Migne Patrologia Latina Tomus 132
Epistola
Epistola (Odilo Suessionensis), J. P. Migne
Epistola
132.0627D| Priscae gravitatis tenore conspicuo omnique probitatis genere permodesto domno HUCBALDO humanis divinisque studiis experientissimo ODILO peccator, vera et indissolubilis amicitiae copula etiam quae Christi glutino nectitur.
Hunc vestrae fidelissimae paternitati, ex quo primum praeoptabilem vestrae dilectionis gustum absque 132.0628D| ullius praerogativa meriti praelibari promerui indeficientem in plenitudine charitatis inesse sine cunctatione non ambigo, et ut finetenus sic maneat totis viscerum praecordiis ambio et exposco. Misistis mihi libellum de Vita beati Lebuini amici Dei prudenter ornateque compositum, omnis philosophiae partibus undique roboratum, quem quidem legi, et 132.0629A| nil quod in eo corrigeretur, sed quod discendo et imitando quisquam proveheretur, reperire potui. Magno, ut vere fateor, polletis ingenio, infinitam sermonis habetis suppellectilem, nil Latinius eloquentiae vestrae, nil pulchrius, nil unquam legi dulcius. O felix Gallia, quae tali illustratur doctore! Miror cur mihi imperito nulliusque momenti ac meriti flores eloquentiae vestrae miseritis discernendos. Non debuissetis me annorum numero aestimare, nec sapientiam canis, sed canos sapientiae reputare, Salomone testante: Cani hominis prudentia ejus. Permutatis in me rerum ordinem, et quod ego a vobis exigere debueram, sicuti et feci de virtutibus 132.0630A| domni mei Sebastiani, vos quem pharum totius prudentiae omnes mirantur Galliae, meam quantillitatem non dedignati estis expetere. Sed ignosco dignationi vestrae. Nostis exaltari, nostis et humiliari. Et Scriptura praecipit: quanto magnus es, humilia te in omnibus. Fecistis quidem hoc non necessitate, sed voluntate et ob genium nostri loci meoque amore. Obnixe deprecor uti mei sitis memor inter orandum.
Hucbaldo sopho sophia sit semper amica,
Hucbaldus sophus sophiae semper amicus.
Exposco hoc Odilo peccator cernuus ego.