Pagina:Nicolai Klimii Iter Subterraneum.djvu/234

capiti meo convenientem, ac ita ornatus, Syndico me sistebam. Obstupescens ille ad novum et insolitum phaenomenon, quid rei esset, rogat, moxque capiti meo ademptam, suo imponit, ad speculum properans, ut se ipsum eo ornatu intueretur. Tantum sibi ipsi tunc, cum novo isto capitis tegmento, placuit, ut prae gaudio alte exclamaverit: Diis proximus sum! Coniugem suam mox arcessivit, ut gaudii sui participem faceret. Illa non minori laetitia exsultans, maritum amplexa, testatur, nil lepidum magis, ac gratum oculis suis fuisse, cui sententiae tota etiam familia suffragatur. Tunc ad me conversus Syndicus: Si istud tuum commentum, inquit, o Kakidoran! Senatui aeque arriserit ac nobis, summas in nostra republica honores tibi polliceri poteris. Ego vero gratias humillimas agens, Excellentiae suae petitionem mox obtuli ad Senatum deferendam. In eadem petitione commenti mei nobilitatem exaggeravi his verbis: