Migne Patrologia Latina Tomus 89
Epistola (Auctor incertus), J. P. Migne
(0299D)Splendida virginitatis castimonia florentis praeditae, lymphaque superni laticis melliflua coelitus irrigatae, nobili non solum carnali generositatis prosapia virgini, verum etiam (quod praestantius est) spirituali dignitatis honore insigniter comptae, Christi ancillarum leve jugum Dei gestantium gubernatrici, et monasticae conversationis normam regulariter, authenticis priscorum Patrum formulis, commisso sibi gregi indefesse praebenti, nec non inclytae pubertatis (0300D)indoli, candido integritatis vestimento incorruptae adaeque decoratae, coelestique gurgitis unda late manantis vivi et semper abundantis potatae, non solum exteriore litterarum studio, verum etiam interiore divinae scientiae luce illustratae, N., absque praecedente meritorum adminiculo, N., spiritualis officii munificentia fungens, in angulari lapide, Christo videlicet, optabilem salutem.
Fateor charitati vestrae, postquam Brittanistelluris (0301A)inclyta sceptra, divinae pietatis admonitione, ut reor, salubri tactus, fugiens deserui, relictaque fecundissima natalis patriae insula, quam glauca spumantis maris caerula influentia scopulosis marginibus undique vallant, fragilitatis meae conscius, et scelerum meorum aliquatenus tunc reminiscens, una cum totius propinquitatis meae propemodum caterva, Christo favente, ferventis ingruentibus pelagi molibus transvectus, ad hujus regionis marginem applicuisse gratulans, votorum compos tripudiabam; liminibusque beatorum apostolorum, orationis causa, demendi innumera piaculorum meorum pondera, pergendo me satagebam praesentare, ibique cunctis affinitatis meae propinquis propemodum longo quietis somno sopitis, solus in hujus exsilii (0301B)calamitate orbatus (et merui), haud secus dicendum mihi est, quam tristis moerensque remansi; non tamen incolumitate corporis pristina robustisque membrorum artubus hujus pestis valetudinem evasi; sed (gratia et laus pio flagellatori) omnibus membrorum compaginibus quassatis et contritis, anhelans fatigatus resto: quod mihi per usum et novum et vetus est, nullam reperisse me isthic habitantium feminini sexus personam fideliorem, in omnibus non adulationis causa, sed veritatis firmitate contestans, dum me admodum ante quinquies quina mensium volumina toto vexatum corpore febris anhelae frigus et calor decoquerent, benigna charitatis humanitate memini susceptum, quod utique juxta praeceptum Domini, tunc vos infirmo aegrotoque non ignoro (0301C)egisse, ob aeternae retributionis mercedem, eamdem quoque hactenus parum pigrae fraternitatis affectus dilectionem divini amoris obtentu complentes observare dignoscimini. Qua de re scribendi vobis materiam nequaquam incongruam nactus, qua amabilem vestrae germanitatis spiritualem necessitudinem caraxando alloquerer, cum me Christus bonorum cunctorum largitor, praeeunte clementia sua, discentium coelesti gratiae suae rore aliquantulum per suum participem efficeret. Ideo vobis dirigere versiculos metrica ratione compositos diu fixum mente tenui, et corde simul dulce habui, quia nullos legentium novi quibus libentius mitterem, ubi pro certo scio nullam dirae fraudis suspicionem mentem (0302A)destinantis mordere, nec dictantem hostili vituperatione lacerare, licet vitiosa pagina scabraque schedula reperiatur. Hanc itaque nuper metricae artis peritiam, Domini nostri omnium generalis, meique specialis, praesulis venerandi Bonifacii sub magisterio didiceram, quo mihi, post illuminatorem coelestem, cui secreta cordis patent, et quem occulta et abdita non latent, mentis obtutus aperitur, et arida pectora mea imbre superni nectaris quotidie coelesti irrigantur. Hos namque versus, jocistae more, caraxatos reperietis, si diligenter non dedignemini litterarum perscrutari capita, hoc est quaternis versibus caeteros in medio positos velut ambitu quodam cingentes illos. Hi, quos tuo nomine proprie praetitulavi, ceu spiritualis matris, a principio incipiunt regulariter (0302B)ad finem usque decurrentes. Discipulae vero meae a calce tuorum inchoant, non inopportune, quia discipula magistram, sicut ancilla dominam suam sequi debeat.
