praedonum ob majorem fructum divini servitii communi fratrum suorum assensu praedia praefatae ecclesiae collata in Caldebrunnen transtulit et mutavit. Nos igitur, quorum praecipue interest ea quae a fratribus nostris fiunt rationabiliter, roborare et pia desideria opportunis adminiculis confovere, eamdem mutationem praedictis ex causis factam praesenti decreto firmamus et futuris temporibus ratam manere sancimus. Praedecessorum quoque nostrorum sanctae memoriae Calixti atque Honorii vestigiis inhaerentes, vitae canonicae ordinem quem in eadem ecclesia professi estis, perpetuis temporibus idem observari statuimus, eumdemque locum cum suis omnibus pertinentiis beati Petri patrocinio communimus. Quaecunque praeterea possessiones, quaecunque bona a nobilibus viris Hermanno atque Wicmanno vel a quibuscunque fidelibus de suo jure eidem loco legitime collata sunt, sive in futurum, largiente Domino, juste et canonice conferri contigerit, firma semper vobis vestrisque successoribus et inconvulsa permaneant. Nulli ergo hominum liceat praedictam ecclesiam temere pertubare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere sive quibuslibet temerariis vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva nimirum Alberstatensis episcopi canonica reverentia. Obeunte vero ejusdem venerabilis loci praeposito, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres communi consensu vel fratrum pars consilii sanioris secundum Deum elegerunt. Si quis igitur, decreti hujus tenore cognito, temere, quod absit! contraire tentaverit, honoris et officii sui periculum patiatur, aut excommunicationis ultione plectatur, nisi praesumptionem suam digna satisfactione correxerit. Amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus, manu propria. Ego Gregorius diaconus card. Sanctorum martyrum Sergii et Bacchi, manu propria. Ego Otto diaconus card. S. Georgii ad Velum Aureum, manu propria. Ego Theodewinus S. Rufinae episcopus, manu propria. Ego Albertus Albanensis episcopus, manu propria. Ego Albericus Ostiensis episcopus, manu propria. Ego Gerardus presbyter cardinalis tit. S. Crucis in Jerusalem, manu propria. Ego Anselmus presbyter cardinalis tituli S. Laurentii in Lucina, manu propria. Ego Lucas presbyter cardinalis SS. Joannis et Pauli, manu propria. Ego Chrysogonus presbyter card. tituli S. Praxedis, manu propria. Ego Ivo presbyter cardinalis tit. S. Laurentii in Damaso.
Datum Laterani per manus Himerici S. Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellari, XVIII Kal. Januar., indict. III, Incarnationis Dominicae anno 1139, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno X.
CDXXX. Ad Gerardum praepositum Bonnensem. (Anno 1139, Dec. 16.)[GUNTHER, Cod. dipl. Rhen.-Mosell., I, 256.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio GERARDO Bunnensi praeposito, ejusque successoribus canonice instituendis in perpetuum.
Sicut sanctorum canonum docet auctoritas, sollicitudo et ordinatio Ecclesiarum ad episcoporum pertinet curam. Et quoniam ipsi per suam praesentiam non possunt omnia exercere, constituti sunt archidiaconi, qui quasi episcoporum oculi universa perlustrent, ut statu Ecclesiarum nec non cleri et populi per eos plene comperto, quae corrigenda fuerint corrigi, et quae statuenda praestante Domino valeant confirmari. Qui etiam pro reparandis basilicis dioecesanis suggerunt sacerdoti, qui quoque inquirunt parochias et ornamenta vel res basilicarum et parochiarum gesta vel libertatum ecclesiasticarum episcopo referunt. A quibus insuper presbyterorum vel aliorum excessus eisdem episcopis nuntiantur. Ex quibus omnibus aperte colligitur quod archidiaconi debent absque aliquorum contradictione parochias visitare, et de animabus hominum ibi degentium curam gerere. Ideoque, dilecte in Domino fili Gerarde praeposite, sanctorum Patrum vestigia prosequentes, et generalem consuetudinem Ecclesiae attendentes, licentiam et liberam potestatem certis temporibus visitandi et circumeundi decanias, quae in archidiaconatu vestro sitae sunt, videlicet Archoe et Zulphechoe, sicut in reliquis duabus, id est Yflensi et Sibergensi, hactenus facere consuevistis, tibi tuisque successoribus concedimus atque firmamus. Et quia novis morbis nova est adhibenda medicina, si raptores et malefactores Bunnensis ecclesiae commoniti resipiscere forte noluerint, et archiepiscopus requisitus eos secundum justitiam coercere neglexerit, postquam secundo et tertio evocati minime satisfecerint, interdicendi vel excommunicandi eos tua persona habeat facultatem. Nihilominus etiam constituimus ut sedem et locum tam in choro Sancti Petri quam in publicis processionibus sive conventibus, ex justitiae aequitate, per Coloniensem ecclesiam vobis adjudicatum obtineatis. Vestra igitur interest ita honeste per Dei gratiam vivere et sanctae Romanae Ecclesiae matri vestrae devotos existere, ut ampliori gratia digni sitis. Si quis autem contra hujus nostrae constitutionis tenorem temere venire tentaverit, nisi praesumptionem suam congrua satisfactione correxerit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus incurrat. Conservantes autem haec eorumdem benedictionum gratiam consequantur. Amen, amen, amen. Ego Gerardus presbyter cardinalis titulo Sanctae Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus Crucis in Jerusalem. Ego Lucas presbyter cardinalis titulo Sanctorum Joannis et Pauli. Ego Ivo presbyter cardinalis titulo Sancti Laurentii in Damaso. Ego Grisogonus presbyter cardinalis titulo Praxedis. Ego Conradus Sabiensis episcopus. Ego Teodinus episcopus Sanctae Rufinae. Ego Albericus Hostiensis episcopus. Ego Gregorius diaconus cardinalis Sanctorum Sergii et Bacchi. Ego Guido diaconus cardinalis Sanctorum Cosmae et Damiani. Ego GG. diaconus cardinalis Sancti Angeli.
Datum Laterani per manum Almerici, sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, XVII Kal. Januarii, Incarnationis Dominicae anno 1139, pontificatus vero domini Innocentii secundi papae anno X.
CDXXXI. Monasterii SS. Petri et Pauli Cantuariensis privilegia confirmat. (Anno 1139.)[ Chronica W. Thorne apud TWYSDEN, Hist. Angl. Script., II, 1800.] CDXXXII Ad Ludovicum Francorum regem. (Anno 1139.)[BALUZ., Miscell., II, 165.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, charissimo in Christo filio LUDOVICO illustri et glorioso Francorum regi, salutem et apostolicam benedictionem.
Gaudet agricola si arbor ab illo plantata altis haeret radicibus et fructum optimum praestat tempore opportuno. Cum ergo, charissime fili, tu nostris tanquam beati Petri manibus sis, ungente sancto Spiritu in regem a Domino consecratus, quanto de tuis bonis actibus et successibus jucundius gratulamur, tanto amaricosius, si secus egeris, contristamur. Nec decet regem ira stimulante ad illicita verba sive juramenta prorumpere, imo deberet cum magna maturitate et subtili libramine sermones suos actusque pensare et rerum exitum praevidere. Qui vero sacrosanctam Romanam matrem Ecclesiam molitur offendere aut ejus dignitatem imminuere, in coelum os ponit et indignationem de supernis acquirit. Sed quia personam tuam sincera charitate et affectione paterna diligimus, preces tuas admittimus, et compatientes nobili et famosae Remensi Ecclesiae, licentiam eligendi in archiepiscopum idoneam et honestam personam, quae tamen non sit regimini episcopatus astricta, canonicis Remensibus indulgemus. Praecipimus autem ut consilio venerabilium fratrum nostrorum Gaufredi Carnotensis apostolicae sedis legati, Hugonis Antisiodorensis, Gosseni Suessionensis et Alvisi Atrebatensis episcoporum, Spiritu sancto cooperante, id fiat. Et quoniam te Deus in regem eligi et ungi voluit ut sponsam suam, sanctam videlicet Ecclesiam, proprio sanguine suo redemptam, defenderes et ejus libertatem illibatam servares, per apostolica tibi scripta mandamus ac in remissionem peccatorum injungimus quatenus pravos illos Remensium conventus, quos compagnias vocant, potestate regia dissipes, et tam ecclesiam quam civitatem in eum statum et libertatem in qua erat tempore egregiae recordationis patris tui et fratris nostri Rainoldi archiepiscopi nuper defuncti reducas, damna vero quae Ecclesiae et ecclesiasticis personis a civibus sunt illata eis facias restaurari. Bonum est tibi ut Deus in hoc saeculo de te gaudeat defensore quam eum mala non corripiendo sentias in futuro ultorem.
CDXXXIII. Parthenonis SS. Georgii et Pancratii Heklingensis protectionem suscipit, bonaque ac jura confirmat. (Anno 1140, Jan. 10.)[ECCARD, Hist. geneal. princ. Sax. sup., p, 563.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectae in Christo filiae IRMENGARDI abbatissae monasterii Sanctorum martyrum Georgii atque Pancratii de Kakelinge et sororibus sibi regulariter successuris in abbatiae regimine, in perpetuum.
In apostolicae sedis specula, disponente Deo, constituti, ita paternorum canonum nos convenit decreta librare, ut et omnibus sua justitia conservetur, et nulli, quantum in nobis exhibetur, tanto magis in earum tuitione nos decet esse sollicitos, et pro ipsarum pace atque quiete attentius laborare. Quamobrem, dilecta in Domino filia, Irmengardis abbatissa, tuis votis paterna benignitate impertimur assensum, et monasterium Sanctorum Georgii et Pancratii, cui utique auctore Domino praesides, a nobili viro comite Bernardo fundatum et tam ab ipso, quam etiam a suis successoribus atque comitibus, videlicet Theoderico atque Helperico, ditatum, ejusdem Helperici filiis, scilicet Chunrado marchione atque Bernardo, simili devotionis intuitu in melius commutatum, sub tutelam beati Petri nostramque suscipimus, et praesentis scripti pagina communimus; statuentes ut ordo monasticus secundum beati Benedicti Regulam in eodem loco perpetuis temporibus irrefragabiliter conservetur. Quaecunque praeterea bona, quascunque possessiones ex dono praedictorum virorum idem monasterium inpraesentiarum canonice possidet, aut aliorum virorum, quaecunque etiam in futurum concessione pontificum, liberalitate regum vel principum, oblatione fidelium, aut aliis justis modis, parante Domino, poterit adipisci, firma tibi tuisque sororibus in abbatiae regimine successuris, et illibata permaneant. Obeunte vero te nunc ejusdem loci abbatissa, vel qualibet sororum tibi in eodem regimine succedentium, nulla ibi quavis subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quam sorores communi assensu, aut pars consilii sanioris secundum Dei timorem et regulam supradictam elegerint. Id ipsum quoque in persona praepositi, cum eligendus fuerit, observari censemus. Nulli igitur hominum liceat praefatum vestrum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet molestiis fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum sustentatione concessa sunt, usibus profutura. Si qua sane ecclesiastica saecularisve persona, hujus nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non praesumptionem suam congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui periculum patiatur, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei ac Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Conservantes autem haec omnipotentis Dei et beatorum Petri ac Pauli apostolorum ejus benedictionem et gratiam consequantur. Amen. Ego Anselmus presbyter cardinalis ecclesiae Sancti Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Gregorius diaconus Sanctorum Sergii et Bacchi. Ego Theodoricus S. Rufini episcopus. Ego Otto diaconus cardinalis Sancti Georgii ad Velum Aureum. Ego Guido diaconus cardinalis Sanctorum Cosmae et Damiani. Ego Gerardus presbyter cardinalis ecclesiae S. Crucis in Jerusalem. Laurentii in Lucina. Ego Lucas presbyter cardinalis ecclesiae Sanctorum Joannis et Pauli. Ego Chrysogonus presbyter cardinalis ecclesiae Sanctae Praxedis. Ego Ivo presbyter card. ecclesiae Sanctorum Laurentii et Damasi. Ego Albericus Ostiensis episcopus. Ego Hubaldus diaconus cardinalis Sancti Adriani.
Datum Laterani per manum Aimerici, sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, IV Idus januarii, indictione III, Incarnationis Dominicae 1139, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno decimo.
CDXXXIV. Monasterii S. Blasii possessiones et privilegia confirmat. (Anno 1140, Jan. 21.)[NEUGART, Cod. diplom. Aleman., II, 68.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis B. [BERTHOLDO] abbati et fratribus monasterii Sancti Blasii, salutem et apostolicam benedictionem.
