Migne Patrologia Latina Tomus 137
Epistolae
Epistolae (Wigo Phyuhtvangensis), J. P. Migne 137.0012B
I. AD ADELHAIDEM IMPERATRICEM. Se suumque gregem obnixius commendat. 137.0009A|
Dominae praecelsae regum regnorumque altrici nobilissimae, A. Augustae, semper invictissimae, fratres Phyuhtwangensis Ecclesiae servitio noviter congregati, titulum summae salutationis in Christo Salvatore.
Cum omnes fidelium congregationes vestrae pietatis memoriae non ignoramus jugiter esse praesentes, humile nomen Ecclesiae magni Dei Salvatoris vos etiam nosse cupientes, nostrumque monachile propositum in eodem loco nuperrime degere incipientium, vobis aequum duximus intimandum, ut umbra dominationis vestrae deinceps protecti, tumultus 137.0009B| saecularium impulsionum sufferre valeamus securi.
Ecclesiam igitur credimus nimium fore beatam, si ejus matrem nostro tempore habere meremur tam benignam, felices esse arbitrantes monachorum plebes sub tali defensatrice monomachiae studio deservientes, cujus solum ingenium tanta est sapientia auctum, ut sibi totum subjugaret imperium. Hujus magnae spei securitate animati pro diuturnitate seu stabilimine vestri regni diu noctuque non cessamus Deo supplicare. Beatis insuper spiritibus Imperatorum nostrorum amoenitatem coelestis Elisii jugi precamine a Christo deposcimus concedi. Val.
II. AD THEODORICUM EREMITAM IN SYLVA OR. Scribit quantis negotiis et curis obrutus sit in pro visione monasterii sui, ac fratrem Adalgozum sibi in adjutorem deposcit. 137.0009C|
T. Eremiticae conversationis cultori studiosissimo, W. monasterii Domini Salvatoris provisor indignus, colore deterso simulationis, devotae subjectionem obeditionis.
Habitudines cunctorum negotiorum nobis undique laboriose adlabentium, vestrae Paternitatis commiserationem celare nequimus, quia solamen consuetae compatientiae petentibus, ut speramus, nullo modo subtrahetis. Fratres monasterii nostri nuperrime visitavimus, fratrem Helpericum adjutorem inde concessum reduximus, cui rei concessionem nobiscum 137.0010A| recusanti, penes abbatem nostrum querimoniam feceramus omnium illarum rerum, quas experientiam laborum vestrorum optime nosse non ignoramus.
Multimodarum gravitudinem, jugiter onerose incumbentium, nullius fratris solatio habemus elevamentum, cum alius invaletudine, alius diverso praeoccupatus ministerio, ut vel ad spatium parvi temporis solo laboranti concedatur respirandum. Omnes claves monasterii tinnienti cingulo undique appensis ipse porto. Insuper sollicitudini regularis ordinis cautissime debeo providere, nunc curam penoris gerere, nunc cocis praeesse, interdum refectorius [ f. refectorium], semper omnibus domesticis interius commorantibus, et exterius hospitibus supervenientibus 137.0010B| cunctis serviturus.
Fratrem Adalgozum nuperrime monasterio, patre viduato, restitutum petimus vestra licentia nobis concedi adjutorio. Et quia in omnibus devoti paruimus, quibus de illo vestra praecepta suscepimus, nec aliquid invitum facere coegimus, communis petitio fratrum nostrorum precatur, ut praecepto vobis debitae obedientiae sibi concedatur, ordinandus in officium monasteriale, non quasi eliminatus custodia vestra, cum nullus nostrum se subtrahat jussu vestro: sed quia oportet, si audemus dicere, ut bonum rependatis charitativae vicissitudinis. Fratrem Engilpertum petimus ut scriptis vestris saepius commonefaciatis de bonis ad meliora. Valete.
III. AD DIETRICUM. Ut ad se librum canonum mittat, usui sibi futurum in causa cujusdam clerici, a laicis pessime habiti. 137.0010C|
Domno DIETRICO WIGO confrater in Deo summo salutem.
