tione materiae, quae nil nisi encomiorum insulsam farraginem complectitur, quamvis dictio nitida ubique ac elegans sit. Hinc terra haec meliores poëtas quam historicos producit. Et constat, nusquam dari Poëtas sublimiores; id quod insigni Martinianorum imaginationi adscribitur.
Prospera satis valetudine in hac terra diu usus fui, quamvis aestus, quem perpetua solis praesentia parit, haud parum mihi molestus esset. Alvo quidem cita et accedente febri rapida, semel decumbebam; at exiguae durationis erat febris: et testari possum, Medicum, cuius opera tunc usus sum, ipso morbo molestiorem mihi fuisse, ob garrulitatem, quae huic genti propria est. Cum in isto statu opus mihi esset Medico, sponte mihi officium obtulit Doctor quidam medicinae, ad cuius adspectum risum continere nequibam, cum idem esset, quo tondente nuper mihi barba sonuerat. Roganti mihi, qui tam subito e tonsore in Doctorem medicinae transformari potuisset, respondet, se ex utraque arte quaestum facere. Hoc audito, cum dubius essem, an salutem meam tali polyhistori tuto committerem, diceremque, malle me medicum, qui solam meden-