Licet ex injuncto nobis a Deo apostolatus officio fratres nostros episcopos et abbates communiter honorare ac diligere debeamus, et Ecclesiis sibi commissis suam justitiam conservare, illis tamen propensiori cura nos convenit providere quos beato Petro et sanctae Romanae Ecclesiae constat specialius adhaerere. Hujus rei gratia desideriis vestris clementer annuimus, et concessionem, quam vobis privilegii sui auctoritate praedecessor noster felicis memoriae Honorius confirmavit, nos quoque apostolica auctoritate praesenti scripto firmam atque ratam censemus, ut videlicet Ecclesias vestras ac decimas pertinentes Ecclesiis quas habetis vel habebitis, et a laicis recipere annuente Domino poteritis, vestris perpetuo usibus obtineatis, absque omni episcoporum vel aliorum contradictione, salva tamen episcopali reverentia. Propriis vero nominibus duximus exprimendas ecclesias quas inpraesentiarum idem venerabilis locus possidet cum utilitate decimarum. Ecclesia Nallingen, quae ab Anshalmo nobili viro cum dimidia portione decimarum est delegata, ecclesia Batimaringin, quae ab Arnoldo cum medietate decimarum monasterio est tradita, ecclesia Sneisanc, quae cum media portione decimarum Ecclesiae Sancti Blasii ab Erlewino comite est oblata, ecclesia Berowe et Nunkilcha quae a Gotefrido etiam cum portionibus decimarum sunt collatae. In his ergo vestris ecclesiis et in aliis quas habetis, decernimus ut nulli omnino hominum liceat vestrum praefatum monasterium temere perturbare, vel quibuslibet vexationibus infestare. Si quis autem hujus nostrae confirmationis auctoritatem sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonitus, si non reatum suum congrua satisfactione correxerit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus incurrat. Amen.
Data Laterani, XII Kal. Feb., anno 1137.
CDXXXV. Privilegia ab imperatoribus atque antecessoribus suis monasterio S. Blasii collata, cellasque et ecclesias ejusdem confirmat. (Anno 1140, Jan. 21.)[NEUGART, ibid., p. 68.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio BERTOLDO abbati monasterii S. Blasii, quod in Constantiensi episcopatu, in loco videlicet qui Nigra Silva dicitur situm est, ejusque successoribus regulariter substituendis in perpetuum.
Licet ex injuncto nobis a Deo apostolatus officio, etc., ut supra in bulla an. 1137. Hujus rei gratia, dilecte in Domino fili Bertolde abbas, tuis desideriis paterna benignitate annuimus et monasterium Beati Blasii cui auctore Deo praeesse dignosceris, praesentis scripti pagina communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem venerabilis locus inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, etc. In quibus haec propriis nominibus duximus exprimenda: videlicet cellas Hochsenhusen, Berowa, Wittenowa, Burgelun, cum omnibus earum pertinentiis, ecclesias quoque Nunchilcha, Sneisanc, Birbomestorf, Bathmaringin, Griezheim, similiter cum omnibus earum appendiciis, cellam etiam Wizelinhoven, cum suis pertinentiis. Confirmamus quoque dispositionem illam quam bonae recordationis Henricus quartus imperator de monasterii vestri libertate et advocatia constituit, et praedecessor noster felicis memoriae Calixtus auctoritatis suae privilegio roboravit, atque dilectus filius noster Lotharius rex praecepti sui firmitate munivit, et sanctae recordationis PP. Honorius episcoporum et cardinalium deliberatione firmavit, et nos in Lateranensi concilio approbavimus. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat vestrum praefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, vel quibuslibet vexationibus infestare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur, etc. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae eps. ss. Ego Theodewinus S. Rufinae eps. ss. Ego Albericus Hostiensis eps. ss. Ego Gerardus presb. card. tit. S. Crucis in Jerusalem ss. Ego Anselmus presb. card. tit. S. Laurentii in Lucina ss. Ego Lucas presb. card. tit. Sanctorum Joan. et Pauli ss. Ego Boetius presb. card. tit. S. Clementis ss. Ego Ivo presb. card. tit. Sanctorum Laurentii et Damasi ss. Ego Grisogonus presb. card. tit. S. Praxedis ss. Ego Gregorius diac. card. Sanctorum Sergii et Bacchi ss. Ego Otto diac. card. S. Georgii ad Velum Aureum ss. Ego Guido diac. card. Sanctorum Cosmae et Damiani ss. Ego Uass. diac. card. S. Eustachii ss. Ego Gregorius diac. card. S. Angeli ss.
Datum Laterani per manum Aimerici S. Rom. Eccles. diac. card. et cancell. XII Kal. Febr., indictione III, Incarnationis Dominicae anno 1140, pontificatus vero domini Innoc. II papae anno X.
CDXXXVI. Donationem quartae partis villae in Oningen, a Cunrado duce Zaringiae Augiensi monasterio factam, confirmat. (Anno 1140, Febr. 17.)[HERGOTT, Geneal. Hasb., II, p. 160.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio FRIDELOO, abbati Augiensis monasterii, ejusque successoribus regulariter substituendis in perpetuum.
Ex commisso nobis a Deo apostolatus officio Ecclesiarum omnium curam nos convenit gerere, et si qua eis oblatione, seu donatione fidelium conferuntur, apostolico debemus munimine roborare. Quam profecto sollicitudinem erga Augiense monasterium tanto ampliorem gerere volumus, quanto specialius idem locus cum rebus ad ipsum pertinentibus, ad jus beati Petri cognoscitur pertinere. Eapropter, dilecte in Domino fili Frideloe abbas, tuis petitionibus gratum praebentes assensum, quartam partem villae Oningin, ab illustri viro Chunrado duce Zaringin cum omni jure et justitia, quam ipse successione haereditaria inibi habebat, Augiensi monasterio pia devotione collatam, in perpetuum tibi, tuisque successoribus, et per vos eidem coenobio confirmamus et praesenti privilegio communimus. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat vel ecclesiam vestram, super hac nostra confirmatione de caetero molestare, aut de praedicta portione villae aliquam vobis injuriam irrogare. Si quis autem hanc donationem, seu oblationem infringere, vel mutare ausu temerario attentaverit, secundo tertiove commonitus, si non congrue satisfecerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, et donec corrigat reatum suum, excommunicationi subjaceat. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus Ego Lucas presbyter cardinalis tit. Sanctorum Joannis et Pauli. Ego Theodwinus episcopus Sanctae Rufinae. Ego Gotho Sanctae Romanae Ecclesiae cardinalis. Ego Ivo presbyter cardinalis tit. Sanctorum Laurentii et Damasi. Ego Grisogonus presbyter cardinalis tit. Sanctae Praxedis.
Data Laterani per manum Aimerici, sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, XIII Kalend. Mart. indictione III, Incarnationis Dominicae anno 1139; pontificatus vero domni Innocentii II papae anno XI.
CDXXXVII. Privilegium pro monasterio S. Mariae de Berghe. (Anno 1140, Febr. 26.)[LACOMBLET, Urkundenb., I, p. 221.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio BERNONI abbati monasterii Sanctae Mariae de Berghe ejusque successoribus regulariter substituendis, in perpetuum.
