Capitula Monacensia

by 0

Sine Nomine

Capitula Monacensia

saeculo IX

editio: incognita
fons: []

Cap. I.

Ut secreta presbiteri non inchœnt, antequam «Sanctus» finiatur, sed cum populo cantent.

Cap. II.

Ut nullus presbiter alterius parrœchianum, nisi in itinere fuerit vel placitum ibi habuerit, absque licentia sui presbiteri ad missam recipiat vel sollicitare presumat.

Cap. III.

Ut sacramentum altaris, quod vere est corpus et sanguis domini, et credere et predicare debetis et, qua dignum est, religione tractetis.

Cap. IV.

Ut infirmis eucharistiam non transmittatis nisi per presbiterum aut diaconum aut subdiaconum aut per aliquem sacris ordinibus mancipatum.

Cap. V.

Ut per singulos menses simul convenientes de ministerio vestro, de custodia commissi vobis populi et de cura pastorali – quam sepius monemus – erga penitentes sollicite alius alium consulendo perquiratis et cum dei adiutorio corrigere studeatis, memor unusquisque, quia pro omnibus, quos regendos suscepit, aæterno iudici reddet rationem.

Cap. VI.

Ut sacrum chrisma, quod est insigne christianæ salutis, diligentibus vasculis reconditum a nemine, nisi tantum a sacerdotibus, contractetur.

Cap. VII.

Ut unctio olei infirmis iuxta apostoli fiat preceptum.

Cap. VIII.

Similiter et morientibus commendationem animæ ecclesiastico more inpendat.

Cap. IX.

Ut vestibus, quas in sacrificii tempore induistis, alio non utamini.

Cap. X.

Ut palla altaris, quæ dicitur corporalis, non per alium quempiam aut per feminam, quod maxime horret, sed per diaconum aut subdiaconum abluatur.

Cap. XI.

Ut sacros gradus unusquisque diligenter addiscat, quia deinceps a nobis nullus ad hos aliter promovebitur.

Cap. XII.

Monemus atque interdicimus, ut nullus infra parrœchiam suam nisi ad ecclesiam iaceat aut tabernam causa manducandi vel bibendi ingrediatur, propriam facultatem nusquam, nisi ad ecclesiam, trahat.

Cap. XIII.

Ut nullus presbiter, nisi in ecclesia ab episcopo consecrata, ullo modo missam presumat cælebrare.

Cap. XIV.

Ut nullus presbiter infra sancta sanctorum, quæ vulgo absida cognominatur, introitum in ecclesiam habeat.

Cap. XV.

Ut unusquisque presbiter ecclesia una, ubi ordinatus est, contentus sit et nullus in duabus ecclesiis ministrare presumat.

Cap. XVI.

Ut supplantator alicuius sacerdotis per aliquod ingenium occulte vel manifeste non fiat.

Cap. XVII.

Hæc, quia canones prohibent, qui perpetraverit, eorum se sciat sententia plecti.

Item ex Concilio Cartaginensi Capitulum XX.

Ut unusquisque presbiter ecclesia una, ubi ordinatus est, contentus sit et nullus in duabus ecclesiis ministrare præsumat.

Item ex quo supra Cap. XXI.

Ut supplantator alicuius sacerdotis per aliquod ingenium occulte vel manifeste non fiat. Et si presbiter per precium aut per pecuniam, quod est symoniaca heresis, ecclesiam fuerit alicuius adeptus, omnimodis deponatur.