Pagina:Nicolai Klimii Iter Subterraneum.djvu/209

lis haec vectura, qua mihi cum aliis captivis opus erat in novum orbem transferendis. Tunc temporis in procinctu itineris mecum stabant duo cives Potuani, qui ob alia crimina exsilio damnati erant. Horum alter erat Metaphysicus, qui legem infregerat, disputando de essentia Dei et spirituum natura. Audaciam hanc poena venaesectionis expiaverat, mox vero cum deprehensus fuisset in proposito persistere, relegatus ad firmamentum fuerat. Alter Fanaticus erat, qui dubia de rebus sacris, et iure potestatis civilis movendo, utriusque fundamenta subruere videbatur. Legibus hic publicis parere noluit, obedientiam civilem conscientiae suae adversari causatus. Tentarunt amici efficacissimis argumentis hanc pertinaciam expugnare, monstrando, quot illusionibus conscientiae dictamina ac imaginariae inspirationes sint obnoxiae: saepius aiebant, zelum, conscientiam, aut inspirationem, cum melancholia aut corruptis corporis humoribus confundi, monstrabant porro, quam stolidum sit, ad auctoritatem conscientiae provocare, et quam iniquum, contendere, ut motus animi mei norma credendorum sit aliis, qui iisdem argumentis uti, et conscientiam conscientiae