Piae postulatio voluntatis effectu debet prosequente compleri, quatenus et devotionis sinceritas laudabiliter enitescat, et utilitas postulata vires indubitanter assumat. Hoc nimirum intuitu, dilecte in Domino fili Berno abbas, tuis postulationibus clementer annuimus et monasterium Sanctae Mariae de Berghe cui, Domino auctore, praesides, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti pagina communimus; statuentes ut quaecunque bona, quascunque possessiones idem monasterium inpraesentiarum juste et legitime possidet, aut in futurum, concessione pontificum, liberalitate regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus, et illibata permaneant; in quibus haec propriis nominibus duximus exprimenda: haereditatem Berghe ab illustri viro Adolfo comite Coloniensi ecclesiae ad fundandam et statuendam ibi religionem pro sua devotione collatam; curtem quoque Bochem cum decimis suis; terram juxta Bladesheim sitam quae dicitur Cameruost cum decimis suis. Curtem quoque Wanemala et vineam in episcopatu Herbipolensi sitam in monte qui dicitur Thaebog, et vineam unam Truensthorp (Dransdorf); vineam etiam in Bagaracha cum decimis suis. Decernimus etiam ut de laboribus quos propriis manibus aut sumptibus colitis, seu vestrorum animalium nutrimentis, decimas dare non cogamini. Ordo sane monasticus, qui secundum beati Benedicti Regulam et institutionem fratrum Cisterciensium in eodem monasterio est per Dei gratiam constitutus, perpetuis temporibus ibidem conservetur. Ut autem divinis officiis liberius vacare possitis, constituimus ne abbas, qui praefato coenobio pro tempore praeerit, ad synodum vel saecularia judicia, nisi magna et evidente necessitate, cogatur. Nulli ergo omnino hominum liceat praefatum monasterium vestrum temere perturbare, vel ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet molestiis fatigare; sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi reatum suum congrua satisfactione correxerit, a sacratissimo corpore et sanguine Dei ac Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae subjaceat ultioni. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus ss. Ego Conradus Sabinae episcopus ss. Ego Theodewinus S. Rufinae episcopus ss. Ego Gerardus presbyter cardinalis tit. Sanctae Crucis in Jerusalem ss. Ego Anselmus presbyter cardinalis tit. S. Laurentii in Lucina ss. Ego Lucas presbyter cardinalis tit. SS. Joannis et Pauli ss. Ego Gregorius diaconus cardinalis SS. Sergii et Bacchi ss. Ego Octavianus diaconus cardinalis S. Nicolai in Carcere ss. Ego Guido sanctae Romanae Ecclesiae indignus sacerdos ss.
Data Laterani per manum Aimerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, IV Kalend. Martii, indictione III, Incarnationis Dominicae anno 1139, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno XI.
CDXXXVIII. Ecclesiae Misnensis possessiones, petente Godebaldo episcopo, confirmat. (Anno 1140, Febr. 27.)[JAFFÉ, Regesta Rom. pont., p. 589, « ex schedis Pertzii.] CDXXXIX. Privilegia exemptionesque abbatiae Egmondanae, monachorum Benedictinorum, et simul abbatiae Reinsburgensis, nobilium monialium ejusdem ordinis in Hollandia confirmat. (Anno 1140, Febr. 28.)[MIRAEI Opp. dipl., IV, p. 13.) INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio WALTERO Egmondensis monasterii abbati, ejusque successoribus regulariter substituendis in perpetuum.
Nobilis vir Theodoricus comes de Hollandt Hierosolymam proficiscens, nostram praesentiam adiit. Inter caetera vero, quae secum de morum correctione et suae vitae institutione contulimus, idem illustris vir tam vice sua quam etiam Petronillae comitissae matris suae Egmondense monasterium, atque etiam Reynsburgense beato apostolorum principi devotionis intuitu proprietario jure obtulit, atque contradidit.
Et nos igitur, quorum praecipue interest jura ejusdem coelorum clavigeri specialiter defensare, eadem venerabilia loca in proprietatem atque protectionem S. Romanae Ecclesiae suscepimus, eaque cum omnibus suis pertinentiis praesentis scripti patrocinio communimus.
Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefata monasteria temere perturbare, eorum possessiones auferre, vel ablatas retinere, seu quibuslibet molestiis fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum sustentatione et gubernatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura.
Ad indicium autem quod eadem monasteria B. Petri juris existant, singulis annis tam tu quam successores tui quatuor solidos Frisingensis monetae nobis nostrisque successoribus census nomine persolvetis.
Si qua sane ecclesiastica saecularisve persona hujus nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non reatum suum congrua satisfactione correxerit, a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat.
Cunctis autem eidem loco jura sua servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Bene Valete. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus subscripsi. Ego Conradus Sabinensis episcopus subscripsi. Ego Gerardus presbyter cardinalis tituli S. Crucis in Hierusalem subscripsi. Ego Otto diaconus cardinalis tituli S. Georgii subscripsi. Ego Michael presbyt. cardinalis tituli S. Laurentii in Lucina subscripsi. Ego Albertus Albanensis episcopus subscripsi. Ego Lucas presbyter cardinalis tituli SS. Joannis et Pauli subscripsi. Ego Albertus Ostiensis episcopus subscripsi. Ego Georgius diaconus S. Angeli subscripsi.
Data Laterani per manum Aimerici Theodorici, S. Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, pridie Kalendas Martii, indictione tertia, Incarnationis Dominicae anno millesimo centesimo tricesimo nono, pontificatus vero domni Innocentii papae secundi anno undecimo.
CDXL. Privilegium pro ecclesia S. Gentiani Balgentiacensi. (Anno 1140, Mart. 6.)[ Gall. Christ. VIII, Instr. 506, ex autographo.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio JOSCELINO abbati Sancti Gentiani de Balgentiaco ejusque successoribus regulariter substituendis in perpetuum.
