Pagina:Nicolai Klimii Iter Subterraneum.djvu/376

gnitatis ac potentiae tanta erat, ut nullis in patria emolumentis compensari posse iudicarem. Fingebam, Provinciae Bergensis aut, quod maius esset, totius Norvegiae Praefecturam mihi deferendam: at qualis compensatio? quale solatium tot Imperiorum nuper Monarchae ac conditori? Decrevi tamen, praefecturam, si qua forte mihi in patria offerretur, non omnino respuere. Postquam medium itineris emensus eram, pueros quosdam in conspectu habui, quos nutu ad me invitans, opem eorum implorabam his verbis: Ieru Pikal Salim, id quod lingua Quamitica denotat: monstrate mihi semitam. At pueri ad visum hominis, vestibus peregrinis amicti ac pileum radiis solaribus fulgentem gestantis, trepidantes, edito horrendo clamore, e rupibus se praecipitant, adeo ut tardius me incedentem, ac per rupium fragmenta saucios pedes trahentem occupent, horaque citius in Sandvicum veniant, ubi totum vicum terrore complent, sancte iurantes, vidisse se inter rupes errantem sutorem Hiero-