Pagina:Nicolai Klimii Iter Subterraneum.djvu/352

giae imposito, captivum Imperatorem in classem nostram transferri iubeo. Humaniter in hoc itinere habitus fuit, et post reditum in Quamam, donatus a me fuit integra provincia, cuius reditus tanti erant, ut sumptibus captivi Regis quodammodo sufficerent. Solutis ancoris, litora Mezendorica radimus, et iter faciendo, e plerisque gentibus, quae Imperatori Miklopolatu paruerant, obsides exposcimus, adeo, ut singulis oppidis bellum ostentando, omne nomen Mezendoricum brevi domuerim. Gentes hae maximam partem eaedem erant, quarum in itinere meo Martiniano conspectum dedi. Relictis tandem terris Mezendoricis, cursum dirigimus in Martiniam, cuius litora tandem post felicem, sed longam navigationem conspicamur. Nullius terrae adspectus gratior mihi unquam fuit; et, cum animo reputarem, Imperatorem me iam ac multarum gentium domitorem redire in terram, ubi inter mancipia ad triremes damnatus fueram, ingenti perfundebar animi laetitia. Decreveram mox, me ipsum profiteri, ut eo maiorem Martinianis terrorem iniicerem: at consilium istud mutavi, cum consultius iudicarem, antiquum de