Ὧδ’ ἄρ’ ἔχει τὸ πρἠγμ’· ὅτε γάρ κεν ἴδω ἀπό δόξης Τὴν πάιδ', ἐκλείπω, γλῶσσα δέ μοι δέδεται, Αὐτίκα δ’ ἐκπίπτει, ὅσ’ ἐνὶ φρεςὶ πρόσθε νόησα, Οὐδέ τι μέμνημαι, πρὶν μ’ ἀπιοῦσα λίπηι.
LXIV