Migne Patrologia Latina Tomus 133
Epistola
Epistola (Odo Cantuariensis), J. P. Migne 133.0945B
Epistola
133.0945A| Orthodoxae fidei famulitio ancillatis, eisdemque ecclesiastico antistantibus proposito quaquaversum orbis, tam instantibus quamque futuris, ODO Dorobernicarum opilio ovillarum in sanctae humilitatis consortione collegium et in concessu inexhaustae beatitudinis tripudium.
Sagax humanae curiositatis industria dum jugiter aggeratim sibi provideat labilia, adeo plerumque protelatur philanthropia, ut intransmeabiles naturae metas insolenter praeteriens undecunque et jam inficiando conquirendum fore praeordinet. Etenim ex quo paradisi terrestris primicola viperina minus praesensit eludia, dilatoque mortis compendio debita moleste coepit afflictari solertia, insopibili fere mundialis enormitas grassatur parcimonia, unde et obstinatioris 133.0945B| parcitatis silvescente propagine, fasque nefasque interdum non admodum discrete compaginat. Enimvero nobis inenacuabili [inenervabili] veritatis testudine galeatis congruit normalibus agenda rubricare methodiis, eatenus praecipue ut coenulenti flocci pendentes lucra commercii, propheticis concentibus studeamus aptari. Mihi autem dicentes, Adhaerere Deo bonum est: qua in re ex diametro connectatur; non ei famulari non bonum est. Siquidem quorsum hae velint evadere minutiae, hujusce miscello brachilexii contignabo. Innumeras Anglorum imperium sustinuisse olim discordias, quibus et antiquorum vulnere domicilia patrum, et multa religiositatis unione fuscata, theorici cultus absolvere seminia, 133.0946A| neminem ejusdem prosapiei phisilegam nescire profiteor. [Igitur venerabilissimas beati confessoris Christi Wilfredi reliquias indecenti sentinosae voraginis situ marcidas, imo quod dictu quoque meticulosum est, praelatorum horripilatione neglectas, cum inde favente Deo scilicet et loco sepulcri ejus quidam transtulissent, reverenter excepi, atque intra ambitum metropolitanae, cui gratia Dei praesideo, Ecclesiae collocavi.] Praesertim cogente illo evangelistae testimonio, meo videlicet apologetico. Quia ubicunque fuerit corpus, congregabuntur et aquilae (Matth. XXIV, 28). Itaque tantae tamque Deo dignae affinitatis delectatus vicinitate, et editiore eas entheca decusare, et excerptis de libro vitae ejus flosculis, novo opere pretium duxi carmine venustare. 133.0946B| Illud quoque astruendum in calice, ne qui me caperato gangit suscendum [ f., suscipiendum] supercilio impidissimo [ f, limpidissimo] Dei nutui absurde nitatur refragari, dum fit in terra nihil sine causa. Quando quidem imperitate vitat illud comicum: Auribus teneo lupum. Porro acerbae ternicositatis injectaque deperationis angelogias intrito universalitatis epithemate et ambrosio dictionalitatis collemate indulcabo, ringens cum giganticida Domino: Ego in Domino speravi. Omnis sperans in Domino exsultabit et laetabitur in misericordia ejus. Ego igitur exsultabo et laetabor in misericordia ejus (Psal. XXX, 7 seqq.).
(no apparatus)