Epigrammata sodalitatis litterariae (Auctores varii)

Epigrammata sodalitatis litterariae

Epigrammata sodalitatis litterariae (Auctores varii), J. P. Migne 137.0972B

Joannes Dalburgius, Vormatiensis episcopus, Sodalitatis litterariae per universam Germaniam princeps. 137.0971A|

Quae paucis aetas concessit patria sexus,
Hrosvitha, virgineo praestitit ingenio.
Aliud ejusdem.

Affro laus scenae, lyra Flacco, bella Maroni:
Multiplicem laurum Hrosvitha docta gerit.
Joannes Trithemius, abbas in Spanheim.

Cur non laudemus Germanae scripta puellae?
Quae si Graeca esset, jam dea certa foret,
Adde quod hos cecinit quam prisco tempore versus,
Hinc sexcenteno Phoebus ab orbe redit.
Heinricus de Bunau.

Quantum Germanis faveant pia numina coeli,
Hac nunc in docta virgine nosse potes.
Haec veteres sanctos vates veneranda recenset,
137.0971B| Et plus quam Sappho carmina casta canit.
Ololikos de Stein (alsz Gitelvolff).

Hac de Germana quid, Graie, quid, Itale, sentis?
Non minus ac vestrae verba Latina canit.
Vilibaldus Birkhammer, Norinberg.

Ἐι Σαπφὼ δεκάτη μουσαων ἐστὶν ἀδόντων,
Ῥοσβὶδ ἑνδεκάτη μοῦσα καταγράφεται.
Ejusdem traductio.

Si Sappho decima est Musarum dulce canentum,
Hrosvitha scribenda est undecima Aonidum.
Joannes Tholophus, praepositus.

Ut lyra Threicio concessit carmina vati,
Quae micat arctoo fulgida stella polo,
Haec eadem influxit Hrosvitae verba chelimque,
Nata ex Saxonicis casta poeta plagis.
Henricus Groninger.

137.0971C| Invide, divinos non cessas carpere vates
Tanquam mendaces vaniloquosque viros.
Nonne vides quantum haec monialis carmine possit,
Historias sacras virgo diserta canens?
Joannes Vernerus.
137.0972A|
Hrosvitha Germanis nunc maxima gloria terris,
Carminibus Latios nectere docta modos.
Nec minus et voces describit culta solutas,
Libera Terentii comica facta sequens.
Martinus Mellerstat, medicus.

Gloria quanta fuit magnis Oddonibus armis,
Gloria tanta tibi Hrosvitha in historia.
Conradus Celtes.

Si proba, magniloquum cogens centone Maronem,
Atque, aluit doctum quos tulerat Latium,
Hanc nostram legerent Saxono sanguine cretam,
Nostrae laudassent carmine vatis opus.
Joannes Lateranus.
 
Olim in arctoa generata terra,
Saxonae gentis generosa virgo,
Cujus antiquum memoratur esse.
137.0972B| Hrosvitha nomen

 
Illa divinos cecinit calores,
Martyrum sanctas modulata Vitas,
Arte quam magna Druidumque gesta
Docta recenset.

 
Quam sacro denam numero sororum
Phoebus ascripsit, miserans laborum,
Et sibi dignos cumulans honores
Laude perenni.

Joannes Stabius, Math. Ingelstad.

Barbara nostra licet dicatur patria tellus,
Expers et Graii dogmatis et Latii.
Attamen hoc calamo potuit Germana virago,
Hrosvitha, quod Latii vix potuere viri.
Urbanus Prebusinus.

Quanta fuit Graiis Sappho doctissima Musis,
Tanta fuit Latiis Hrosvitha carminibus.
Sebastianus Sprentz.

137.0972C| Claruit ut quondam septenis Graecia sophis,
Extulit ut vates inclyta Roma suos,
Sic decus et patriae splendor celebratur in oris.
Hrosvitha, Germanis digna puella legi.