- Hinc ubi oves furto, morbo periere capellae,
- Spem mentita seges, bos est enectus aratro,
- Offensi damnis media de nocte ruebant
ad tugurium meum, opem humiliter implorantes. Ante postes ianuae meae procumbentem vidi villicum quendam, in lacrimas effusum, ac manibus, usque ad articulorum strepitum contritis, opem meam implorantem. Doloris causam me quaerente, de arborum suarum contumaci sterilitate queritur, humillime petens, autoritate mea efficerem, ut glandem illae pro more ferrent. Audiebam, totam hanc terram parere regi, cuius sedes eodem tempore octo dierum itinere distabat a vico, ubi tunc commorabar; dico eodem tempore, quoniam ambulatoria erat metropolis, et pro aedibus fixis tentoria habebat, quae cum familia regia ac subditis ex una in alteram provinciam, transferri solebant. Rex, qui tunc sceptra tenuit, erat vir aetate provectus, et dicebatur Casba, id quod magnum Imperatorem denotat. Merebatur quidem regio haec respectu terrarum, quas ingenti tractu perreptat, regnum dici, sed ob ignorantiam incolarum viribus uti nescientium,
