 Cap. 4 |
Cap. 6  |
- 1 Veni in hortum meum soror mea, Sponsa![1]
eni, inquit, sæpissime in Ecclesiam meam: & venio ut corrigam, adjuvem, confirmem.
- Messus myrrham meam cum aromatibus meis.
- Comedi favum cum melle meo, bibi vinum meum cum lacte meo.
In favo & vino, prædicatores, in melle & lacte, auditores inteeliguntur; & utrosque internos judex approbat & remunerat.
- Comedite amici, bibite, & inebriamini charißimi.
Amici, faciendo quæ præcipio; charissimi, me integra charitate amplectendo. Obsecro in factis Sanctorum, quasi epulis præcipuis, pr{[ae}}cordia vestra replete.
- 2 Ego dormio.[2]
Donante gratia Dei in pace præsentis vitæ[3] eum colo.
- Et cor meum vigilat.
Qvo tranquillius ab incursibus externis vaco, eo altius internis visibus video quam bonus est Deus.
- Vox Dilecti mei pulsantis.
- Aperi mihi soror mea, amica mea, columba mea, immaculata mea.
Id est, Pande cor mihi. Soror mea, quia cohæres mea: Amica mea, quia arcanorum meorum conscia. Columba mea, quia spiritus mei dono illustrata: Immaculata mea, quia sola aspectu meo digna.
- Quia caput meum plenum est rore, & concinni mei guttis noctium,
Caput Christi, Deus, cincinni sunt fidelium collectiones. In rore & guttis noctium, frigens charitas in multis ostenditur, quam in Deum & proximum habere debuerunt; ideo necessario excitat Dominus fideles quosque ad prædicationis studium[4] Cui, provocata ad laborem docendi respondit Ecclesia.
- 3 Exspoliavi me tunica, quomodo induar illa?
- Lavi pedes meos, quomodo inquinabo illos?
Iam secretæ compunctionis fletibus ablui cogitationes terrenas; quomodo munidi[5] sordibus iterum polluar? quia prædicationis officium sine occupatione[6] seculari vix esse potest.
- 4 Dilectus meus misit manuni suam per foramen.
Manum quippe suam Dilectus per foramen misit, cum nos Dominus occulta invisibiliter compunctione ad opus virtutum accendit, nobisque in memoriam revocat, quomodo & quanta de sinu Patris descendens pro nobis esset passus.
- Et venter meus intremuit ad tanctum ejus.
- 5 Surrexi ut aperirem Dilecto meo.
Id est, verbum Domini prædicare.
- Manus meæ distillaverunt myrrham; digiti mei pleni myrrha.
In manibus enim opera in digitis discretio designatur; in myrrha, continentia & passiones; quæ tunc probatissima est, cum solummodo pro charitate Dei & proximi, vel continentia, vel passiones fiunt.
- 6 Pessulum oslii mei aperui Dilecto meo.
Pessulum Sponso aperit, qui templum sui pectoris divina inspiratione adveniente pandit, id est, visitatione & inhabitatione dignum fecerit.
- At ille inclinaverat, atque transierat.
- Anima mea liquefacta est ut loquutus est.
Qvanto suavius, inquit, vocem atque viciniam Dilecti mei accepi, tanto sumlimius quicquid in me erat frigidum, charitate incaluit, & liquefactum est.
- Quæsivi, & non in veni illum; vocavi, & non respondit mihi.
Qvia donum compunctionis & dulcedinis intimæ, non in arbitrio est volentis, sed in miseratione dantis. Ideo non semper habent illud æqualiter, quia non ita se offert Deus in exilio laborantibus, quomodo in patria regnantibus.
- 7 Invenerunt me custodes qui circuieruntcivitate, percusserunt me, & vulneraverunt me, tulerunt palliam meum mihi custodes murorum.
- 8 Adjuro vos, filiæ Jerusalem, si inveneritis Dilectum meum, ut nuncietis ei quod amore langueo.
Merito languet Sponsa, cum gladio verbi Dei percussa terrenu exuit amictum, & filias Jerusalem, id est, Deo dignas adjurat animas, ut sui amoris magnitudinem ad Deum referant, & pro ejus videnda gloria supernum sibi poscant auxilium.
