Biblia Sacra interprete Sebastiano Castellione/Jeremiae lamentationes

CAPUT I

Hierosolymam lamentans vates. Urbis et incolarum aerumnae. Peccata tanti mali caussa.

Postquam actis in captivitatem Israelitis, Hierosolyma deserta est, sedit Jeremias vates plorans, et hac lamentatione Hierosolymam lamentatus est, maesto animo, suspirans et ejulans his verbis:

1.Ergone sola manet urbs tam populosa? est viduae similis gentium numerosissima? dominata provinciis est tributaria? 2.Ploratum edit per noctem, manantibus per genas lacrimis, nullo eam ex omnibus ejus amicis consolante, omnibus ejus necessariis in perfidiosis, hostibusque factis. 3.Relegata prae miseria, servitutisque magnitudine Judaea, manet inter exteras gentes, nullam inveniens requiem, tot ejus infestis eam inter angustias adsecutis. 4.Viae Sionis lugent, nullis ad solemnia venitantibus: omnes ejus et portae desertae sunt, et sacerdotes gemunt, et virgines anguntur, et ipsa in maerore est. 5.Ejus adversarii superiores sunt: ejus hostes feliciter agunt, Jova eam ob ejus tot peccata adfligente: ejus parvuli captivi discedunt ante adversarios. 6.Migravitque ex puella Sione omnis ejus majestas, dum ejus principes, tamquam cervi pabulum non invenientes, abeunt imbelles ante abactores. 7.Recordatur Hierosolyma suae miseriae, quaerimoniarumque tempore suas praeteritorum temporum tot jucunditates, dum cadit hostili manu ejus populus, nullo ei subveniente, eamque spectantes adversarii, derident ejus sabbata.