Inter caetera quae de cura universalis Ecclesiae nobis imminent, religiosorum quieti nos convenit attentius providere, qui quanto fragiliores sumus, tanto magis eorum orationibus indigemus. Hoc nimirum intuitu, dilecte in Domino Josceline abbas, tuis postulationibus clementer annuimus, et ecclesiam Sancti Gentiani, cui Deo auctore praeesse dignosceris, apostolicae sedis privilegio communimus. In primis siquidem statuentes ut ordo canonicus secundum beati Augustini regulam in vestra B. Dei Genitricis Sanctique Gentiani ecclesia institutus, perpetuis temporibus ibidem conservetur. Sancimus etiam ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem venerabilis locus inpraesentiarum juste ac legitime possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis nominibus duximus exprimenda: ecclesiam S. Firmini cum decima quae ad ipsam pertinet, et parochia totius villae, et omnibus caemeteriis, necnon capella Sancti Nicolai, et capella Sancti Lazari, ecclesiam S. Petri de Vosone cum decima, et terra, et omnibus quae ad ipsam pertinent, ecclesiam Santi Andreae de Darneto cum omnibus suis pertinentiis, tres arpennos etiam vinearum in eadem villa, ecclesiam Sancti Stephani de Marciliaco, ecclesiam Sancti Sulpitii de Lalliaco, ecclesiam sancti Aniani de Boola, ecclesiam Sancti Joannis de Tovers, et capellam Sancti Martini, quae est in coemeterio ejusdem ecclesiae, ecclesiam Sancti Petri de Poliaco, ecclesiam sancti Petri de Villecerlo, ecclesiam Sancti Leobini de Pireto terram de Feucis de Sisuinnai, terram Melsdun, terram de Pireto super Malvam, terram de Castris, terram de Villemani, terram de Taupennis, medietatem molini de Porta, medietatem molini de Tovers, molendinum de Trusseth, decimam de Chosel, viginti solidos in pedagio de Firmitate Neberti. Obeunte vero te nunc ejusdem loci abbate, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres communi assensu vel fratrum pars consilii sanioris, secundum Dei timorem et beati Augustini regulam, providerint eligendum, qui ab Aurelianensi episcopo sine pravitate aliqua consecretur.
Adjicimus etiam ut nemini fratrum liceat post factam in vestra ecclesia professionem absque tua licentia et capituli ad alia loca transmigrare, discedentem vero nullus audeat retinere, qui etiam secundo tertiove vocatus, si, quod absit! redire contempserit, praelatus suus in eum canonicam sententiam proferendi habeat facultatem, sed nec alicui liceat vobis invitis novas ecclesias vel oratoria in parochiis vestris construere, salva auctoritate et reverentia S. Romanae Ecclesiae. Tua itaque interest, dilecte in Domino fili Josceline abbas, divina suffragante clementia, honeste vivere, et fratres tuos si forte quandoque excesserint, communicato fratrum tuorum consilio transmutare.
Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam vestram ecclesiam perturbare, vel ejus possessiones auferre, ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet vexationibus molestare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur ecclesiastica saecularisve persona, hujus nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire praesumpserit, secundo tertiove commonita, nisi reatum suum congrua satisfactione correxerit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus et nostram incurrat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Innocentius catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Gerardus presbyter cardinalis Sanctae Crucis in Jerusalem. Ego Anselmus presbyter cardinalis Sancti Laurentii in Lucina. Ego Lictifredus presbyter cardinalis tit. Vestinae. Ego Lucas presbyter cardinalis tit. Sanctorum Joannis et Pauli. Ego Guido sanctae Romanae Ecclesiae indignus sacerdos. Ego Ivo presbyter cardinalis tit. Sancti Laurentii in Damaso Ego Rainerius diaconus cardinalis sanctae Romanae Ego Crisogonus presbyter cardinalis Sanctae Praxedis. Ego Conradus Sabiniensis episcopus. Ego Albertus Albiniensis episcopus. Ego Albericus Ostiensis episcopus. Ego Gregorius cardinalis Sanctorum Sergii et Bacchi Ego Otto diaconus cardinalis Sancti Georgii ad Velum Aureum. Ego Vassallus diaconus cardinalis S. Eustachii. Ego . . . . . presbyter Sanctae Romanae Ecclesiae diaconus cardinalis. Ego Goizo sanctae Romanae Ecclesiae diaconus cardinalis. Ecclesiae.
Data Laterani per manum Almerici, sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, pridie Nonas Martii, Incarnationis Dominicae anno 1139, pontificatus vero domni Innocentii papae II anno undecimo.
CDXLI. Privilegium pro ecclesia S. Nicolai Miserayensi. (Anno 1140, April. 3.)[ Gall. Christ., II, Instrum., 59.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis in Christo filiis GERALDO priori de Miseraico, ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris, in eodem loco religiosam vitam professis in perpetuum.
Qui religiosos fovet, et piis eorum desideriis facilem praebet assensum, gratum Domino immolat holocaustum. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris postulationibus paterna benignitate annuimus, et ecclesiam Beati Nicolai de Miseraico in qua divino vacatis servitio, sub Beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communivimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem venerabilis locus inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium seu aliis justis modis Deo propitio poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus illibata permaneant. Sancimus etiam ut in eodem loco perpetuis futuris temporibus enitescat religio; interdicimus etiam ut nulli omnino hominum fas sit de vestris laboribus quos propriis manibus aut sumptibus colitis, vel de fructu vestrorum animalium decimas exigere. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam vestram ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel oblatas retinere, minuere, seu quibuslibet molestiis fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si quis igitur in futurum huic nostro decreto contraire praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus incurrat et excommunicationi subjaceat. Conservantes autem haec, omnipotentis Dei et eorumdem apostolorum benedictionem et gratiam consequantur. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episc. Ego Conradus Sabin. episcopus. Ego Theoduinus Sanctae Rufinae episcopus. Ego Gerardus presbyter cardinalis S. Crucis in Jerusalem. Ego Albertus Albanensis episcopus. Ego Anselmus presbyter cardin. titulo Sancti Laurentii in Lucina. Ego Albericus Ostiensis episcopus. Ego Chrisogonus presbyter cardin. titulo Sanctae Praxedis. Ego Ramerius presbyter cardinalis titulo S. Priscae. Ego Griso presbyter cardin. titulo S. Caeciliae. Ego Octavianus diaconus cardin. titulo S. Nicolai in Carcere.
Datum Laterani per manum Aimerici, S. Romanae ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, tertio Nonas Aprilis, indictione tertia, Incarnationis Dominicae anno millesimo centesimo trigesimo sexto, pontificatus domini Innocentii II papae anno undecimo.
CDXLII. Canonicorum Veronensium possessiones et jura confirmat. (Anno 1140, April. 16.--Fragmentum.)[UGHELLI, Italia Sacra, V, 781.] In canonicorum tabulario reperitur Innocentii II diploma ad favorem Gilberti archipresb. caeterorumque canonicorum Ecclesiae Veronensis, iisdem omnino verbis conceptum quibus Calixti II diploma pro iisdem.
Datum Laterani per manum Aimerici, sanctae Romanae Ecclesiae diac. card. et cancellarii XVI Kal. Maii, ind. III, Incarnationis Dominicae anno 1140, pontificatus vero domini Innocentii papae II anno XI. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Conradus Sabinensis episc. Ego Theodovinus episc. Portuensis, et S. Rufinae. Ego Anselmus presb. card. tit. S. Laurent. in Lucina. Ego Gotifredus presb. card. tit. S. . . . . . . Ego Grisogonus presb. card. tit. S. Praxedis. Ego Presbyter de titulo Pastoris cardinalis presbyter. Ego W. presb. card. tit. S. Grisogoni. Ego Gozo presb. card. tit. S. Caeciliae. Ego Gregorius diac. card. SS. Sergii et Bacchi. Ego Otto diac. card. S. Georgii ad Velum Aureum. Ego Gerardus diac. card. S. Mariae in Dominica. Ego Thomas S. R. E. diac. card.