Sicut per pastoris neglectum saepe veniunt detrimenta ovium: ita de hebetudine nostrae improvinciae ( ita cod. ) nostrorum vicinorum servuli congregati quemdam clericum nostrum membratim detriverunt. Et ecce subsequuntur variae conflictationes multorum. Has ad nullandas, et canonica ratione destruendas, si ullus liber penes vos factorum habetur, nobis rogamus praestari, et per praesentem nuntium transmitti. Bene valeatis.
IV. AD LIUTOLDUM EPISCOPUM AUGUSTANUM. Rogat ut rebus in suo monasterio afflictissimis opem ferat. 137.0011A|
L.
Pallio summi sacerdotii coelitus indusiato, W. congregandi gregaminis inermis opilio, gaudium supernae felicitatis in Christo.
Cursum effectuosae legationis ad monasterium nostrum fore prosperatum, summo Deo primum hymnizamus, qui directaneo gressu, vialique ductamine semper dirigit secum cordis conamine versantes. Fraternae autem deductionis augmentum merito vestrae pietatis ascribimus, quia pelliferum nostra inscientia minime edoctum, et tepentia schedulae verba, vivida aucta facecitate viae direxistis. Illam 137.0011B| incommoditatem importune sustinemus, cum Dei ministerio Ecclesiae congregamur, quod conglobatarum avium garritus cantando superare nequimus, quod undique pennigero volatu invehuntur patulis fenestris, et quando nivoso prosternimur pavimento ex omni parte nive afflati, coenosi volutamur. Sed tamen communiter degentes haec opportune toleraremus, si Dominicum altare a ninguine defendere possemus. Accensae candelae flamine ventorum turbatae, multum lacrymantes exstinguuntur. Ad clausuram fenestrarum, si aliquos lineos tribuitis pannos, potestis facile istam querimoniam sarcire. Quantumlibet chalybis ferramenta sarcienda, quae nobis sunt necessaria, flexo petimus collo, nostro jubeatis transmitti Vulcano.
V. AD GOZPERTUM ABBATEM TEGERNSEENSEM. Exponit ei difficultatem, novi Monasterii sui constructione causatam, rogatque ut Weicherum solatii, Sigihardum studiorum gratia ad se mittat. 137.0011C|
Abbati G. monastica firmitudine priscorum vice Sanctorum patrissanti, WIGO cum fraterculo, secum in ministerium deputato, quidquid tenelli maturo parenti.
Novae plantationis germina brumali tempore vos velle propagare, mirandum nova conscriptione, cum nivosa hyems non viridescere in fruges, sed magis soleat in lapides rigescere albicantes. Tamen ornatui Salomoniacae domus nimium habiles si volumus jacere similis structurae profunditates, gloriosum Salomonem 137.0011D| omnis copia Davidicae praeparationis non tantum sublevabat, quantum nostri cordis domicilium laetificat decora aedificatio, quae non lapidosa materia, et quandoque casura, verum cultu mansuri fundaminis vestrae celsitudinis juvamine nostro Pontifici est stabilienda. Gaudeamus nos directos norma Dominicae ordinationis, qua duodenos discipulos misit ad praedicandos populos; et illorum ministerii opus non posse imitari dolemus; cum illi tricies et sexies in binarium divisi, si non sanctitate, vel ut ita poetizemus, effectum sibi injunctae praeceptionis numerositate supplere potuissent. Nullos adjutores nobiscum habemus praeter duos grandaevos silicernos, quos omnimodis nihil alludit operis. Coelicolae 137.0012A| tantum arrident eos, volentes eo se quotidie apud superos deficare [ ita cod. f. deificare]. Quocirca petimus de vestrae paternitatis clementia nos adjuvari solatio fratris nostri Weicheri, ut radix alicujus boni fructus profluxione majoris irrigationis possit augeri in loco nobis commisso, quatenus cumulus supernae mercedis a Domino Salvatore remetiatur vobis. Sigibardum fratrem nostrum, quem tempore viridescentis anni dirigere decrevistis causa discendi, si vult, et si dignamini, nunc etiam mitti precamur. Valete.
VI. AD LIUTOLDUM EPISCOPUM AUGUSTANUM. Ut eos fratres, quos monasterii sui commodo a Gozperto abbate Tegerns. impetravit, benigne accipiat, et ad se rebus necessariis provisos mittat. 137.0012B|
Praesuli L. cura pastorali custodelae ovium Christi provida cautela invigilanti, W. cum adelfo Dei Salvatoris indigno tirunculo, supernae salvationis juge precamen in Christo.