Esto . . . . . . memor Domini regnantis in aede ita de fide inchoant . . . . . . coelorum in arce. Si quid autem huic operi minime congruum tersumque, et contra regulam grammaticae artis insertum invenietis, hoc polire runcinando, sumpta lima ex officina grammaticorum, reminiscemini. Illud etiam subnixa prece flagito, ut per illam immarcescibilem spiritualis amicitiae necessitudinem, ut nemini hoc opus ostendatis sine meo consensu, et hujus operis personam prodatis absque licentia mea, ne inde dira seges invidiae crescat, unde verae pacis concordia pullulare debuit, (0302C)sed potius pacti foederis germanitatisque copulatae vicissim apud nos firmissima sponsione dextrarum memores perenniter estote, meique laboris sudori purissimis orationum vestrarum precatibus favere, suppliciter posco, dignemini.
Asc. berc. can. dour. ehu. feli. gip. ha. gal. is. ker. lagu. man. not. os. pert. quirun. rat. suigil. tac. ur. ilc. ian. zar.
R R R. Rex Romanorum Ruit.
P P P. Pater Patriae Profectus est.
F F F. Ferro Frigore Fame.
M M M. Monitum Monumentum Mortuus est.
V V V. Victor Vitalis Veniet.
A A A. Aurum A nobis Aufert.
(0301)Lector casses catholicae,
Atque obses athletice,
Tuis pulsatus precibus
Hymnista carmen cecini
Sicut pridem pepigeram
Usque diram Domnoniam
Florulentis cespitibus
Elementa enormia
Quassantur sub aetheria
Dum tremit mundi machina
Ecce nocturno tempore
Quatiens terram tempestas
Cum fracti venti foedere
Et rupto retinaculo
Tum libertate posita
(0301)Spissa statim spiramina
Quibus bissena nomina
Horum archon atrociter
Furibundus cum flamine
Unde Titanis torrida
Cumque flatus victoriae
Tremebat tellus turbida
Cadebant cum verticibus,
Neque guttae graciliter,
Mundi rotam rorantibus,
Cum praepollenti pluvia
Turbo terram teretibus
Quae catervatim coelitus
Neque coelorum culmina
Quorum pulchra planities
(0302)Donec nimbo ac nubibus
Nam tenebrescunt turbine,
Germana Phoebi numina,
Neque flagrabat flammiger
Sicut solet saepissime
Sed caecatur caligine
Plaustri plane pulcherrima
Aquilonis a Circio
Ac totidem torrentibus
Obnixe flagitantibus
Atque responsa reddidi,
Quando profectus fueram
Per carentem Cornubiam
Et fecundis graminibus
Atque facta informia
(0303)Convexa coeli camera
Sub ventorum monarchia.
Orto brumali turbine,
Turbabat atque vastitas
Baccharentur in aethere,
Desae virent in saeculo
Et servitute sopita,
Duelli ducunt agmina.
Indiderunt volumina.
Famam verrens ferociter
Veniebat a cardine,
Labuntur luminaria.
Non furerent ingloriae,
Atque eruta robora,
Simul ruptis radicibus:
Manabant sed minaciter
Humectabant cum imbribus,
Essent referta flumina,
Grassabatur turbinibus.
Crebrantur nigris nubibus
Carent nocturna nebula,
Perlucebat ut glacies,
Torre teguntur trucibus.
Disrupto rerum ordine
Atque praeclara lumina
Ductor dierum Lucifer
Auratum sidus surgere
Velut furva fuligine.
Non comparent curricula
Cursum servantis sedulo
Septem latet lampadibus
Pleiadis pulchra copula
Haec conscendunt per aethera
Tunc pari lance limpida
Zodiacus cum caetera
Quem Mazaroth reperimus
Dissenis cum sideribus
Nec radiabat rutilus
Quia nubes nigerrima
Attamen flagrant fulmina
Quando pallentem pendula
Quarum natura nubibus
Nec non marina caerula
Qua ruit irruptio
Per pelagi itinera
Cum bullis et brumalibus
Oceanus cum molibus
Pulsabat promontoria,
Sic turgescebat trucibus
Infligendo fluminibus
Quid dicam de ingentibus
Quae nullus nequet numero
En multa in miraculo
Clara Christi clementia
Cum grata gallicinia
Suscitarent sonantibus
Tum binis stantes classibus,
Matutinam melodiam
En statim fulcra, flamine,
Tigna tota cum trabibus
(0303)Vacillabant ab omnibus
In tantis tempestatibus
Nostra pavent praecordia
Quando cernebant lumina
Horrisonis fragoribus
Tum tandem cursu caterva
Portum petit Basilicae
Sic pelluntur pericula
Ab Atlantis prosapia.
Ab ortu Solis sidera:
Librae torpebat trutina
Cyclus fuscatur caterva,
Nuncupari antiquitus,
Per Olympum lucentibus.