CDXLIII. Ecclesiae S. Frigdiani Lucensi ecclesiam S. Salvatoris in Mustolio committit, ea lege ut duodecim monetae Lucensis denarii quotannis persolvantur. (Anno 1140, April. 21.)[ Bullar. Lateran., 18.] CDXLIV. Ecclesiam S. Vincentii Bergomatem tuendam suscipit et ejus bona ac jura confirmat. (Anno 1140, April. 29.)[LUPUS, Codex diplom. Bergam., II, p. 1022.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis ALBERTO archipresbytero ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris in Pergamensi ecclesia Sancti Vincentii canonice viventibus in perpetuam memoriam.
Commissae nobis apostolicae sedis auctoritas nos hortatur ut locis et personis ejus auxilium devotione debita implorantibus, tuitionis praesidium impendere debeamus. Quia sicut injusta petentibus nullus est tribuendus effectus, ita legitima et justa poscentium non est differenda petitio, praesertim eorum qui cum honestate vitae et laudabili morum compositione gaudent omnipotenti Deo deservire. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis et rationabilibus postulationibus clementer annuimus, et Beati Vincentii martyris ecclesiam una cum vestrae congregationis collegio et cum omnibus ad eamdem ecclesiam pertinentibus sub apostolicae sedis tutela protectioneque suscipimus, et praesentis scripti pagina communimus. Statuimus enim ut quascunque possessiones, quaecunque bona in ecclesiis, oppidis, villis, decimis, et nundinarum redditibus seu aliis rebus, eadem ecclesia inpraesentiarum juste et legitime possidet, aut in futurum concessione pontificum, liberalitate regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis rationabiliter, auxiliante Domino, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus in perpetuum et illibata permaneant. Decernimus ergo ut, quandiu in canonicae disciplinae observantia permanseritis, nulli omnino hominum liceat ecclesiam vestram temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, vel importunis angariis seu temerariis vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Interdicimus etiam ut nec episcopo, nec archiepiscopo liceat, nec etiam alicui personae facultas sit vestrae communitatis bona in proprios usus deflectere, sive in beneficium aliis dare, vel quibuscunque aliis modis a praebenda fratrum vel communi utilitate alienare. Locationes vero seu commutationes aut investitiones praedictorum absque communi fratrum consilio nullatenus perpetrentur, nec hujusmodi jus ab episcopo vel personis quibuslibet invadatur, salva tamen canonica Catholicorum episcoporum Pergamensium reverentia.
Si quis igitur in posterum archiepiscopus, episcopus, imperator, rex, dux, princeps, comes aut vicecomes, sive quaelibet ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non reatum suum congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco jura sua servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus subscripsi. Ego Conradus Sabinensis episcopus subscripsi. Ego Theodewindus episcopus S. Rufinae subscripsi. Ego Albericus Ostiensis episcopus subscripsi. Ego Anselmus presb. card. tit. Sancti Laurentii in Lucina subscripsi. Ego Wido sanctae Romanae Ecclesiae indignus sacerdos subscripsi. Ego Ivo presbyt. cardinal. tit. S. Laurentii in Damaso subscripsi Ego Grisogonus presbyt. cardinal. tit. Sanctae Praxedis subscripsi. Ego Gregorius presb. card. tit. Calixti subscripsi. Ego Presbit. ( sic ) tituli Pastoris cardinalis presbyter subscripsi. Ego Goizo presbyt. cardin. tit. Sanctae Caeciliae subscripsi. Ego Gregorius diacon. card. tit. Sanctorum Sergii et Bacchi subscripsi. Ego Otto diac. card. Sancti Georgii ad Velum Aureum subscripsi. Ego Vassalus diac. card. Sancti Eustachii subscripsi. Ego Gerardus diac. card. Sanctae Mariae in Dominica subscripsi. Ego Octavianus diac. card. Sancti Nicolai in Carcere subscripsi. Ego Thomas diac. card. sanctae Romanae Ecclesiae subscripsi. Ego Guido sanctae Romanae Ecclesiae diaconus card. subscripsi.
Datum Laterani per manum Aimerici sanctae Romanae Ecclesiae diacon. cardinalis et cancellarii III Kalend. Maii, indict. III, Incarnationis Dominicae anno 1140, pontificatus domni Innocentii II papae anno XI.
CDXLV. Monasterii S. Maximini Trevirensis tutelam suscipit possessionesque confirmat. (Anno 1140, Maii 6.)[HONTHEIM, Hist. Trevir. diplom., I, 543.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio SIGERO abbati monasterii S. Maximini, quod in suburbio Trevirensi situm est, ejusque successoribus regulariter substituendis.
