Pagina:Ioannis Ludovici Vivis De concordia 1529.djvu/289

Haec pagina nondum emendata est

His lento passu cura est lenire dolores.

Iam, quos desideramus post discordiam cives, socios, viros claros, graves, sapientes, utiles reipublicae, ut ea iactura resarciri postea et compensari nullis omnino commodis valeat? Quales necessarios et amicos, quos principes bona regni sui parte vellent, fieri si posset, vitae restitui? Nec in eo affectu soli sunt principes, nos etiam privati homines eos interdum in discidio amittimus, pro quorum vita et salute fortunas, sanguinem, vitam etiam nostram parati essemus impendere, ut illi pro nobis fecerunt.

Memini me Valentiae de senibus nostris crebro audivisse, Alphonsum Aragoniae regem regno Neapolitano post tot labores potitum, non ita gaudere solitum quod factus esset voti compos quam maerere fratris in obsidione occisi morte, quem prope sua ipsius vita regno sine dubio multo habebat cariorem. Quales bellum hoc et Caesari et Francisco amicos absumsit? Caesari Burbonium, Hugonem Moncadam, Fieramoscam; Gallo Paliciam, Tremollam, Bonivetum, Lescutium, Spurium Sabaudiae avunculum, Bayardum, Lautrecium, Vaudemonium destina-