Auctoritate sanctitatis vestrae, summe pastor, lepide persuasi, solidariaeque conversationis nostrae singularitate compulsi solidissimum littus stagninarum impulsionum, anchoramque verissimae spei per nuntium adnavimus, tutissimos videlicet sinus abbatis nostri, quo fluctuationes fraterna raritate nobis illisas, aliquo consolatorio stabilimine sedare pia augmentatione fratrum dignetur. Quos si praedestinationis Dei via direxerit ad Augustam civitatem, adjunctione sociorum itineris, fulcimine equorum, 137.0012C| equorumque aurigis sublevatos precamur humane suscipi jubeatis, susceptos nobis mittere dignamini.
Vuillihardus clericus a vobis regressus venit ad nos quinta feria ante Theophaniam, qui intimavit, quod admiramini, quod neque per nuntium, aut per epistolam innotuimus, quid faceremus, qualiterve possemus. Valetudo sanctitatis vestrae tantum queat in Domino! circa nos ob gratiam vestri omnia bene aguntur. Ut de omni incertitudine conversationis nostrae certificemus, omnia ordinatim innotamus scripta. Sexta feria, quae proxima dies erat post natale infantium, direximus epistolam per nuntium, ut oculis vestris perspecta, si essetis in Augusta, impressione sigilli vestri bullaretur. Hoc autem 137.0012D| exemplar epistolae.
VII. EPISTOLAE PRAEDICTAE EXEMPLUM. Commendat Wigo duos juvenes monachos F. scholastico Augustano, sibique Prisciani majoris copiam fieri rogat.
Apostolicis agminibus ordine haereditario coelico nutu connumerato F. supernae sponsionis perdignos judicantium gradus.
Institutione vitae Benedictinae nutriti, monomachiae cogimur obeditioni mente subesse, praecepta majorum celeri pedum suspensione perfecti in omni praecipimur esse. G. ( Gozpertus ab. Tegerus.) summae perfectionis amator, Monachorum fidelium 137.0013A| piissimus pastor, quemdam fratrem vivida juventute florentem commisit mihi ad docendum, alicujus rivuli guttulam me sperans sapida mente degustasse. Omnium namque doctorum fama se testatur comperisse, maxime abundare civitatem vestrae sedis cunctarum liberalium artium docibilitate. Cujus spei securitate roboratus, vestraque fultus suasibili petitione etiam alium sua sponte admiserat fratrem. In quibus suae nequaquam possumus implere voluntatis jussionem, nisi vestrae habeamus consolationis fulcimen. Majorem librum Prisciani petimus nobis, ut jubeatis aliquantulum temporis praestari, quo vel duos libellos legendos, sicut jussi sumus, facultatem habeamus, ne inobedientiae culpam incidamus, si injuncta quasi despicientes omittamus; aut ne inexhaustae 137.0013B| abundantiae bibliothecae Ecclesiae vestrae culpam inopiae praesumptuose videamur irrogare, si cuipiam externorum pro tali necessitate inepte genu flectere compellimur. Valete.
VIII. COMMUNI SUORUM NOMINE AD HEINRICUM BOIARIAE DUCEM. Pisces sibi pro celebrando festivius Paschate mitti rogat.
H. Christianae gentis ductori praecellentissimo, fratres Phyuhtwangensi congregati monasterio, devotissima munia precum in Christo.
Monachi solius nominis adjectione vocitati, servi egregii potentatus vestri, et fraterculi monasterii sancti Quirini praecepto patris nostri Gozperti, caeteris commanentibus commoramur in coenobio 137.0013C| Phyuhtwangensi, consuetudini monachicae constitutionis, prout possumus, deservientes. Felix Ecclesia, quae perdigne gratulatur tali principe fulta! Celebre nomen vestrum, quod jugiter amorifero corde hinc inde sermocinando volitans, ubique summo rumore diffunditur, vilitati nostrae denuntiavit praesentiam vestri fore in vicinitate nobis admodum opportuna. Idcirco quasi de asperitate eremitati, ubi tellus nescit stagnorum gignere sinus, et ut ita dicatur, quid sit piscis, penitus ignoretur, mittimus ad nobilem celsitudinem vestram, si debita copia vivaria lata, et saepius merito a Deo dilatanda scaturiant abundanti et consuetudinaria piscium fetura, nostrum Pascha piscigena largitione jubeatis jucundari, solitam impertiendo misericordiam, quam vobis fecistis apud 137.0013D| Deum piam patronam, semper commiserans indigentibus. Valete.