Incomprehensibilis et ineffabilis divinae miseratio potestatis nos hac providentiae ratione in apostolicae sedis administratione constituit, ut paternam de omnibus Ecclesiis sollicitudinem gerere studeamus. Siquidem sancta Romana Ecclesia, quae a Deo sibi concessum omnium Ecclesiarum retinet principatum, tanquam diligens et mater singulis, ut debet, Ecclesiis instanti vigilantia providere. Ad ipsam enim, quasi ad caput, et matrem, ab omnibus est concurrendum, ut ejus visceribus nutriantur, auctoritate defendantur, et a suis oppressionibus releventur. Condecet igitur ut ecclesiae et venerabilia loca, maxime quae ad speciale jus et singularem proprietatem sanctae Ecclesiae (cui Deo auctore servimus) spectant, specialioris praerogativae sortiantur honorem, et apostolicae auctoritatis munimine roborentur. Quamobrem, dilecte in Domino fili, Sigere abbas, tuis ac tuorum fratrum justis postulationibus clementius inclinati, ad instar praedecessorum nostrorum, sanctae recordationis Gregorii, Agapiti, Joannis; item Joannis, et Leonis noni, Romanorum pontificum, beati Maximini monasterium, cui auctore Domino praesides, sub apostolicae sedis tutela et protectione suscipimus, et praesenti privilegio communimus. Statuimus enim ut quascunque possessiones, quaecunque bona in ecclesiis, villis, terris, cultis vel incultis, seu aliis rebus eidem monasterio inpraesentiarum juste et legitime possidet, aut in futurum concessione pontificum, liberalitate regum, imperatorum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, tibi tuisque successoribus, ac fratribus inibi Domino pro tempore famulantibus, firma in perpetuum et illibata consistant. In quibus haec propriis duximus imprimenda vocabulis: in archiepiscopatu Trevirensi villas cum ecclesiis Bescha, Willera, Drudelinga, Murmiringa, Mamhra, Daleheim, Frisinga, Tavena, Berga cum appendiciis suis, Emmelde, Luttrestharra, Billicha, Marchidictum cum appendiciis suis, Oldinga, Schitelinga, Mudeuurt, Mersche, Liniche cum pertinentiis suis, Everlinga, Voela, Ham cum appendiciis suis in pago Bidgowe, Ratersdorff, Buchstat, Frankingun, Ebbena, Metzrich, Stedeheim, Enselinga, Simonisvilla, Meisbreth, Kenne, Insula, Lonquich, Vallis cum appendiciis suis, Riola, Lorche, Poliche, Decima cum appendiciis suis, Martinivilla, Bumaga cum pertinentiis suis, Budelbach, Lovena, Rivenacha, Gunderhausen cum appendiciis suis, Prichena cum pertinentiis suis, ecclesiam de Talefangh, ecclesiam de Remiche, ecclesiam de Wimerskirche, ecclesiam de Lunesdorff, ecclesiam de Cumiciaco, ecclesiam de Steinsele, ecclesiam de Schoneberga, ecclesiam de Betresdorff; in archiepiscopatu Moguntino ecclesiam Sancti Christophori cum domibus, et areolis in ipsa civitate, ecclesiam de Wyldenstein, ecclesiam de Gozoluesheim, ecclesiam de Albucha, ecclesiam de Winheim, ecclesiam de Flancheim, ecclesiam de Husun. Item villas cum Suapeheim, Evernesheim, Briccenheim, Buckenheim, Esenheim, Apula cum suis appendiciis, Scheringesfeld, Mammeldal, Siemera; in archiepiscopatu Coloniensi, Oxesheim cum ecclesia, Leccenic cum ecclesia, Buddelar, et Barwillere cum ecclesia et appendiciis suis; in episcopatu Leodiensi Aselbrunna cum ecclesia, Curmeringa, Fractura; in episcopatu Metensi, in ipsa civitate domos cum areolis, vineis et agris; ecclesiam de Theodonisvilla cum quinque mansis, Wilre cum ecclesia, ecclesiam de Lutzelkirche, Bisanga cum ecclesia et suis pertinentiis, Wirtzkircha cum ecclesia, Tincheris, Vriulcurt, Vkenishem; piscationem quoque Roveri fluvii, et vennam in eo constructam vobis nihilominus confirmamus. Ecclesias insuper, et alias possessiones ad praefatam abbatiam pertinentes cum decimis et dotibus suis, et cunctas salicas decimationes, quas in usus hospitum, pauperum et peregrinorum felicis memoriae praedecessor noster Leo papa vestro monasterio habendas concessit, vobis nihilominus confirmamus. Libertatem etiam a Romanis pontificibus, et religiosis regibus, sive imperatoribus monasterio vestro collatam, inviolatam servari decernimus, ut videlicet idem locus nulli unquam sedi vel Ecclesiae subdatur, sed sub sanctae Romanae Ecclesiae jure et patrocinio, et imperatorum mundiburdio seu tuitione consistens, ea libertate et immunitate fruatur quam idem monasterium a Romanis pontificibus et imperatoribus noscitur habuisse. Nulla etiam cujuslibet dignitatis persona, nisi a te vel tuo quolibet successore invitata, infra praefatum monasterium quidquam pro suo libitu audeat ordinare vel ausu temerario exercere. Obeunte vero te ejusdem loci abbate, vel tuorum quolibet successorum, nullus inibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres communi assensu, seu pars consilii sanioris, secundum Dei timorem et beati Benedicti Regulam, praeviderint eligendum. Sane sepulturam ipsius loci liberam esse concedimus, ut eorum, qui se illic sepeliri deliberaverint devotioni (nisi forte excommunicati sint) nullus obsistat. Decernimus ergo ut nulli unquam ecclesiasticae saecularive personae liceat praefatum vestrum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, sive quibuslibet fatigare molestiis, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in posterum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam venire tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi reatum suum congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimis corpore et sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud supremum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Anselmus presbyter cardinalis tituli S. Laurentii in Lucina. Ego Chrisogonus presbyter card. tit. S. Praxedis. Ego Ivo card. presbyter S. Laurentii in Damaso. Ego G. G. card. presbyter tit. Sancti Calixti. Ego Ribaldus presbyter card. tit. S. Anastasiae. Ego Wido presbyter card. tit. S. Chrisogoni. Ego Presbiter tit. Pastoris cardinalis presbyter. Ego Goizo presbyter card. tit. S. Caeciliae. Ego Conradus Sabiniensis episcopus. Ego Theodevinus Sanctae Rufinae episcopus. Ego Alberius Albanensis episcopus. Ego Gregorius diaconus card. Sanctorum Sergii et Bacchi. Ego Albericus Ostiensis episcopus. Ego Otto diaconus card. S. Georgii ad Velum Aureum. Ego Vasallus diaconus card. S. Eustachii juxta templum Agrippae. Ego Hubaldus diaconus card. S. Mariae in Via Lata. Ego Octavianus diaconus card. S. Nicolai in Carcere. Ego Guido sanctae Romanae Ecclesiae diaconus cardinalis.
Datum Laterani per manum Almerici, sanctae Romanae Ecclesiae diaconi, cardinalis et cancellarii, secundo Nonas Maii, indictione tertia, anno Incarnationis Dominicae 1140, pontificatus vero domini Innocentii secundi papae anno undecimo, etc..
CDXLVI. Ad Alberonem archiepiscopum Trevirensem. Jubet ut monasterium S. Maximini in ordinem reducat. (Anno 1140, Maii 8.)[WURTVEIN, Nova subsidia, IX, p. 202.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri ALBERONI Trevirensi archiepiscopo, apostolicae sedis legato, salutem et apostolicam benedictionem.
Laboribus tuis affectione paterna compatimur, et in quibus secundum Deum possumus opem et consilium tibi tanquam charissimo fratri nostro libenter impendimus. Scire te quidem volumus, quod abbatem Sancti Maximini accepta securitate, ut de causa, pro qua excommunicatus fuerat, mandatis nostris obediat, absolvi fecimus, absolutum vero ad tuam discretionem remittentes, viva voce sibi praecipimus ut tibi tanquam proprio archiepiscopo obedientiam et reverentiam cum humilitate exhibeat. Tua itaque interest, ad reformandam in eodem monasterio religionem studiose impendere, et ad pacem et tranquillitatem ipsius loci et fratrum ibidem Domino servientium propensius operam dare. Electionem quam clerici Sancti Florini de Moguntino praeposito contra SS. Patrum decreta fecerant, non approbavimus; propterea quod, sicut praecepimus, Henricus comes Namurcensis episcopatum tuum rapinis et incendiis vastaverit, per praesentia tibi scripta mandamus, quatenus ipsum ab ecclesiae tuae infestatione, et tua desistere et de damnis et illatis injuriis satisfacere districte commoneas, cum censura exercens. Nos autem sententiam quam in eum canonice promulgaveris, auctore Domino ratam habebimus.
