Pagina:Nicolai Klimii Iter Subterraneum.djvu/370

cipe rebelli conspicamur. Et cum exercitus hic ingenti tormentorum copia instructus esset, aleam certaminis subire non sustinui, antequam auctae forent vires: quocirca subsistens, castra aggeribus ac munimentis firmavi. At, cum animadverterem, milites meos ad hostes clam transfugere, ac hostilem exercitum nova exspectare supplementa, hortantibus Ducibus, nec refragante Tomopoloko, confligere decrevi. Pugnatum est in eadem planitie, ubi aliquot abhinc annis decretorio isto certamine profligati fuerunt Tanachitae. Hostium tormentis ordines nostri mox turbabantur, doluitque me valde, propriis commentis impugnari, ac armis, quae ipse formaveram, vinci. Aliquandiu tamen milites mei impetum rebellium sustinuerunt, donec, Tomopolokus, fortiter dimicans, globo tormenti traiectus caderet. Tunc versis tergis, latebras montium ac sylvarum quaerimus. Ipse in rupem enixus, inde in vallem subiectam me praecipitem dedi. Ibi aliquandiu subsistens, calamitatem meam, seu potius stultitiam, seris lacrimis ac suspiriis damnabam. Et tanta tunc erat animi mei perturbatio, ut diadema, seu tegumentum capitis, radiis