Sicut solebat Sirius,
Abscondunt polos pallia
Late per coeli culmina
Flammam vomunt fastigia
Procedit collidentibus:
Glomerantur in glarea.
Ventorum ac correptio
Salsa spumabant aequora
Undosus vortex fluctibus,
Atque diris dodrantibus
Suffragante victoria.
Pontus ventorum flatibus
Scopulosis marginibus,
Altithroni operibus
Computare in calculo?
Nunc apparent propatulo
Per haec facta recentia,
Quasi quarta vigilia
Somniculosos cantibus.
Celebramus concentibus
Ac synaxis psalmodiam.
Nutabant a fundamine
Tremebunda ingentibus
Aulae pulsatis partibus,
Ac Aurorae turbinibus
Tot monstrorum prodigia
Tecta et laquearia
Concuti et creporibus
Confracta linquens limina,
Populante pernicie,
Per matris adminicula
Quidam discrimen duobus
Per devexa ac lubrica
Metuebant magnopere
Porro cum tetrae tenebrae
Fatiscentes velamine,
Scissa caeca caligine
Tum videns ab ecclesia
En, inquam, noctis horridae
Ecce casae cacumina
Quae solebant lautissimae
En genistarum aprica
Pelluntur parietibus
Heu tectorum tutamina
Ecce crates a culmine
(0304)Flatus saevi spiramina
Et nisi natalitia
Tuerentur trementia
Forsan quassati culmine
Quemadmodum crudeliter
Propalant Evangelica
Turris fregisse fragmina
Ergo Christo in commune
Grates dicamus dulciter
Doxa Deo ingenito,
Simul cum sancto supera
Devitantes cum saltibus,
Clivosi ruris latera
Casam contritam crepere,
Praeterissent et latebrae
Orto jubaris lumine,
Quasi mortis imagine.
Tigilli fusa fragmina,
Nunc apparent spectacula:
Cadebant ad fundamina,
Sumi dulces deliciae
Frondosarum velamina
Fabrorum arietibus.
Prosternuntur in platea:
Ruunt sine munimine
Haec fecerunt ludibria.
Pauli sancti solemnia
Timidorum praecordia,
Quateremur et fulmine.
Novies binos circiter,
Trini Tonantis famina,
Cum immensa maceria.
Adempti a discrimine,
Manenti immortaliter
Atque gnato progenito,
Flatu regente saecula.
INCIPIT CARMEN ALIUD.
Nuper de illabentibus
Absque mora mea tuum
Quemadmodum mellificis
Illustris quondam poeta
Styli calamo stridulo
Sacris inserit schedulis
Evolutam labilibus
Binis brumae temporibus
Mox completa vergentium,
Heroicorum versibus
Romae urbis indigena
Caraxante persedulo
Doctiloquus Sedulius
Mundi molem rotatibus
Protelata praepatulis
Pepulisse perniciter
Trini fuere famine
Divulgati per aethera
Virtutum quos redimita
Paetanamque per fabricam
Fidei nec non trilicibus
Sic truduntur tyrannidis
(0305)Quibus horrende irruit
Bellicosus in agone
Consternatus quid veritat
Christi crucis per culmina
Quae fugax Orcas horridis
At vos famosi viribus
Trucem vicistis tropaeo
Qui propinquos et patrias
Ignoti ruris cespites
Neque furentes vortices
Turgentis Ditis tellurem
Neque latrones libidis
Laetiferae libidinis
Abstrahuntque exuvias
Neque belluae vibrantibus
Aberrantes per devia
Celsorum Christi militum
Tum Agapae pro numinis
Gradientes sublimia
Illum visendi gratia
Nacta foret a numine
Omnes hi in Domino
Essent juncti bitumine
Tandem decurre concite
Aedem almam adiere
Ubi Petri corpusculum
Tum altare felicibus
Prosilit de ergastulo
Clavigero et regiae
Intervalla obstaculis
Parum sistens stabiliter.
Viri absque cunctamine
Summi Olympi supera,
Cristatos cingit corona
Aethralis heri vegetam
Girant thoracis humeros
Te labiosa tironis
Imber veluti ingruit
Christi adverso agmine
Furvex erectus indicat
Ferimus frontis vexilla
Timet telorum imbribus
Viri sudantes strenuis,
Hostem belli aethereo,
Aspernantes peregrinos
Adistis casu praecipites;
Undisonis fragoribus
Debellantis per terrorem
Glomerantes genuinis
Luridaeque Cupidinis
Legentibus per avias.
