HAGGAEUS

CAPVT I.

Dario regnante Haggaeus vaticinatus. Ad Iudaeae praetorem vates. Fani instaurationem populus negligens. Calamitates impiorum a Iova. Populus ad Iovam rediens, dictoque vatis audiens.

1 Anno Darii regis secundo, prima die sexti mensis, habitus est Iovae sermo per Haggaeum vatem ad Zorobabelem Salathielis filium, Iudaeae praetorem, et ad Iosuam Iosedeci filium, pontificem maximum his verbis. 2 Sic dicit Iova armipotens Iova: negat iste populus, venisse tempus construende aedis Iovae. 3 Ergo Iova Haggaei vatis opera sic verba facit. 4 Ergo ne vos tempus habetis habitandi in vestris laqueatis aedibus? Et ista aedes erit deserta? 5 Hanc ob rem sic dicit armipotens Iova. 6 Advertite animum ad rationes vestras: multum seminatis, et parum colligitis: comesse, neque satiari: bibere, neque sitim exstinguere: vestiri, neque calescere: et qui facit quaestum, facit in loculos pertusos. 7 Sic dicit armipotens Iova: advertite animum ad rationes vestras. 8 Adscendite in montem, et advehite ligna, aedemque construite, et eo delectabor ac honorabor, ait Iova. 9 Spectatur ad multum, et est parum: importatis domum, et ego id difflo: quamobrem? Inquit armipotens Iova. Ob aedem meam, quae deserta est, quum vos ad suas quisque aedes curratis. 10 Itaque vobis et caelum rorem, et terra proventum suum negat, 11 invexitque siccitatem in terram, et in montes, et in frumentum, et in mustum, et in oleum, et in ea, quae procreat tellus, et in homines, et in pecora, et in omnem manuum laborem. 12 Igitur obtemperarunt Zorobabel Salathielis, et Iosua Iosedeci filius, pontifex maximus, omnisque reliquus populus, Iovae Dei sui mandato, et verbis Haggaei vatis. 13 Quem Iova eorum Deus misisset, veritique sunt homines Iovam. 14 Et Haggaeus Iovae nuntius, ut ferebat Iovae mandatum, sic populum adlocutus est: ego vobis adsum, inquit Iova. 15 Igitur excitavit Iova mentem Zorobabelis Salathielis filii, Iudaeae praetoris, et Iosuae Iosedeci filii pontificis maximi, reliquique totius populi, ita ut irent ad opus faciendum in aede armipotentis Iovae Dei sui, die vicesimo quarto sexti mensis, anno Darii regis secundo.