Epistola Ioannis. Cassiani presbyteri librorum suorum

This is the stable version, checked on 21 Novembris 2021. Template changes await review.
 EPUB   MOBI   PDF   RTF   TXT
Epistola Ioannis. Cassiani presbyteri librorum suorum
Migne - LIV
Saeculo V

editio: Migne 1846
fons: Corpus Corporum

Migne Patrologia Latina Tomus 54


AucVar.Testim7 54 Auctores varii Parisiis J. P. Migne 1846 early modern edition, no apparatus this file was encoded in TEI xml for the University of Zurich's Corpus Corporum project (www.mlat.uzh.ch) by Ph. Roelli in 2013 Classical Latin orthography latin

Testimonia

Epistola Ioannis. Cassiani presbyteri librorum suorum

de Incarnatione Christi contra Nestorium Nuncupatoria. (PL 54 0115A) Absolutis dudum Collationum spiritalium libellis sensu magis quam sermone insignibus (quia alto sanctorum virorum sensui sermo nostrae imperitiae impar fuit), cogitaram, et propemodum constitueram post illum proditae inscitiae pudorem, ita me in portu silentii collocare, ut excusarem, quantum in me esset, per taciturnitatis verecundiam, loquacitatis audaciam. Sed vicisti propositum ac sententiam meam laudabili studio et imperiosissimo affectu tuo, mi Leo, veneranda [Al. mi Leo venerande] ac suspicienda charitas mea, Romanae Ecclesiae ac divini ministerii decus, producens me ex illo (0115B) praemeditati silentii recessu in publicum formidandumque iudicium; et nova subire cogis adhuc de praeteritis erubescentem: cumque etiam minoribus impar fuerim, par maioribus a te esse compellor. Ego enim ne in illis quidem opusculis quibus per ingenioli nostri oblatiunculam Domino sacrificavimus, moliri aliquid aut usurpare tentassem, nisi episcopali tractus imperio. Crevit itaque per te oris nostri et styli dignitas. Nam qui iussi antea de Dominicis studiis locuti sumus, nunc id exigis ut de ipsa Incarnatione Domini ac maiestate dicamus: ita qui prius in sancta templi velut per sacerdotalem manum introducti sumus, nunc ductu tuo atque subsidio quasi in sanctorum sancta penetramus. Magnus honor, sed periculosa progressio [Al. professio] ; (0115C) quia obtineri sacrorum penetralium ac divini praemii palma non potest, nisi hoste superato. Exigis itaque ac iubes adversum recentem haeresim ac novum fidei hostem conserere imbecilles manus, et contra pestiferi serpentis graves hiatus aperto, ut aiunt, ore consistere: scilicet ut insurgentem in Ecclesias Dei sinuosis tractibus draconem vis prophetica et sermonis evangelici divina virtus, me quasi incantatore, irrumpat. Pareo obsecrationi tuae, pareo iussioni; malo enim de me ipso tibi, quam mihi credere, maxime quia id tecum amor Iesu Christi Domini mei praecipit, qui hoc ipsum etiam in te iubet. Superest ut effectum imperati negotii ab ipso postules per quem imperasti. Tua enim iam hic magis causa quam mea vertitur, tuum magis (0115D) iudicium quam meum officium periclitatur. Me enim, sive par sim tuo imperio, sive non sim, ipsa aliquatenus obedientiae ratio atque humilitatis excusat; nisi quod hoc plus meriti est in obsequio meo, si minus est in possibilitate. Facile enim cuiuslibet iussioni ex abundantia satisfacimus: illius officium grande est et mirabile, qui etiam idem in voto habet quod in viribus non habet. Tua ergo haec res, tuum negotium, tui pudoris opus est: ora et obsecra ne imperitia mea periclitetur electio tua; et opinioni (0116A) tantae nobis non respondentibus, etiamsi ego per obedientiae veniam bene pareo, tu tamen per inconsiderantiam iudicii male imperasse videaris.