Rabidi rostri rictibus
Dumosi ruris limina
Refrenarunt propositum
Iter suum conaminis
Petri petunt suffragia,
Frequentant ut amnestia
Petri juvanti famine
Bini sane pro saeculo
(0305)Germanitatis uscidae
Perlongi callis limite
Patriam quam petiere
Latet tellure conditum.
Conterinis fratribus
Carnis evulsus clanculo
Coeli adhaesit munitae
Quo evectus florentibus
Sociatus sublimibus
Regnat isthic per saecula
Bini bini beantibus
Virentes ac si floscula
Olim spretas agilibus
Non quid luxu labilia
Sed quid fertur non minima
Quibus ditatur arida
En vehebant volumina
Multimodis et mysticis
Quorum auctor coelitus
Quae prophetae apostoli
Indiderunt pergamenae
Nunc vestium velamina
Mirificoque munere
Quaeque ita enormia
Pulchro prorsus propagine
Gnari quaedam genimina
Foliis quique vescitur
Cumque proies progreditur
Neque illos qui genuit
Fetum fluant ex semine
Sed quid magis mirabile
Ova viri et feminae
Parturire progenitum
Lana ostri elabitur
Spissam ceu aranea
Tumque lanae latratibus
Fila in quae revolvitur
Inde sumuntur serica
Quorum persplendet species
Paradisi puniceis
Quibus inter eburnea
Sic, sic sane sanguinea
Pulchre picta perniveo
Viridi fulvo floreo
Paradisi cespitibus
Angelorum cum millibus,
Carpens aeterna gaudia.
Meritorum meatibus
Paradisi per florea
Patrias petunt cursibus
Cosmi quaerunt quisquilia
Charismatum donamina,
Animarum per florida.
Numerosa per agmina.
Elucubrata normulis
Adesse constat alitus,
Doctiloqui oraculi
Almo inflanti flamine
Ulla produnt oramina
Perferebant propero.
(0306)Eliciunt exordia
Deprompta in origine
Vermis fuerunt minima
Brumae meatum oritur.
Ovorum alvo oritur
Vermis idem recaluit
Imo naturae germine
Mundo et desperabile
Calificati calore
Fetum vellere vegetum
Vermiculo cum vertitur
Telam texit muscanea.
Fusae valde volantibus
Veluti setis torquetur
Quae portabant promiscua
Pulchra ceu planities
Purpurata cum roseis
Lilia locant linea
Sericorum insignia
Colore atque croceo,
Fucata atque lanea
Ut peplorum per pallia
Tam sanctorum reliquias
Advehebant enormiter
Quae concedunt oramina
Necnon adhuc munusculum
Thoracidos tuentibus
Imagines auriferis
Cumque multa magnanima
Christi sponsae Ecclesiae
Et ipsorum et omnium
Valetote felicibus
Pulchra pandunt ornamina
Nonnullorum eximias
Dicatus nutu naviter
Orantium fidelia
Quidam addunt pulcherrimum
Retorquentes luminibus
Christi matris capitibus
Perducebant donamina
Cuncta ferebant opimae
Matri Christo credentium
Vitam clausuri calcibus.
INCIPIT CARMEN ALIUD.
Summum satorem solia
Alti Olympi arcibus
Cuncta cernens cacumine
Alta poli et infima
Cujus immensa munera
Antequam rictu rabido
Ore halitum corpore
Carminare concentibus
Ipsum profecto precibus
Allidens libentissime
Curvatam colli cervicem
Titubanti tutamina
Sacrosancta sublimiter
Alma per adminicula
(0307)Quibus infesti fortibus
Christi tironum cassibus
Afflant necantes imbribus
Illos, illos Omnipotens
Ubi Typho teterrimus
Girat torquens gurgitibus
En pilarum acerrima
Sedit qui per aethralia,
Obvallatus minacibus,
Coelorum summo lumine
Telluris latae limina
Nequeo prorsus funera
Raptent et rodant avido,
Sortis rigenti torpore
Celsae laudis stridentibus
Peto profusis fletibus;
Solo tenus saepissime,
Capitis atque verticem,
Tribuat per solamina
Suffragans manu fortiter,
Hostium demat spicula
Ferant thoracas humeris
Caesis foedis fragoribus
Telorum et micantibus
Trudat aeternis tenebris
Tortis globorum gremiis
Atri ignis ultricibus
Parma pellat acumina
Hostium a ferocibus
Concertantes agonibus
Aetherius qui omnia
Verbi tantum cum Numine
Mihi nova qui nutibus
Litterarum cum lusibus
Facunda funde famina
Queam coepto in carmine
Virum virtutum rumore
Cassem priscum cum nomine
Astra Olympi ignito
Larem librant lucifluam
Molem mundo minacibus
Fumum furvum frigoribus
Coeli jubar e culmine
Titan tremet torrentibus
Passim orbis per marginem
Phoebe quoque flagrantibus
Noctem nigram nubeculis
Ambo spargunt spiramina
Neque nocent nitoribus
Ruris rigati rivulo
Sed lutosam liquoribus
Arebant astra ignito
Gliscunt ut glebae germina
Situ roscido robora,
Succorum sumunt saporem
Ista cassis per culmina
Gloriosa per agmina
Rutilanti redimita
Astra convexi Olympi
(0307)Aldelmum nam altissimum
Alto nostratum nomine
Pollentem per coelestia
Sic, sic sane sublimibus
Coeli ceu per culmina
Illis, illis in omnibus
Protegens arundinibus
Christo semper fidelibus,
Mundi herus molimina
Formasti in origine.