IX. AD G. ARCHIPRESBYTERUM. Ut infligendam Ortwino presbytero poenam tantisper differat.
G. Venerando archipresbytero W. Phyuhtwangensis Ecclesiae provisor indignus salutem in Christo.
Ortwinum presbyterum vestro discipulatui subjectum audivimus in vos esse culpabilem. Et non modicum doluimus, quia videlicet nec nos habet placatum, si vos habet offensum. Sed quia synodali censura convictus est reus exstitisse, petimus pietatem vestram, ut modum poenitentiae, sibi merito ingerendae 137.0014A| differre velitis ob causam nostrae humillimae petitionis, usque dum nos facietenus colloquentes videamus. Non ideo hoc autem deposcimus, ut eum vestro servitio excusemus, dum nos cum omnibus nostris devota servitia impendamus: sed multa etiam alia penes vos, si dignamini, habemus tractanda. Valete.
X. AD E. COMITEM. Hunc salinae cujusdam nuper sibi donatae, totiusque monasterii S. Salvatoris Phyuhtwangensis defensorem esse cupit.
E. Functione comitali famosoque virtutum cultu alterutrius generositatis gloriosum stemma nobilitanti W. custos constitutus in loco, Phiuhtwanc 137.0014B| nominato, cum agmine fraterno devotum salutamen in Christo.
Fructuosis dispensationibus multorum fidelium possessiones ad sancta loca traditas, omnium bonorum gaudet conscientia, qui haereditate terrena comparari posse non dubitant superna. Amore hujus beatae spei, ut audivimus a narrantibus, ducti parentes vestri partem fontis, vivida scaturigine salem scaturientis, tradiderunt monasterio Salvatoris nostri, quod optime vos nosse novimus, quid datum sit, et qua lege serviendum sit ad hoc concessis mancipiis. Quare ratum fore consiliati sumus concordi concessione nostri advocati talia commendare vestrae defensioni, qualia sunt attributa monasterio antecessorum vestrorum beneficio. Alieni namque 137.0014C| superducti sua lucra, non justam aemulationem sectari referuntur. Quia in omnibus negotiis, ad nos pertinentibus, vestrum suffragium, si dignamini, habere desideramus, hunc fratrem mittimus pietati vestrae, quem easdem res feceramus procurare, ut semper reclamationem per eum habeamus, secundum quod scitis ejusdem familiae legem statutam, ne eos aliquis injusto premat servitio, vel ab eis negligatur colligi et reddi census, domui Dei inquirendus et reddendus. Quanquam enim quidam quibus humanae caducaeque res nimium adhaerent, hujusmodi data patrimonia, sibi penitus sublata poeniteant, tamen non erit exstincta piis posteris clara et insignis remuneratio ejusdem haereditatis, si eos eadem priorum comitatur devotio in excolendo Deique 137.0014D| servitio devote mancipando, ut hoc, quod natura debuit homo, anima possideat in futuro praemio haereditario. Valete.
XI AD LUITOLDUM EPISCOPUM AUGUSTANUM. De injuriis sibi a Rihhardi filio irrogatis.
L.
Praesulatus officio coelica praesulante gratia insignito, frater W. praeordinatus Phyuhtwangensi monasterio, quidquid servus devotissimi oraminis vel famulaminis Domino perpetualiter haereditario.
