Pagina:Nicolai Klimii Iter Subterraneum.djvu/283

Haec pagina nondum emendata est

gemitibus pectora diducere. At, perorantem in mare ventus excussit, repetitumque infesto gurgite procella circumegit ac hausit. Idem fatum subierunt et tres alii, inter quos erat consiliarius commercii cum duobus nautis. Universalem istam calamitatem solus ego patienter tuli, cum pertaesus vitae, nullo revertendi in Martiniam studio ducebar, ubi libertatis ac existimationis iacturam feceram, ac proinde in eorum numero eram,

Quos neque pauperies, neque mors, neque vincula terrent.

Tantum miseratus navarchum nostrum, ob praestitam mihi, in toto hoc itinere, benevolentiam, verbis conceptissimis demissum illius animum erigere conabar: at, frustra eloquentiam exercui, nam in gemitibus, et muliebri eiulatu perseverabat, donec ab ingruente unda decumana, in pelagus excuteretur. Ingravescente tempestate, nulla navis ulterior erat cura, non arbor erat relicta, non gubernaculum, non funis aut remus, sed quasi rudis ac infecta materies ibat cum fluctibus. Integrum triduum, a procellis istis ita iactamur, metu mortis, ac ieiunio