Datum Laterani VIII Idus Maii.
CDXLVII. Ad Henricum Senonensem et Rainaldum Remensem episcopos, et Bernardum abbatem Claraevallensem.--De Abaelardo et Arnaldo de Brixia damnatis, et monasterio includendis, librisque eorum comburendis. (Anno 1140, Jul. 16.)[MANSI, Concil., XXI, 564.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus HENRICO Senonensi, RAINALDO Remensi, archiepiscopus, eorumque suffraganeis, et charissimo in Christo filio BERNARDO Claraevallensi, abbati, salutem et apostolicam benedictionem.
Testante Apostolo (Ephes. IV), sicut unus Deus, una fides esse dignoscitur, in qua tanquam immobili fundamento, praeter quam nemo aliud potest ponere, firmitas Catholicae Ecclesiae inviolata consistit. Inde est quod B. Petrus apostolorum princeps pro eximia hujus fidei confessione audire meruit: Tu es Petrus, et super hanc petram aedificabo Ecclesiam meam (Matth. XVI). Petram utique firmitatem fidei, et Catholicae unitatis soliditatem manifeste designans. Haec siquidem est inconsutilis tunica Redemptoris nostris, super quam milites sortiti sunt, sed eam dividere minime potuerunt. Contra quam in initio fremuerunt gentes, et populi meditati sunt inania; astiterunt reges terrae, et principes convenerunt in unum. Verum apostoli duces Dominici gregis, et eorum successores apostolici viri, ardore charitatis et zelo rectitudinis succensi, fidem defendere, et eam in cordibus populorum proprii sanguinis effusione plantare non dubitaverunt. Demum cessante persecutorum rabie, imperavit ventis, et facta est in Ecclesia tranquillitas magna. Sed quia hostis humani generis semper circuit, quaerens quem devoret, ad expugnandam sinceritatem fidei, fraudulentam haereticorum fallaciam subinduxit. Contra quas veri Ecclesiarum rectores viriliter insurgentes, eorum prava dogmata cum ipsorum auctoribus condemnarunt, in magna namque Nicaena synodo Arius haereticus est damnatus. Constantinopolitana synodus Manichaeum [ f. Macedonium] haereticum debita sententia condemnavit. In Ephesina synodo Nestorius condignam sui erroris condemnationem recepit. Chalcedonensis quoque synodus Nestorianam haeresim et Eutychianam cum Dioscoro et ejus complicibus justissima sententia confutavit. Marcianus praeterea, licet laicus, Christianissimus tamen imperator, Catholicae fidei amore succensus, praedecessori nostro sanctissimo papae Joanni scribens, adversus eos qui sacra mysteria profanare contendunt, inter caetera sic loquitur, dicens: « Nemo clericus, vel alterius cujuslibet conditionis, de fide Christiana publice conetur in posterum tractare, Nam injuriam facit judicio reverendissimae synodi, si quis semel judicata et recte disposita revolvere et iterum disputare contendit: et in contemptores hujus legis, tanquam in sacrilegos, poena non deerit. Igitur si quis clericus erit, qui publice tractare de religione ausus fuerit, a consortio clericorum removebitur. » Dolemus autem quoniam, sicut litterarum vestrarum inspectione et missis a fraternitate vestra nobis errorum capitulis cognovimus, in novissimis diebus, quando instant periculosa tempora, magistri Petri Abaelardi perniciosa doctrina, et praedictorum haereses, et alia perversa dogmata Catholicae fidei obviantia, pullulare coeperunt. Verum in hoc maxime consolamur, et omnipotenti Deo gratias agimus, quod in partibus vestris pro patribus tales filios suscitavit, et in tempore apostolatus nostri in Ecclesia sua tam praeclaros voluit esse pastores, qui novi haeretici studeant calumniis obviare, et immaculatam sponsam uni viro virginem castam exhibere Christo. Nos itaque qui in cathedra S. Petri, cui a Domino dictum est: Et tu aliquando conversus confirma fratres tuos (Luc. XXII), licet indigni, residere conspicimur, communicato fratrum nostrorum episcoporum cardinalium consilio, destinata nobis a vestra discretione capitula, et universa ipsius Petri dogmata, sanctorum canonum auctoritate, cum suo auctore damnavimus, eique tanquam haeretico perpetuum silentium imposuimus. Universos quoque erroris sui sectatores et defensores, a fidelium consortio sequestrandos, et excommunicationis vinculo innodandos esse censemus.
Datum Laterani XII Kal. Augusti,
CDXLVIII. Ad Samsonem Remensem, Henricum Senonensem, episcopos, et Bernardum abbatem Claraevallensem.--De Abaelardi et Arnaldi damnatione. (Anno 1140, Jul. 16.)[MANSI, Concil., XXI, 565.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus SAMSONI Remensi, HENRICO Senonensi archiepiscopis, et charissimo in Christo filio BERNARDO Claraevallis abbati, salutem et apostolicam benedictionem.
Per praesentia scripta fraternitati vestrae mandamus quatenus Petrum Abaelardum et Arnaldum de Brixia, perversi dogmatis fabricatores, et Catholicae fidei impugnatores, in religiosis locis, ubi vobis melius visum fuerit, separatim faciatis includi, et libros erroris eorum, ubicunque reperti fuerint, igne comburi.
Data Laterani XVII Kalendas Augusti.
Transcripta ista nolite ostendere cuiquam, donec ipsae litterae in Parisiacensi colloquio, quod prope est, praesentatae fuerint ipsis archiepiscopis.
CDXLIX Ad Segniorettum presbyterum et socios ejus in capella S. Salvatoris Domino servientes. (Anno 1140, Sept. 20.)[BALUZ., Miscell., IV, 592.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis SEGNIORETTO presbytero et sociis ejus, in capella S. Salvatoris in Mustolio Domino servientibus, salutem et apostolicam benedictionem.
S. Salvatoris capellam quae beati Petri juris existit cum omnibus suis appendiciis Jer. priori S. Fridiani et fratribus ejus commisimus. Quocirca per praesentia vobis scripta mandamus, et mandando praecipimus quatenus absque contradictione aliqua obedientiam et reverentiam eis humiliter deferatis.
Data Trans Tyberim XII Kal. Octobris.