- 9 Qualis est Dilectus tuus ex Dilecto, O pulcherrima mulierum! qualis est Dilectus tuus ex Dilecto, quia sic adjurasti no?[7]
Obsecro te, quia sic adjurasti me, ut amore quo te languescere dicis, me quoque per verbum prædicationis facias ardescere, & mihi ostendas qualis sit Dilectus tuus ex ea parte qua possit diligi, non timeri, quia perfecta charitas foras mittit timorem.[8]
- 10 Dilectus meus candidus, & rubicundus, electus ex millibus.[9]
- 11 Caput ejus aurum optimum:
Caput Christi Deus, qui solus bonus & optimus.
- Comæ ejus sicut elatæ palmarum, nigræ quasi corus:
Coma; catervæ sunt Sanctorum, quæ Deo fideli famulatu adhærent: elata palma, propter eminentiam apud Deum; nigra, propter despectionem apud homines: Vel, elata ob victoriam, nigra ob pressuras.
- 11 Oculi ejus sicut columbæ super rivulos aquarum,
Sancti Doctores sunt per quos Ecclesia videt quæ recta sunt, qui bene columba propter innocentiam & simplicitatem, & rivulis aquarum propter charismata divina comparantur.
- Quæ lacte sunt lotæ, & resident juxta fluenta plenißima.
Lacte lotas dicit, id est, gratia dulcissima mundatas: & resident juxta fluenta plenißima, id est, omnium donorum spiritualium abundantiam. Potest in rivulis veteris legis eruditio, & in fluentis plenißimis perfectio Evangelicæ doctrinæ designari, quia sancti prædicatores de thesauris suis proserunt vetera & nova.[10]
- 13 Genæ illius sicut areolæ aromatum
In genis Salvatoris nostri, ejus modesta pietas simul & severitas exprimitur: in areolis aromatum, virtutes & dulcedo & fama gloriæ ejus designantur.
- Consitæ a pigmentariis: labia ejus lilia distillantia myrrham primam.
Prophetis & Apostolis; hi futuræ incarnationis ejus arcana, illi facta narrantes: labia illius, verba sunt doctrinæ ejus; Lilia, quia claritatem cœlestis regni promittunt; distillantia myrrham primam, quia per contemptum voluptatum præsentium, ad hanc perveniendum esse prædicant.
- 14 Manus illius tornatiles aureæ.
- Plenæ hyacinthis.
Qvæ ad spem nos cœlestium atque amorem excitant, quia hyacinthus aerei coloris gemma est.
- Venter ejus eburneus.
Venter ergo Dilecti fragilitatem humanitatis ejus designat, ebur decorem castitatis, Saphirus sublimitatem cœlestium virtutum.
- Distinctus saphiris.
Qvia partim humana fragilitas esurie, tentatione, fatigatione, morte; partim divina celsitudo moraculis, resurrectione, & ascensionis gloria intelligitur.
- 15 Crura illius columnæ marmoreæ.
Crurum vocabulo, itinera[12] incarnationis Christi insinuantur, quæ columnis marmoreis propter firmitatem & rectitudinem comparantur.
- Quæ fundatæ sunt super bases aureas
- Species ejus ut Libani, electus ut cedri.
Vt Libanus celsitudine & gratia arborum alios montes, sic Dominus Christus omnes Sanctos meritorum celsitudine, & gratia virtutum antecellit. Electus ut cedri. Sicut alias arbores quæ in Libano nascuntur superat dignitate sua, ita Christus omnes qui in Ecclesia ad vitam mascuntur, sua transcendit gloria.
- 16 Guttur illius suavißimum.
In Gutture interna dulcedo verborum illius memoratur, quam qui sapit, non esurit.
- Et totus desiderabilis.
Qvid amplius quæris? Totus desiderabilis est, quia totus Deus, & totus homo, in quem desiderant & Angeli prospicere. Deus in majestate Patris, homo in virginitate matris; in illo Creator, in hac Salvator.[14]
- Talis est Dilectus meus, & talis est amicus meus, filiæ Jerusalem.
Qvanto devotius quisque diligit Deum, tanto familiarius habet amicum Deum; & talem necesse ut intelligas eum, si vis eum habere amicum.
- ↑ Vox Christi.
- ↑ Vox Ecclesiæ.
- ↑ al. Ecclesiæ
- ↑ al. officium.
- ↑ al. immundis
- ↑ al. præoccupatione
- ↑ Vox Synagogæ.
- ↑ Joan. 1. 4.18.
- ↑ Vox Ecclesiæ.
- ↑ Matth. 13.52.
- ↑ Matth. 4.15.
- ↑ al. munera
- ↑ al. permissionis
- ↑ Pet. 1. 1.12.
| Cap. 4 |
Cap. 6 |