Aggrederer nutantibus
Odis coaptem usibus,
. . . . . . . .
Celso proferre famine
Fulgescentem in aethere
Comptum veluti lumine
Ardui orbi vegeto
Lustrant axis ignifluam
Eminentem cum arcibus
Foci complent caloribus
Croceo fundunt fulmine.
Tedis late lucentibus
Adusque coeli cardinem
Fratrem juvat ardoribus
Lucem lustrat corniculis
Ignis aethralis lumina
Nemorosis cespitibus
Roscidi roris sedulo
Tellurem humectantibus
Torrentis globi jaculo
Dura atque tenerrima
Quaeque virescunt tenera
Severum nam per vaporem.
Prisci pandunt praefulgida
Gemmifera oramina
Obryzo velut limpida
Orbi clarescunt viridi
Cano atque clarissimum
Nuncupatum et numine
Potentem ac terrestria
Satis ornatum cultibus
Candent per orta fulmina.
Aequalem dico actibus
Quaeque fari sublimiter
Surgens nempe prolixitas
Tibi salus per saecula
Maneat immortaliter
Odi hujus enormiter
Refragat atque vastitas.
Sospes ab usque macula
Fine tenus feliciter.
INCIPIT CARMEN ALIUD.
Vale, vale, fidissime.
Quem in cordis cubiculo
Ave Hova altissime
Salutatis supplicibus
Te, te herus in omnibus
Forma et visu virilem,
Tuam primum propaginem
(0308)Curiose conjicere
Nullus valet volucribus
Tamen aggressi gaudiis,
Summo satore sobolis
Generosa progenitus
Statura spectabilis,
Caput candescens crinibus
Lucent sub fronte lumina
Coeli candescunt calida
Genae gemellae collibus
Pedetentim purpureo
Rosa veluti rutilis
Aures oscultant omnia
Almi oris innumera
Adest verbosa fulgidum
Manus, manus mirabiles
Tibiae cursu teretes,
Saepe sequuntur cursibus
Nam si centenis clamitet
Ferrea voce fremitans,
Nequit sane in saeculo
Phile, Christi charissime,
Cingo amoris vinculo,
Olim sodes sanctissime,
Ethelwaldi cum vocibus.
Clarum creavit actibus,
Facto et dicto senilem,
Per profundam indaginem
Mentis atque inspicere
Summi coeli sub nubibus.
Loquemur parum trepidis
Satus fuisti nobilis
Genitrice expeditus,
Statu et forma agilis
Cingunt capilli nitidis.
Lati ceu per culmina
Clari fulgoris sidera
Glomerantur cum ollibus,
Pictae fuco et niveo:
Radiat valde flosculis
Verba ex ore prodita
Nequeunt fari munera
Sophia et omne lucidum.
Multum pedes placabiles
Tantum fortes ut sonipes:
Salientes praepetibus
Quisque lignis et vocitet
Valde et ore crepitans
Ullus fari oraculo
Quantum mundo mirabilem
Neque altum ingenium
Ullus valet sonantibus
Quod idcirco non offero
Qui mundi per omnia
Sospitem tete sordibus
Tegat totum tutamine
Rite reddens refugium
Inque locet aethereum
Ubi semper consortium
(0309)Fine carens, coelestibus
. . . . . . . . .
Explicare mortalium
Licet clamet concentibus
(0309)Laude quavis nec refero
Cunctis claret confinia
Servet herus ab omnibus
Truso hostis acumine
(0310)Robustum per suffragium
Coelestis sceptri gremium.
Perfruaris angelicum
Vitam deges cespitibus.