 I, XXXIII |
I, XXXV  |
Parcus deorum cultor et infrequens,
insanientis dum sapientiae
consultus erro, nunc retrorsum
vela dare atque iterare cursus
cogor relictos: namque Diespiter,
igni corusco nubila dividens
plerumque, per purum tonantis
egit equos volucremque currum,
quo bruta tellus et vaga flumina,
quo Styx et invisi horrida Taenari
sedes Atlanteusque finis
concutitur. valet ima summis
mutare et insignem attenuat deus
obscura promens; hinc apicem rapax:
Fortuna cum stridore acuto
sustulit, hic posuisse gaudet
| I, XXXIII |
I, XXXV |