Detersa totius murmurationis occasione cordetenus frequenter revolvimus flebilia lamenta, quibus Hebraeae catervae nimium doluere, Moysen et Aaron 137.0015A| se fetere fecisse coram Pharaone et Aegyptiis, dum quotidie et ipsi durioribus diversarum sarcinarum premitur opprobriis. Cruentis vulneribus sauciati querimoniam feceramus de multimodis injuriis a filio Rihhardi nobis saepe saepius arroganter irrogatis, nec ullam emendationem penitus sentiebamus; sed propter hoc, quod vobis causati sumus, odibiles existimus omnibus incolis illius regionis. Nullus enim amat, nullus veneratur; quia nullus timet supratonsus, nec circumtonsus, nec Deum nec hominem. Cuncti nos inimicabiliter insequuntur, et maxime ille praedictus, qui, postquam a vobis domum reversi sumus, majore temeritate inflatus, quia civicum adjutorium non invenerat, congregaverat Suevigenas, quos poterat, et prata nostra cum 137.0015B| eorum equis ex maxima parte depastus est; illam aquam, praeter quam nullam habemus aliam, quam ei saepe interdiximus, expiscari furtive et publice non cessat. De his omnibus nullum habemus defensorem! quia vobis variarum rerum negotia jugiter allabuntur, nosterque advocatus undique ab hostium insidiis detentus dilaceratur; et ideo a neutro defensi hinc inde miserabiliter a tali quassamur homullo ( ita cod. ) tamen a Capite Regio defendi absque dubitatione speramus. Valete.
XII. AD EUMDEM. Extremam annonae penuriam ejus beneficentia sublevandam sperat.
Antistiti L. [ cod. J., sed, ut videtur, mendose, 137.0015C| tutori Dei Ecclesiae catholico pastori, W. humilis homullus, devota munia sedulorum precaminum in Christo.
Solita sedulitate loquacitatis ineptae nimiae insistimus grandi petitioni, valdeque grandia petimus, quia vos grandia largiri usque modo sentiebamus. Sericis tunicis, quas usque nunc ob eleemosynam vestri sufficienter habebamus, modo non habemus, nisi singuli fratres singulas, ipsasque vetustate pene consumptas. Nulla enim femina vestro jure nobis concessa lanificium operatur; quia ut incolae regionis decertant, nullo modo tali lege infringuntur. De 137.0016A| inopia frumenti nuper vobis incassum demandaveramus, quia priori anno terrae infertilitas, aeris inaequalitas, ut etiam horno videmus evenire, fruges ditiorum locorum, quae in alimoniam habemus, hiemis asperitas, pruinaeque mordacitas utrinque plus quam LX jugera decoxit. Quid illi familiolae faciendum sit, nescimus, quae hinc inde vagula per varia dissipatur loca, non habens debiti victus sufficientiam necessaria.
Istis caeterisque praetermissis de domesticis compatiendo tractamus, qui nos quotidie conclamantes perturbant, victum vestitumque hyperbolice exposcentes, sartores videlicet - Ecclesiae caeterorumque aedificiorum instauratores. Duo etiam coci, unus ligna, alter colligens olera; duo pistores, bubulcus 137.0016B| atque subulcus, caprarius, custos equorum, sutores, lautores, brazatores [braxatores], qui nunc quotidie vacant. Nullum enim hospitem possumus suscipere aut potu reficere: quia non dederunt nobis brazam, quibus jusseratis. Pauperibus namque vos in eleemosynam suscepimus, et his, qui hinc inde confluunt, non audemus denegare solatia. Fratribus omni Sabbato pro charitate miscendum post Mandatum, aliisque summis festis utendum, non modicum vini empturi sumus cum illa pecunia quam utrique nostri dominorum largiti sunt. Caetera plurimaque id genus, quae desunt, speramus emendari a patre monasterii, quem vos esse profitemur. Valete.
XIII. IDEM, UT VIDETUR, AD G. ET E. Petit frequentiores litteras et sui amorem. 137.0016C|
Dilectissimo patri G. dignaeque matri E. senior W. fraterque junior aevo, salutem in Domino.
Quod longo tempore privati sumus vestro colloquio, saepius tristamur moerore non modico. Nimium tamen confisi vestrae pietati nihil aliud petamus nisi plenitudinem charitatis et compatientiae, quam semper in vobis habebamus. Nihil aliud servitii habemus prae manibus. Hoc scitote sine dubio, quod jugiter supplicamus coram summo Deo pro vestra beatitudine hic et in coelo. Valete.